Vanmorgen toch maar even een keukentafelgesprek gehouden met zn beidjes. Nou heb je in een camper een keukentafelgesprek al gauw, maar dit ging - je voelt m aankomen - over de weersomstandigheden van onze zuur verdiende vrije dagen samen. Een idee is leuk en goed, maar als dat in de uitvoering minder leuk is vanwege te weinig dikke truien, regenjassen, winterkleren enzovoort, dan is het beter om een kleine aanpassing uit te voeren.
We hebben gekeken in alle apps, de buienradar zoveel mogelijk getracht te negeren, en we kwamen tot het plan om Zuid-Oost Duitsland links (rechts qua kaart) te laten liggen, de huidige locatie met extreem veel muggen te verlaten, en richting het noorden te keren. Want gek genoeg zou de zon zich daar meer laten zien, ook al gaat het qua temperatuur nog niet door voor een zomer. Touche, het is nog lente - want nog geen 21 juni geweest.
Af en toe challengen wij elkaar en zeggen: Ruud en Marieke doen zo’n vetrek razendsnel, ontbijtbroodje (zeg, ontbijten jullie eigenlijk wel?), een oploskoffie (he nee, wij passen voor de ultransone snelheid en wisselen de joker in voor de nespresso), en we doen ook geen concessies aan ons dagelijks doucheritueel. Meer dan trots reden wij om half tien ‘s ochtends al weg. Echt top! Op naar Neubrandenburg, daar was een stad met volledig intacte stadsmuur, terwijl alles daarbinnen en daarbuiten platgebombardeerd is geweest. Heel bijzonder, en mooi! De Neubrandenburger kerk is de grootste concertkerk van Europa, helaas gesloten vandaag. Maar imposant van de buitenkant. Ook een beetje door de winkelstraat heen gelopen, maar die heeft de gezelligheid van de winkelstraat in Hoogeveen op een maandag. Dat hele Oost Duitsland is een beetje… saai, grau, ongezellig vinden we. Het zal zeker wat met de mensen gedaan hebben, die bezetting. Maar weet dus nu dat je hier komt voor de natuur, en niet voor de sjeu (en niet voor het weer by the way).
We hebben een heerlijk citroentaartje op de verjaardag van mijn vader gegeten in een van de tentjes in de stadsmuur. Na de wandeling nog een aziatisch hapje, en voort gingen wij richting onze eindbestemming van vandaag. Alwaar het onbewolkt en 18 graden zou zijn. Niet helemaal, maar het was al wel wat beter. We kunnen weer buiten zitten. En we hebben een prachtige camperplaats! Wij doen dat niet zo vaak, camperplaatsen, maar deze was echt wel de moeite van de korting waard. Net zo ver van het meer als dat je op de camping zou staan en heerlijk rustig. Ruime plek.

Dus toen het grote campeergeluk van lekker buiten zitten ons toelachte rukten wij een heel niet slechte Dornfelder open. Campingwijn, maar dan van de betere soort. En met de iphone in de hand zouden wij wel even een restautje vinden. Helaaaassssss, het dichtstbijzijnde restau was 6 kilometer fietsen. I’m all in for that, en zeker toen ik zag dat ze pasta vongole hadden, maarrrrr… gesloten. Verder niks in de buurt.
De campingwinkel had voor ons een pak pasta, een blik saus, een blik tonijn en een blik worteltjes + doppertjes. Tjakka! We gingen alweer campingculinair! Gelukkig leefde het bijna kaalgeplukte basilicumplantje nog, en met wat kunstgrepen maakte ik er weer een Oost Duits hoogtepunt van.

Heel bijzonder hoe je, door met geweld uit je comfortzone gerukt te worden, toch zo ontzettend het gevoel hebt er even UIT te zijn…
Morgen gaan we naar Stralsund, dat ligt aan de voet van het schiereiland Rugen. Dat is noordelijker, de meteo-app houdt standvastig vol dat het daar zonnig is. Ook minder warm, maar toch nog prima te doen met een jurkje en een vestje.

… Ahhhhhh… Tina overleden… lees ik nu. The Queen of Rock!!! Ik hoop dat haar uitvaart flink rockt, alle muzikanten van de partij om haar richting de hemel te joelen. She’s simply the best!

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted