Weerapps zijn zo ongeveer het onbetrouwbaarste informatiekanaal dat we deze vakantie raadplegen. Op gezag van Ruud lees ik deze vakantie het nieuws slechts vluchtig en probeer ik er niets van te vinden. Maar het weer, het weer… is voor de vakantieganger met een mooiweercamper is het best wel belangrijk te weten wanneer de regen valt. Zodat je je spullies binnen hebt. Nattigheid heeft soms zo zn charme, maar niet op teenslippers in een verdroogd veld waar gras hooi is, hard en iedere spoge tandenpoetsspuug onmiddellijk leidt tot een kledderzooi. En zo blij met de tip van Marieke om een pak toetenvegers (voetenvegers) naast je bed te hebben liggen. Do not enter de witte lakens zonder je schuiten te klaren.
Ik denk dat de lezer het al ‘aan zijn water’ voelt aankomen. Een hoosbui. En niet te zuinig ook. Er zat een rood-oranje vlek boven Luxemburg stad. Wij waren sowieso al van plan om te verkassen, maar de apps (weeronline, buienradar, meteo-earth; you name it) planden de bui voor een uur of half twaalf. En dan waren wij al uitgecheckt. Dachten we. Dat liep anders. Sjaak ging douchen en het werd inene donkergrijs. Ik zorg dan altijd dat de binnenboel is opgeruimd, en Sjaak doet het inrichten van de ‘garage. Toen hij terugkeerde zeek het van de lucht, ik had de mat al opgerold en onder de luifel gezet. Dat heerlijk propere van the day before… all gone want het vloertje van de reisbus was modder en drek. Wat doe je dan? Koffie. En nog een koffie. Nog ff wachten…

Refresh app, refresh app… en steeds werd de regenduur bijgesteld, het duurde steeds langer voordat droogte te verwachten was. Dus moesten we dan maar toch in de regen inpakken. Oke, de achterdeuren open en alles zo snel mogelijk erin. Alle losse zooi op het bed gekwakt, Sjaak nog even het scherm ingerold. Hij was doorweekt. Zie foto. En hij houdt al niet van zwemmen, ik zie nog zijn blauwgebekte rillende lijf toen hij een keer op onchristelijk uur met mij mee moest naar het Houtvaartbad. Gezond voor je.
Check check dubbel check: gas dicht, stroom eraf: oja, niet vergeten (dat akkefietje in Limburg kostte overigens 195 eurie - die electriciteitskast). Bij het opbergen van het electriciteitssnoer bleek dat er een soort goot zit in de camper waarlangs al het water IN en OP het bed stroomt als je de deuren open hebt. Die hebben dus een tijdje open gestaan ten tijde van de bui en het is een waterballet in bed. Matrassen, molton, mijn robijnfrisse lakens en ons dekbed: allemaal doordrenkt. Gelukkig is er op elke camping tegenwoordig een droger. Maar die matrassen zijn natuurlijk zorgelijk.

We checkten uit en reden eerst naar een DelHaize. Heerlijk, een AH XXL. Ik kocht verse sashimi, gyoza, salade, mosseltjes, verse sappen, nutella (uitsluitend iets wat ik op vakantie mag, want het plakt echt aan mijn heupen), nouja, ik had een kar vol. Ook nog een guilty pleasure ingelost: een fles Froggy schoonmaakmiddel gekocht. Hebben we niet in Nederland. Ruikt lekker.

In een dampende camper eerst maar de kachel en de ventilator hoog. Het plan was om iets westelijker en noordelijker te gaan, daar zou het weer iets beter zijn zei Sjaak. We kwamen in de buurt van Esch sur Sure en voordat we dat pittoreske dorpje binnen zouden rijden zei Sjaak: waarom parkeren we niet even 👉🏼 Hup hier in zo’n uitsparing langs de bergen, voor een broodje en een drankje. Volkomen verrast gaf ik een zwieper aan het stuur en knalde over de stoeprand. De kopjes en bestekjes rammelden, maar - haha, die laden hadden we gecontroleerd.

Ik had lekkere wraps gehaald voor de lunch. Sjaak zet de stoelen in zontechnische opstelling, ik doe iets met een smeltend stuk mozzarella in een pannetje, dus tadaaaa: LUNCH!!! En bij het uitstappen zwik ik toch door mijn linkerenkel, vol mijn (over)gewicht erop, ik hoorde krak en heb de hele boel bij elkaar geschreeuwd. Ik was geschrokken, maar het deed ook echt onwijs veel pijn. Sjaak in alle staten: een en al zorgzaamheid en natuurlijk ook: staan we hier op een bergweg, wat nu? Kun je nog rijden? Kun je staan?
Ja, tuurlijk kan ik staan, waarom zou dat niet kunnen? Lopen: for sure, doet alleen een beetje pijn. Komt goed, niks aan de hand. Dat zeg je dan he, tegen jezelf. Maar je voelt die enkel kloppen en het is gewoon niet goed. Not good.

Esch sur Sure is echt mooi. Een bergdorp, en ja: ik heb er een rondje gelopen. Maar de bezichtiging van de overblijfselen van het kasteel heb ik aan Sjaak overgelaten. Ik kijk met jullie de foto’s. Maar ik was er ook wel gauw klaar mee. Ik wilde de camper neerzetten en met mijn poot omhoog. Liefst in een rivier met die enkel, maar dat heb je niet altijd voor het zeggen.

We reden naar een zeer goed aangeprezen camping, hoog op de berg, bij het stuwmeer. Kon je ook lekker zwemmen. Daar aangekomen waren het zeggen en schrijven 6 mooie plaatsen, en verder was het een rits aan camperplaatsen. Als het moet moet het, maar we vinden dat erg ongezellig. Fyke wordt daar trouwens ook niet zo blij van, de lijn moet dan kort want ze komt onder de camper door toch altijd wel een soortgenoot tegen en zoals iedereen weet: daar is ze niet zo van.
We gingen rechtsomkeert. Dit gaan wij niet doen. Ik wil met mijn poot in het water: Sjaak pak je app en zoek een camping.
We komen uiteindelijk aan bij Camping Bissen, prachtig plekje aan het water. Meteen muntjes voor de droger gekocht en het beddengoed erin. Tegen de camper in de wind alle matrassen te drogen gezet en van de weeromstuit een fles grand reserve cru duur open gemaakt. Want het was goddomme ook best koud. Die mosselen moesten nog maar een dagje in de ijskast blijven, ik kreeg een onbedwingbare trek in de spaghetti bolognese van het huis.

Het wonder geschiedde, het beddengoed was droog en de matrassen nagenoeg. Niet meer zo robijntjesfris, maar we konden slapen en dat was een zorg minder. Die poot… dat is wel zorgelijk. Maar wie weet geneest een goede nacht rust.

Geschreven door Sjaak-en-karool.keep.U.posted