In het zuiden van Laos liggen de 4000 islands. Het is precies wat de naam doet vermoeden. Door de Mekong die zich vertakt in kleine riviertjes zijn vierduizend eilandjes ontstaan. Velen zijn niets meer dan grote rotsen in het water, maar enkele zijn bewoonbare stukken land geworden. Zo ook Don Det.

Don Det
We stappen uit het bootje het smalle aangelegde strandje op, dit wordt een weekje lekker genieten van het weer en de rust op het met water omringde land. We hebben geen accommodatie op voorhand geboekt omdat er slechts twee hoofdstraten zijn waar je terecht kunt: de sunset boulevard en de sunrise boulevard. Denk nu bij het woord ‘boulevard’ niet aan een uitgestrekt trottoir langs een mooie kuststrook, hier zijn het slechts twee smalle zandweggetjes naast de rivier. Op de bonnefooi vinden we binnen vijf minuten een privékamer met WiFi en warme douche voor 8 euro per nacht. Perfect!

We vullen de eerste dagen met het bijschrijven van de blogs en het dagboek, Friends kijken in een restaurantje en het verkennen van het eilandje op de fiets. In een uurtje rijd je heel het eiland rond. De één-na-laatste dag stappen we op de fiets richting het eiland naast Don Det, Don Khon. Met de zon op onze bol fietsen we tussen de rijstvelden door, manoeuvreren we ons tussen loslopend vee en steken we de Franse brug over naar onze bestemming van vandaag. Binnen een half uurtje zijn we bij het park en lopen we richting de plek waar veel riviertjes samenkomen. Omdat veel water op dit punt samenkomt, is een spektakel van verschillende watervallen te zien. Van alle kanten stroomt water een dal in en klapt daar op de rotsen verder naar beneden. Met de drone maken we een fantastische opname. In een hangmatje kijken we vervolgens nog naar deze mooie natuur voor we in slaap dommelen door de hitte.

Na een middagdutje gaan we weer verder naar het zuidelijkste punt van Don Khon. Omdat hier geen hoogteverschillen meer zijn, vormt het stil water hier een groot meer. En dit meer is één van de weinige plaatsen ter wereld waar de Irrawaddy dolfijn nog leeft. Dit is een zoetwaterdolfijn met een bolle kop die in rivieren leeft, maar helaas met uitsterven bedreigd wordt. Onder andere door de visserij en de dammen die gebouwd worden, wordt het leefgebied van dit dier aangetast. We huren een privéboot en gaan het water op. Het is heel rustig, samen met een andere boot zijn we de enige op het water. We varen naar het midden van het water waar de schipper de motor uitzet en we rond beginnen te kijken. Het meer is prachtig. Vanaf een afstand zie je de bergen en ook hier zijn enkele van de mini 4000 islands te vinden. Na nog geen vijf minuten zegt onze schipper: ‘look!’ en we zien nog net de rugvin en staart het water in gaan. Oh mijn God, we kunnen ze spotten! Een halve minuut later zien we op een paar meter afstand van waar hij net onder ging de dolfijn weer bovenkomen en zuurstof nemen. Wat gaaf! Om de halve minuut komt de dolfijn boven en verdwijnt weer in het water en dit gaat zeker tien minuten zo door tot er meer boten het water op komen en hij zichzelf niet meer laat zien. Ik ben super enthousiast, omdat ik dit wel gehoopt had maar er zeker niet op had gerekend. We varen weer terug naar de kant en genieten nog even na door de filmpjes die we ervan hebben gemaakt terug te kijken. Wat een dag!

Weer naar Thailand
Omdat ons visum verloopt, moeten we weer doorreizen. Na met de boot weer naar het vasteland te zijn gebracht, na anderhalf uur vertraging met een krakkemikkige bus naar Pakse te zijn gereden en in een volgepropte minivan de grens te hebben bereikt, zijn we eindelijk weer in Thailand. Daar worden we in een tuktuk geduwd om vervolgens over te stappen in een minivan die ons naar het busstation brengt waar we een taxi nemen naar het treinstation. En als we denken het gehad te hebben en eindelijk in ons bed in de trein te kunnen gaan liggen, blijkt het kantoor voor de tickets net een kwartier daarvoor dicht te zijn gegaan. Nee, nee, nee! De vrouw bij het toeristen informatiepunt schiet ons te hulp, waarna een jongen op de scooter haar vertelt dat we achterom moeten lopen en daar vinden we de man van het kantoor die op het punt staat naar huis te gaan. Hij opent de deur voor ons, haalt een envelop met onze tickets tevoorschijn en maakt onze dag helemaal goed. We kunnen door naar Bangkok, gelukkig! Daar vertoeven we een paar dagen in winkelcentra, parkjes en op nachtmarkten. Weer even terug in de grote stad is wel weer lekker na een maand in de natuur van Laos te hebben doorgebracht.

Het is momenteel het droge en warme seizoen in Thailand. Perfect moment voor het volgende avontuur in het zuiden van het land: eilandhoppen!

Geschreven door Rugzaktoeristen