Frikandellen in Siem Reap
Na een koude maar comfortabele rit in een hotelbus (een tweepersoonsbed in een bus met een vreselijk koude airconditioning) komen we aan in Siem Reap. Dit zou een backpackers walhalla moeten zijn en als we ‘s avonds in het centrum lopen kunnen we wel begrijpen waarom. Een derde van het centrum wordt ingenomen door een bar street (lees: streets), helaas zitten wij allebei nog aan de antibiotica en zit klink doorzakken er de komende dagen nog niet in. Als we door een kledingzaakje lopen op zoek naar geschikte kleding voor bij de tempels krijgen we naar ons hoofd geslingerd dat we een ‘bad man’, ‘bad woman’ en we ‘stupid’ zijn omdat we daar niks willen kopen. Alsof we dat nu nog willen. We hadden al niet zo’n positieve vibe bij de Cambodjanen (om ze maar even allemaal over één kam te scheren) en dit maakt het er niet beter op. Gelukkig maken we onze avond goed met frietjes en frikandellen bij een Nederlandse patatzaak. Ik dacht makkelijk 7 maanden op rijst en noedels te kunnen leven, maar dit was toch wel erg lekker na pas anderhalve maand in Azië. Deze calorieën sporten we er wel weer af in de sportschool om de hoek en in het zwembad bij het hotel.
I
Angkor Tempelcomplex
Om half vijf in de ochtend worden we opgehaald om de zonsopgang bij Angkor Wat te bekijken. We hebben een privé tuktuk voor deze dag en de bestuurder brengt ons naar verschillende plekken in het tempelcomplex. Nog geen 200 jaar geleden is midden in de jungle Angkor Wat ontdekt, de tempel im dit complex dat nog in zeer goede staat is. Na meer zoeken werden meer tempels gevonden en blijkt dit het grootste religieuze bouwwerk ter wereld te zijn. Waarschijnlijk is tot op de dag van vandaag nog steeds niet alles gevonden. Als we bij Angkor Wat aankomen voor de zonsopgang zien we dat zo’n duizend Chinezen hetzelfde idee als wij hadden. We banen ons een weg door de massa en vinden een goed plekje met uitzicht op de tempel. De zonsopgang is mooi en zodra het licht wordt haasten alle Chinezen zich de tempel in. Een mooi moment voor ons om rustig te gaan ontbijten.

De tempels van het complex zijn in een paar eeuwen gebouwd en aan de architectuur kun je zien wanneer precies in die tijd. Zo is Angkor Wat gebouwd in de tijd dat er voornamelijk Hindoes leefden in het gebied. In het Hindoeïsme wordt niet één God aanbeden maar meerdere. Heilige plaatsen worden gedecoreerd met heilige teksten en symbolen en niet met godsbeelden. In Angkor Wat zie je dat terug. In de loop van de tijd kwamen er steeds meer Boeddhisten in het gebied wonen en beide godsdiensten leefden vredig met elkaar. De Bayon, de tweede tempel die we bezoeken, is gebouwd door een koning die een tempel ter ere van zichzelf wilde. Hij had het zo hoog in zijn bol dat hij een plek wilde waar mensen hém konden aanbidden. Echter, tijdens de bouw van deze tempel trouwde de koning met een Boeddhistische vrouw en liet hij zich bekeren. De tempel kreeg meer dan 50 Boeddha-gezichten. Op elke toren kwamen vier gezichten waarvan elk gezicht één windrichting in keek, op deze manier kon hij zijn hele rijk ‘in de gaten houden’. In dezelfde tijd werd het rijk aangevallen door een volk dat leefde in het huidige Vietnam en zij namen het Angkor rijk vier jaar in. Toen de Khmer (de naam van het volk dat in Angkor woont) hun rijk terug veroverde, werden de bezetters slaven die hun tempels bouwden. De stenen van de tempels komen van een berg 65 km verderop en werden met behulp van de slaven en olifanten versleept naar het complex.

Na een hele ochtend tempels bezichtigen besluiten we terug te gaan naar het hotel. We hebben een driedagenkaart en dus nog twee dagen om de rest te bekijken. We beseffen ons dat we ons niet goed hebben ingelezen om genoeg van de tempels te begrijpen en we bekijken die avond twee documentaires over het Angkor rijk en tempelcomplex.

Het Rijk kon zo groot worden door de waterwegen die de Khmer aanlegden. Cambodja kent een heel duidelijk droog seizoen en moesson. In de moesson valt er heel erg veel regen en is het land vruchtbaar en in het droge seizoen is er geen landbouw mogelijk door het watertekort. De Khmer bedachten daar kanalen en waterreservoirs voor waardoor er in elk seizoen genoeg water was om gewassen te verbouwen. Door de waterwegen was er nu ook snelle handel en communicatie mogelijk. Door deze ontwikkelingen stierven er minder mensen en konden meer mensen zich storten op andere beroepen. Tempels werden gebouwd en een koning liet honderden ziekenhuizen, universiteiten en huizen bouwen. Het rijk groeide en groeide. En toch is op een bepaald punt iedereen vertrokken/uitgestorven. Tot op de dag vandaag weten ze nog steeds niet of dat kwam door de natuur of menselijk toedoen. De tempels raakten in de vergetelheid en de natuur groeide er overheen en doorheen tot halverwege de negentiende eeuw het complex gevonden werd.

De tweede keer kiezen we ervoor op de fiets naar de tempels te gaan (Juul was heel blij met deze beslissing, not). De eerste tempel die we bezoeken is lekker rustig en we hebben alle ruimte en tijd om mooie foto’s te maken. De tweede tempel staat weer vol met mensen maar dit was ook wel te verwachten. Dit is de tempel waar een deel van de film Tomb Raider is opgenomen. Over deze tempel is de natuur zijn gang gegaan en wortels van bomen lopen over en door de tempels heen. Een ontzettend onwerkelijk maar fantastisch mooi plaatje om te zien. We eindigen bij een relatief simpele maar hoge tempel waar we over de jungle heen kunnen kijken en we de zon bijna onder zien gaan. We gaan net voor zonsondergang terug, omdat we niet in het donker terug willen fietsen. De tempels van Angkor zijn groots en fantastisch om te zien. Het besef dat ze er al eeuwen staan en in een tijd zijn gebouwd waar niet de technieken waren zoals wij die nu hebben laat je wel even nadenken. Het is geweldig dat we dit nu nog kunnen bekijken.

Omdat Cambodja een relatief duur land is en de rest van het land ons minder trekt, reizen we hierna meteen door naar Thailand. Daar staat ons een kerst in Bangkok en nieuwjaarsfeestje op Ko Phangan te wachten.

Cambodja, ons bezoek was kort maar krachtig. Dank je wel dat we een kijkje mochten nemen in jullie verdrietige maar ook krachtige en mooie geschiedenis en land.

Oh ja, elke ochtend ontbeten we bij hetzelfde restaurantje en het jongste kindje van dat gezin raakte zo aan ons gewend dat hij elke dag zijn spulletjes en speelgoed kwam laten zien en met Juul wilde spelen. Zie foto!

Geschreven door Rugzaktoeristen