Dinsdag mochten we dan eindelijk ons zelf nuttig maken, onze eerste tekenles. Pas aan het eind van de middag dus de ochtend duurde wel erg lang maar toen om 2:20 mochten we eindelijk aan de slag! We begonnen in class 1 en dat is vergelijkbaar met onze groep 3, het was een klasje van 8 kindjes die er echt hoorde en 3 kindjes die eigelijk te jong zijn maar daar toch een beetje waren als dag opvang denk ik. We deelde een blaadje met 1 golf beweging aan de bovenkant zodat het leek op het zijaanzicht van een zee. Ons idee was dan ook dat ze eerst de zee mochten vullen met dingen waarvan zij dachten dat die in de zee te vinden waren. We hadden zelfs was tamil woordjes opgezocht. Voor geïnteresseerden: zee in het tamil spreek je uit als 'katal' en schrijf je zo: ...
Tamil is een taal waar de figuren klanken zijn, dus hun 'alfabet' is een stuk groter. Voor ons klinkt het een beetje als gebrabbel.
Maar om verder te gaan met de les, de kinderen gingen niet echt de zee vanzelf vullen dus moesten we ons een beetje aanpassen en hebben we zelf maar de zee op het bord gemaakt en de woorden er bjj geschreven dus een beetje geprobeerd ze Engelse woordjes bij te brengen. Er was gelukkig wel een docent bij die ons engels een beetje vertaalde dus dat ging eigelijk best goed. Toen ging de bel, dus wij wilde onze spullen pakken toen de docent vroeg of we iets langer wilde blijven want zij moest naar een andere klas en ik dacht dat er wel een andere docent dan later zou komen dus dat wij alleen even de tijd op moesten vullen. Niets was minder waar, er kwam wel even docent maar die verdween ook weer snel. Die dacht waarschijnlijk lekker een uurtje eerder vrij. In het begin ging het nog best goed, we gingen een hoedje van papier vouwen en het bijpassende liedje zingen. Maar na een tijdje was daar de lol ook wel weer van af. Ze kindjes werden een beetje onrustig dus wij maar weer snel tekenpapier uitgedeeld en Nils tekenen de wat emoties op het bord die ze na konden tekenen. De chaos was nog steeds niet echt verdwenen en ze waren allemaal een beetje druk, dus Nils en ik waren wel blij toen uiteindelijk de bel ging.
De tweede les gister ging al een stuk beter, dit keer waren we te vinden in class 2 met 6 kindjes. Zelfde les alleen hadden we geleerd van gister en begonnen we gelijk op het bord! Daarnaast was deze les ook een uur later dus hoefde we niet bang te zijn dat we aan ons lot overgelaten zouden worden. De docent hier hielp erg om de kindjes mee te laten doen dus was een erg leuke les!
Vandaag

Gister wel een beetje raar nieuws gekregen over het geld.. De overheid heeft besloten dat alle 500 en 1000 briefjes niet meer geldig zijn en dat er nieuwe komen. Ze willen hiermee het zwarte geld eruit halen. De banken gingen dicht voor 2 dagen en vanaf zaterdag kan je pas alles omwisselen. Nou hadden Nils en ik toevallig maandag net lekker een shitload aan geld gepint dus kunnen we volgende week drie keer een bezoekje brengen aan de bank. Dan is ook nog maar de vraag hoe en wat ze precies gaan doen, of ze de briefjes omwisselen of dat ze het opnieuw storten( en of dat dat lukt met onze andere banken) maar dat gaan we zaterdag allemaal zien! Daarom gister voor de les nog even gaan uitwaaien op het strand, wat nog steeds 1 van de fijnste plekken van Pondicherry is. Lekker weer daar op een terrasje gezeten en tussen de rotsen, en ik ben zelf een beetje bruin geworden wat voor mij altijd wat langzaam gaat. Nils is namelijk al lang opweg op de indiase kleur te krijgen. Maar als blanke blonde mensen kan je helaas niet altijd rustig op de rotsen zitten want al snel kwamen er twee moeder met twee kindjes aan die al een beetje om ons heen bleven hangen. En van het een op het andere moment voelde ik een kinderhandje op mijn schouder en werd er even een foto met ons gemaakt. Dat moet vast een mooie foto geweest zijn met mijn verbaasde gezicht en gespleten ogen van de zon. Ook nils kon er niet aan ontkomen en werd ook even leuk met het meisje op de foto gezet. Daarna verdwenen de moeders weer. Maar even later toen de rotsen iets drukker begonnen te worden, kwamen er ook nog twee studenten achtige jongens die wel graag een selfie met ons wilde. Helaas was het na de selfie nog niet genoeg want nadat ze iets voor ons waren gaan zitten en ik weer doorging met schrijven merkte ik dat qe gewoon selfies fotos maakte met ons op de achtergrond. Toen was ik er wel klaar mee en et was ook langzaam tijd om naar huis te gaan dus we zijn toen maar naar de bushalte weer gelopen.

Vandaag wilde we eigenlijk vanavknd naar het strand maar de tuktuk was bezet dus konden helaas niet weg van het project. Morgen dan maar weer!

Groetjes Ymke

(Om een reactie te beantwoorden: de winkel had best wat keus! We konden uit alles wel uit 4/5 verschillende potloden, gummen of puntenslijpers kiezen. Beetje action idee alleen dan in 15 vierkante meter gestopt)

Geschreven door Nilsenymkes.reisdagboek