12:00
Namaste!
De bagage is eindelijk bij ons gekomen, met alles er op en eraan gelukkig dus dat was een goed begin van de dag! Meer voor mij dan Nils want ik mocht gelukkig blijven liggen. Eigenlijk zouden we gister met de headteacher gaan praten maar door wat interne tussenkomsten ging dat niet door. Toch was de dag niet verkeerd want we deden mee aan het volleybal/squarbal uurtje van de jongens. Wij zaten netjes te wachten op de treden voor de deur, toen alle kindjes uit school kwamen rennen en we 100 keer de vraag kregen: 'what's your name Sister/brother?' en ze ons hun engels toets van vandaag in de hand drukken. Ze noemen ons allemaal sister of brother wat ik persoonlijk wel leuk vind, alleen jammer dat het gesprek niet echt verder komt dan onze naam, hun naam (die onmogelijk is om uit te spreken of te onthouden), en 'how are you doing' 'good how are you' 'fine'. Ook tijdens de spellen is dat een beetje lastig. Omdat ze er vanuit gingen dat ik niet echt goed ben in trefbal, waarbij mijn scheve ballen ook niet echt hielpen, kreeg ik de bal steeds hoog aan gegooid waarna ik hem maar aan een jongentje gaf want die waten wel een stuk beter dan dat ik was. Uiteindelijk ging ik ook maar met een paar lokale kindjes die nog rond de school hingen duimgevechtjes houden en papagaaitje leef je nog doen. Dat was ook wel leuk maar hier loop je ook al snel tegen het feit aan dat een gesprek voeren niet bestaat uit zinnen maar uit een paar woorden, dance name of come. Het is allemaal nog een beetje wennen maar straks gaan weer meedoen dus dat gaan we dan weer zien. Naast het feit dat de kinderen graag aandacht wilde, vroegen ook bepaalde rode mieren mijn aandacht door allemaal bultjes achter te laten en blijkbaar vinden de muggen mij ook niet onaantrekkelijk want heb al heel wat bulten opgespaard. Die avond zijn we met zijn tweeën naar het strand geweest wat heerlijk is in de avond, een lekker windje en naast alle blikken die je toch wel een omkijken, kan je er heerlijk zitten op de rotsen en luisteren en kijken naar de golfen. Maar het zou india niet zijn als de communicatie met de tuktuk man niet helemaal soepel ging en we uiteindelijk een halfuurtje moesten wachten en na wat belletjes hij eindelijk kwam aan rijden. Daarnaast is de tuktuk man een schatje want hij heeft voor nils een telefoon mee helpen kiezen en afgedingt en bracht hij ons naar meerdere atm's omdat ze niet allemaal werken met Nederlandse bankpasjes. Ik heb gister dus voor het eerste gepind en wat zijn die hoge wisselkoersen toch leuk. Ook hebben we dus nu een indiase simkaart en dat scheelt een hoop kosten als we weer eens de tuktuk man moeten bellen.

Vandaag wel naar de head teacher geweest, maar persoonlijk volgde ik weinig van het gesprek maar als het goed is gaan we vanaf volgende week les geven, twee lessen per dag en dat drie dagen per week. Langzaam ontstaat er beetje een ritme met wat we wanneer doen. We mochten ook altijd bij de first grade helpen, dus daar gaan we na de lunch even kijken! Langzamerhand went alles al iets meer en.ben wel al bijna van mijn jetleg af dus dat is fijn! Ik wen ook al steeds meer aan het indian english maar dar blijft soms lastig en kost best wat moeite om te volgen en ik denk dat de fathers ons soms ook niet helemaal begrijpen wat een gesprek soms lastig maakt, maar dat moet gewoon nog een beetje naar elkaar groeien denk ik!


Nu weer wat uurtjes later, en zijn naar het andere gebouw geweest waar een houtbewerking school en soort van hotel school achtig zit! Maar dat viel mij zelf állemaal een beetje tegen. Toch iets meer van verwacht ofzo. We gingen wel lopend dus was wel leuk om de buurt te zien. De father is nu een kerkdienst aan het doen en de kinderen zijn aan school aan het werken dus voor ons is er niet zoveel te doen. We zouden eventueel de stad in kunnen maar zonder vloeiend tamil is dat toch een beetje lastig. Wel weer gevolleybalt met de kinderen, maar blijft gek dat je niet echt een gesprek kan voeren. Vamavond dus een rustige avond maar hopelijk morgen iets meer activiteit. Wel heb ik de foto s van mijn camera op mijn telefoon gezet dus die stop ik hier wat bij. En speciaal voor de moeder van Nils zitten er wat lunch fotos bij, wat het precies allemaal is is voor ons ook nog soms de vraag maar het was erg lekker!

Liefs Ymke

Geschreven door Nilsenymkes.reisdagboek