Een pittig fietsdagje maar Biarritz. Het was iets na 7u toen mijn luchtbed legliep nadat Paula aan het knopje draaide. Ze gaf geen zin om in de hitte te fietsen en gelijk had ze. Om 9u zaten we op de fiets op zoek maar ontbijtstekje. Die vonden we in eerstvolgende plaatsje op zo’n 6 km. Op een bankje bij de speeltuin aan het strand aten we onze eigen muesli gevolgd door een café en chocolat op een nabijgelegen terras. Na een vrij korte stop zaten we vrij snel al weer op de fiets richting Bayonne. Vrij kort na de stop komen we op het fietspad een bord Route Barrée tegen. We kijken elkaar aan en rijden door. Een alternatief wordt namelijk niet aangegeven en ronddolen over drukke wegen in stedelijk gebied zonder goede wegenkaart zien we niet zitten. Een paar 100m verder een grote plas op de weg. Zou dit de versperring zijn? Zonder veel moeite rijden we er door heen. Na de volgende bocht het serieuzere werk. Een flinke plas op de weg over ruim 30m. Hoe diep zou die worden? Komen de fietstassen onder water? En de fietskar? Aan de overkant komen mountainbikers aan. Ze besluiten niet door de plas te rijden maar door het gras dat ook vol plassen/modder staat te rijden. Dat gaat hun goed af. Zij hebben echter geen bagage en/of fietskar. We besluiten hetzelfde te doen. Schoenen uit. En we slepen eerst samen op blote voeten de fiets met fietskar met Casper erin door de modder heen. Een uitdaging maar het lukt. Terug naar de volgende fiets en ook dat lukt uiteraard. We vroegen Thomas het tafereel te filmen. Dat doet hij graag maar houd zijn vinger netjes voor de lens van de camera dus er zijn helaas geen beelden van...

Bij Bayonne begon het minst inspirerende deel van de Vélodyssée tot nu toe. Einde fietspad, begin drukke weg langs bedrijventerrein. Dit duurde zo’n 10km tot we weer op de boulevard kwamen die ons van Bayonne naar Biarritz leiden. Op deze route maken we nog een lunchstop bij ren visrestaurantje. Aangekomen in Biarritz zien we op de achtergrond de Pyreneeëntoppen liggen. Mooi uitzicht. Maar ook krijgen we zelf al te maken met flinke hoogteverschillen. We nemen een verkeerde afslag en komen bij een mooi strand uit. We kijken tegen een stijle klif aan en daar moesten er boven staan. Helaas... klimmen dus. We doen ons best maar in de zelfde bocht lopen zowel Jeroen als Paula vast. Op een stuk van zo’n 15-20% moeten we beiden passen en duwen we onze vakantiefietsen te voet samen boven. De weg die volgt langs de boulevard van Biarritz blijft uitdagend. Veel verkeer, veel hoogteverschil en de km-teller die weer de 40km passeert. Paula heeft het helemaal gehad. Waar blijft die k camping nou. Een paar minuten later met wederom 45km op de teller komen we aan de zuidkant van Biarritz op onze camping aan. We reserveren er een campingplaats en eten eerst met z’n allen een welverdiend ijsje. Daarna zet Paula de tent op en gaat Jeroen met de jongens achtereenvolgens naar de speeltuin en het zwembad van deze camping.

In de avond leggen we de jongens voor het eerst vrij eenvoudig in bed (voor 21u). Dit dankzij de tent-in-tent constructie die Paula bedacht had. En wellicht gewenning na 3 weken. Lekker, zo genieten we samen nog van een plastic bekertje rosé van een zwoele zomeravond op de camping in Biarritz!

Geschreven door JPT