Na lang dubben of we vandaag nog de noordpunt van het eiland willen ontdekken besluiten we dat niet te doen en met de auto over de drukke brug van La Rochelle naar Ile d’Oloron te rijden; door te rijden naar Ronce-les-Bains en daar onze route aan de Vélodyssee te vervolgen. De dag is weer regenachtig begonnen dus moesten de tent nat inpakken. Wel zijn we erg vroeg weg omdat we de avond tevoren al het nodige gepakt hebben. We staan zelfs voor 8u al in Ronce. Niet echt handig: alles is nog dicht en ontbijten aan een picknickbankje is ook niet handig want het regent en alles is zeiknat. We rijden dus een klein stukje terug naar een ander plaatsje. Inmiddels is het 8.30 geworden dus meeste barretjes zijn wel open.

We genieten aan een bankje achter in de zaak van onze café/thé/lait chaud en van de zelfgemaakte muesli. Als we de fietsen in gereedheid hebben is het inmiddels toch weer na 10u als we in de miezerregen opstappen. We fietsen door mooie bossen (forêt de la coubre) over mooie fietspaden. Begin van de middag klaart het ook op en begint zelfs de zon door te breken.

We rijden een klein uurtje en stoppen dan voor een lunch aan de rand van de weg. Casper heeft honger en wil spelen want dat laatste heeft hij vandaag nog niet gedaan. Maar de lunch wordt een uitdaging: de koetjeskaas vergeten in de auto en de jam is gaan gisten in de warmte. Stokbrood met banaan en een cup-a-soep dan maar. Volgende uitdaging: vuur maken. Jeroen had de lucifers teruggestopt in tasje bij de afwasspullen. Die zijn vochtig geworden en gaan met geen mogelijkheid aan. Eerste voorbijganger aangehouden: helaas, geen roker. Tweede voorbijganger: vakantiefietsers, gelukkig zij een aansteker, wij warme soep!

Na de lunch, het bouwen van een soort boomhut en een lunchwandeling met Casper en Thomas stappen we weer op de fiets. We fietsen langs een schitterende boulevard in La Palmyre en rijden de laatste 10 km door naar onze camping in Saint Palais waar we onze tent opzetten.

Een gezellige maar vrij drukke camping waardoor de kinderen maar moeilijk in slaap kunnen komen. Veel gekrijs en een aantal uur later liggen we allemaal doodmoe onder zeil.

Geschreven door JPT