Om 5u gaat de wekker oeffff. we willen om half 7 in de auto zitten om in de ochtendspits in 8u in Utrecht te zijn waar we met Thomas nog een afspraak hebben voor het bijstellen van zijn helmpje. Het gaat voorspoedig. Alles loopt voorspoedig, geen file waardoor we ruim te vroeg bij De Hoogstraat aankomen. Gelukkig kunnen we daar al eerder terecht zodat we op gemakje naar de volgende afspraak in het wkz kunnen (9u). Alles is prima en na een lekkere bak capucinno (en voor Thomas wat shots moedermelk) zitten we om 10.15 in de auto zuidwaarts met nog onbekende bestemming. De eerste stop maken we in Ronq bij de Auchan net over de Belgisch-Franse grens. We kopen er nog wat missende spullen en drinken wat want ook Thomas had honger/dorst. Rond 3 uur bij de volgende (tank)stop leggen we de bestemming vast. Een mooie Chambre d'Hotes een uurtje rijden onder Parijs. We zouden daar tussen 18 en 19u moeten aankomen..... niet dus! Wel zaten we nog geheel volgens plan om 17u op de periferique van Parijs maar doen begon de ellende. TomTom stuurde ons al een keer of 5/6 een andere kant op om files te vermijden maar tussen 5 en 6 kwamen wij ook muurvast te staan. 100 meter opschieten in een half uur. We zien de tijd wegtikken... 6u, 7u, half 8 nog steeds langzaam rijdend. we hadden inmiddels al wel een D-weg genomen maar ook die was hartstikke druk. Maar even gestopt bij een Intermarche terrein waar we stapvoets langsreden omdat we daar een "pizza a emporter" kraampje zagen staan. Van fatsoenlijk avond eten zou toch weinig meer komen. Na een lekkere verse pizza in de auto opgegeten te hebben met Thomas op mijn schoot - want die had het inmiddels ook behoorlijk gehad in zijn Maxi Cosi - reden we verder. Nog steeds langzaam vanwege de drukte maar er zat wel iets meer schot in de zaak. 10 minuutjes en we zaten op de snelweg. Gelukkig reed het toen weer lekker door, maar Thomas had er echt geen zin meer in. Na een klein uur snelweg en een korte troostvoeding van Thomas tussendoor, namen we de afrit, het was inmiddels donker en reden door compleet verlaten Franse dorpjes. Leeft hier nog iemand? Of slaapt iedereen hier om 21u al. We hopen maar dat dat niet voor onze B&B eigenaar geldt. Gelukkig valt het mee want het enige verlichte huis in Vinneuf bleek onze B&B te zijn. De eigenaar en zijn 2 honden zaten al op ons te wachten. Kamer is werkelijk waar prachtig. Jammer dat we er niet wat lang van gaan genieten. Want na het uitladen van de spullen zoeken we snel ons bed op.... het was een lange dag!

Geschreven door JPT