Luieren in ons resort is toch niets voor ons. Er is zoveel moois te zien en te laten zien aan Thomas en die huurauto hebben we ook niet voor niets:)

Ronda here we come!wat is nu een uurtje rijden, zeker nu Thomas' autozetel ook nog in luie slaapstand blijkt te kunnen. Thomas doet dus nog lekker een tukje in de auto, terwijl wij genieten van een steeds mooier landschap.

Parkeren doen we gewoon weer decadent in hartje Ronda city:) Lekker makkelijk, denken we dan nog. Door een gemiste afslag doen we niet één maar twee keer de touristische stadwandeling per auto voordat we de juiste parkeergarage binnenrijden; scheelt weer kaartjes voor de Hop on Hop off bus:) Oké op dat moment is de spanning in de auto te snijden en zien we de tijd gefrustreerd wegtikken:(
We blijken zowat naast de stierenarena te staan; maar als echte gierige Hollanders vinden we de entreeprijs te hoog. Lang, blond en met baby; net iets teveel om mee te kunnen lopen met het massale chinezen gezelschap:)

De zon laat zich zien!Jeroen stort zich gelijk vol enthousiasme op het eerste de beste terras. Eh Jeroen:"het is maar 10 graden"; ik voorzie al blauwe tepels......maar zo uit de wind is het stiekem wel erg lekker. De warme chocomelk verwarmd veel:)

Thomas gaat ondertussen zijn eigen gang. Charmeert jong en oud op het dorpspleinpodium. Een lach en een zwaai voor iedereen; als we hem nog een buiging kunnen leren maken dan kan papa met gemak met de pet rond ( tja de volgende cappuccino moet ook betaald worden). Voor nu is het vooral chips wat Thomas van andere kleine kindjes krijgt aangeboden en waar mama heel vriendelijk voor probeert te bedanken:)

Tijd voor een beetje beweging en wat siteseeing! Zo op de rug vindt Thomas helemaal niet; dit is verre van knus!Hij is duidelijk moe, maar kan de slaap niet echt vatten. De sightseeing per auto was toch een stuk gezelliger. Van het uitzicht genieten met een huilende Thomas is geen aanrader. Picknicken klinkt hem al een stuk beter in de oren; lees lekker lui op een zacht bedje van mam en papa's jas liggen turen naar de wolken en de bergen. De zon laat ons helaas al snel in de steek; de door Jeroen snel geregelde lunch was dan wel weer top!

Bbbrrr het wordt nu toch wel wat frisjes. Sorry Thomas, maar we gaan nu toch echt weer verder en ontdekken toch nog een leuk stukje Ronda per voet. Even staan we toch in de verleiding om een pittigere wandelroute richting de bodem van de El Tajo (kloof die de tweed stadsdelen scheidt) in te slaan; We zijn geen mietjes, maar Thomas is toch best zwaar:( eh maar het is natuurlijk de pittige wind wat ons tegenhoudt en anders moet arme Thomas weer de hele tijd stilzitten:)

Bij de Puente Viejo vergapen we ons aan de toch best indrukwekkende kloof of zijn het de woningen die aan de overkant gebouwd zijn; hoe bedoel je gave locatie om te wonen?!Aan de andere kant loopt Loverslane, gaaf uitzicht, achtergrondmuziekje, lekker mijmeren met zijn drieën.....een paar graden warmer en het was ideaal geweest. Nu verlang ik na 5 minuten stiekem naar een warme chocomelk, maar blijf voor de vorm nog even staan hihih....had ik nu maar mijn minder modieuze, maar dikke winterjas meegenomen:(

Terug op het dorpsplein blijkt ook dat plekje er nu somber bij te liggen. Een plekje binnen dan maar?!We struinen wat rond, dan ineens ziet mijn oog een minuscuul klein tapasbarretje......dat wordt hem!er zijn wonderbaarlijk nog 2 barkrukken vrij. De op de gok gekozen tapas zijn topppie, jeroens wijn heerlijk en mijn cola light; tja gewoon een cola light:) Thomas wordt al snel opgemerkt door een groep oude mannetjes en een dame. Over en weer wordt er druk gezwaaid, gekoerd en breeduit gelachen. Wij nemen nog een lekkere tapa!

Pruttel de pruttel....poep alarm; dat wordt creatief verschonen; want dat kan alleen op de toiletvloer (Thomas is de eerste baby die hier binnen komt, de toiletvloer wordt voor deze verschoonactie speciaal schoongemaakt!). We zijn nog niet terug of Thomas besluit dat hij nu! wil drinken. Dan wordt het tijd om een ander stekje op te zoeken, maar niet voordat we gezegend worden door 1 van de oude mannetjes. Thomas krijgt kruisje na kruisje op zijn hoofd......hij vindt het allemaal geweldig: alle aandacht hierheen lijken zijn oogjes te schreeuwen:)

Even later zitten we in een ineens kille pâtesserie. In een opwelling pakt ik mijn camera en loop met Thomas terug. Het moment was te speciaal, dit wil ik gewoon vastleggen. Helemaal geweldig vinden ze deze actie van mij. Overal komen telefoontoestellen tevoorschijn, iedereen wil met Thomas op de foto :) Natuurlijk kan ik nu niet gewoon weer weggaan: Hier moet op gedronken worden!Met handen en voeten wordt mij duidelijkgemaakt dat ik mijn man Jeroen moet halen! en NEE is geen optie. Ik laat Thomas in 5 paar zeer liefdevolle handen achter en spurt naar de overkant, sleep Jeroen mee en ineens staan we te proosten. Dit is het echte, gastvrije vriendelijke Spanje! Thomas vindt ondertussen de enorme boezem van de lerares Spaans geweldig, hij graait naar hartelust haha. Het is echt tijd om hem te voeden. Een van de opa'tjes drapeerd heel voorzichtig zijn jas over ons heen voor wat privacy. Zo vertederend!

Helaas wordt het dan toch tijd om te gaan, we nemen nog een zegening voor ons als gezin: alle drie onze handen op elkaar en een kruisje erop. Zo gemeend, zo vol liefde. Wat mooi om dit mee te maken.

Geschreven door JPT