Gisteren hadden we geregeld dat we vandaag om 8u kunnen ontbijten (vroeg voor Spaanse begrippen) om op tijd te vertrekken voor een lange autorit. Voor aan de ontbijttafel aan te schuiven moest Jeroen eerst nog naar een plaatsje in het dal op zoek naar een pinautomaat. Pinnen of met creditcard betalen ging hier niet in El Folló en we hadden onvoldoende cash voor de hele rekening. Pinautomaat was zo gevonden maar de oprit naar de autoweg vanuit het plaatsje waar gepind was bleek voor TomTom erg lastig. Eenrichtingstraten waar je niet in mocht, zandpaden die op de snelweg zouden uitkomen, ga hier rechts en rij tegen een huis aan... kortom: zoek het zelf maar uit. Dat duurde iets langer dan gepland maar om 8.30 kon ook Jeroen bij Paula en Thomas aan de gereedstaande ontbijttafel plaatsnemen. Na een lekker ontbijtje van geroosterd brood, geitenkaas, gedroogde worst en huisgemaakte jam en appelmoes, slaan we nog wat voorraden in van de biologische producten die ze verkopen (jam, tomaten, olijven) en rijden we verder zuidwaarts voor de laatste pakweg 500km. Die verlopen voorspoedig. De ring van Barcelona is in de ochtendspits beduidend rustiger dan de avondspits in Parijs. Met een korte voedings- en tankstop bereiken we dan ook rond een uur of 3 Jijona al. Hier doen we eerst nog even een buurtsuper aan om wat voorraad in te slaan. Daarna 2 km terug naar een klein weggetje met flinke kuilen totdat we een bordje met el caracol (de slak) zien. Dan nog een km of 3 over een kiezel/stenen pad en we arriveren op een afgelegen landgoed. Daar staat een andere gast net zijn auto uit te pakken. Bleek ook een Nederlander te zijn die met 7 maanden oude zoontje in één van de safaritenten verblijven. We worden door hem begeleid naar de finca waar de eigenares Addi, een spontane tante waarvan duidelijk te horen is dat ze uit Oost-Brabant komt. We krijgen wat te drinken en we spreken de nodige praktische zaken en regels door. Het ligt hier dermate afgelegen dat er geen vuilniswagen in de buurt komt, het heeft al bijna een jaar niet geregend dus water is schaars. Daarnaast wordt de energie met enkele zonnepanelen opgewekt en op wat mindere zonnige dagen (zoals vandaag) is ook de elektriciteit schaars. Kortom: zelf af en toe een vuilniszak mee nemen naar het dal als je er toch heen rijdt en zuinig met elektriciteit en water.

Na deze praktische zaken worden we meegenomen naar onze eigen finca. Nog 4 haarspeldbochten omhoog (of zonder auto iets sneller via een smal voetpad), ligt ons huisje volkomen afgelegen. Mooie grote binnenplaats compleet met 8 persoonstafel, tuinset, ligstoelen en buitenkeuken. Allemaal volledig voor onszelf. Woonkamertje met open keuken, grote slaapkamer met inbouwkast, badkamer en nog 2 aparte slaapkamers. We kunnen dus nog bezoek ontvangen! Ziet er heerlijk uit. Vanuit de binnenplaats kijk je zo het dal in en in de verte zie je de zee liggen. Na de spullen uitgepakt te hebben schenken we nog een wijntje in, snijden de droge worst aan en met wat olijfjes, geitenkaasjes en net gekochte jamon serrano genieten we van nog wat laatste zonnestralen. Ook na zonsondergang is het nog heerlijk toeven buiten en is het genieten van de (echte) stilte die in de randstad niet meer bestaat. Dit is leven als God in.... Spanje!

Geschreven door JPT