Met de auto naar Carcans plage gegaan. Ons huisje in Montelivet beviel goed en op deze manier willen we toch het volgende stuk fietsen alleen dan in omgekeerde richting.

Na een relaxt ontbijt waarbij de kids weer lekker stenen kunnen gooien stappen we in de auto. Aangekomen in Carcans zetten we de fietskar in elkaar en drinken we nog een kop koffie op het terras en de kinderen nog een banaantje/rozijntjes voor we vertrekken.

Na 3km fietsen roept Paula. Hé m’n helm... die lag nog op heg terras. Jeroen alleen terug en Paula met 2 kinderen in de kar door glooiend duingebied. Gelukkig lag de helm er nog en niet veel later zijn we weer bij elkaar. Blijkbaar hadden we door de hektiek alleen wel een belangrijke afslag gemist want we zitten nu verkeerd en het is hier een doolhof van mooie fietspaden. Uiteindelijk vinden we onze weg terug maar we hebben wel dik 12km omgereden en de afstand was al stretchen vandaag.

We hadden uitgekeken naar een lekkere menu du jour bij Hourtin plage maar het loopt al tegen 1 uur. Toch maar gaan zitten dan? We stappen af maar worden meteen belaagd door de horzels. Toch maar doorrijden dus. Nog 10 km met een knorrende maag en een onrustige Casper duwen we nog even door over een enigszins saaie rechte weg. Rond 14u komen we aan. Gelukkig zijn er nog restaurantjes open dus we bestellen beiden een menu du jour. Tagliatelle met fruits de mer (en een dikke vlieg door de pasta van Paula). Niet alleen wij maar ook Thomas en vooral Casper genieten ervan. Als we het ijsje op hebben en een blik hebben geworpen op het grote brede strand van Hourtin stappen we weer op de fiets. We besluiten terug te keren naar de auto want helemaal naar Montelivet gaat niet meer lukken. Te laat, te ver. Gelukkig is er wel een andere weg terug.

Een smal pad met betonnen platen, vlak langs de kust. Na een paar km worden we helaas toch weer naar de route des phares die we ook op de heenweg hadden teruggedirigeerd omdat de weg te slecht wordt en alleen te begaan is door mountainbikes. Een zestal km later kunnen we hetzelfde pas weervervolgen. De kinderen vinden het pad geweldig. Veel hobbels door slechte weg, veel tempowisselingen door pittige korte heuveltjes. Maar voor de bereiders is het wel lastig. Zeker als je met fietskar van bijna 1m breed op een fietspad moet rijden dat net zo breed of soms smaller is net aan weerszijden mul zand.

We komen er goed door en zonder verkeerd te rijden komen we rond 17u weer aan in Carcans-Plage. 46km op de teller. Langste dagafstand tot nu toe. In Carcans drinkt papa op het terras nog een lekker biertje en mama met de kids een frisje met een crêpe. Paula ziet nog leuke winkeltjes waar ze een leuke broek voor de jongens scoort. Papa vermaakt zich toch wel met zijn halve liter bier bij de WK wedstrijd België - Panama...

Aangekomen op de camping eten we nog een stokbroodje en een ‘plankje’ wat droge worst en andere lekkere dingen. Kids nemen nog een badje en liggen redelijk op tijd op bed.

Geschreven door JPT