Italië, Roma

In het hotel leek het erop dat ik de enige gast ben. Ik drink buiten op het terras een biertje en maak het verslag van de vrijdag. Om acht uur krijg ik wel stevige trek en meld me voor een pizza. Ik mag naar het restaurant/tevens ontbijtzaal. Ik ben de enige en krijg alle service van de twee obers. Er wordt verontschuldigd dat er een feestje in Sacrofano is en dat dat veel publiek trekt. Na negen uur begint het te toch te lopen.
Ik denk dat ik rond half elf ga slapen. Ik heb geen enkele moeite om in slaap te komen. Midden in de nacht, schrik ik wakker. Er wordt met deuren gegooid en er wordt luidruchtig gepraat. Vrouwenstemmen. Geen mannenstem te herkennen. Mijn gedachte was "de dames hebben de bloemetjes buiten gezet en hebben hem goed geraakt". Allemachtig wat een kabaal. En een voor een moesten de dames nog onder de douche. En erna werd er nog lustig op door gekwetterd. Op een gegeven moment ben ik weer in slaap gevallen.
Ik sta op de gebruikelijke tijd op. Het verbaast me dat de dames ook al actief zijn. Niets te merken van "naverschijnselen"...

In de ontbijtzaal werd het geheim geopenbaard. Een groep Chinezen. Voornamelijk vrouwen. De dames en een enkele heer hadden zich over het klaarstaande ontbijt ontfermd. Al het fruit werd betast om de juiste keuze te kunnen maken. Er werd gekeken welk puntje van de kruimeltaart het lekkerst zou zijn. Mijn trek werd minder. De ober kwam speciaal naar mij toe om te vragen wat ik wilde koffie cappuccino of thee. Cappuccino en ik vroeg of hij ook yoghurt heeft. Hij kwam met zes bekertjes yoghurt, waarvan ik er vier nam. Dat werd mijn ontbijt, een broodje met voorverpakte kaas en cappuccino.

Ik zie dat er een grote tafel nog vrij is. Ik ga daar aanzitten..
Ik zal beschrijven hoe salamitactiek in de praktijk werkt. Ik zit alleen aan tafel met het boekje van Reitsma. Dit die ik dagelijks om de te rijden route door te nemen. Vervolgens zie ik een bord met scrumbeld egg verschijnen. Even later gaan er twee Chinese dames op andere plaatsen aan tafel zitten. Ik heb en krijg geen contact. De dame van de scrumbeld egg schuift aan. En een van de dames kijkt zowaar mijn kant op. Do you speak English? Geen reactie. Chinees? Er wordt geknikt. Enfin ik zat aan een grote ronde tafel met vijf Chinese dames. Het boekje van Reitsma heb ik maar aan de kant gelegd.
Toen kwam mevrouw zes. Deze pakte een stoel van elders en drukte zich pontificaal naast me ertussen.
Ik had snel gegeten en gedronken. Er was een Chinese dame, die ik wat anders inschatte. Ik vraag voorzichtig en heel langzaam "do you speak a little bit English"? Ik maakte er een gebaar bij waar besmuikt om werd gelachen...Deze dame begreep het en vond het oké. Dus ik mocht als dank een foto van mijn gezelschapsdames maken. Toen ik terug kwam zag ik dat mijn stoel werd bezet door een rugzakje....Dat maak je niet elke dag mee.

Het fietsen. Ik ben op ongeveer dertig kilometer van hartje Rome. Vanaf drie ik uur kan ik terecht bij de nieuwe b&b, die ik nu voor twee dagen heb gereserveerd.
Ik kom na een afdeling terecht op de Via Flaminia. Een drukke weg, waar ik de uiterste rechterkant van de weg opzoek. En dan heb je af en toe nog het gevoel dat auto's heel dicht langs je heen razen. Scherp rijden is het motto. In Prima Porta zit ik weer op de Reitsma route. Via een ingewikkeld stukje met viaducten (goed beschreven) kom je op een fietspad langs de Tiber. Veel mensen zijn recreatief bezig. Ik vind het wel wat hebben om zo Rome binnen te rijden. Langs de Tiber en op een vrijliggend fietspad. En er ontstaat ook een gevoel van dit was het dan....... Ik wil nog doorrijden naar de Middellandse Zee, naar Lido di Ostia. De badplaats van Rome. Daarmede geef ik, voor mijzelf, de invulling aan de droom om vanuit Almelo naar de Middellandse Zee te fietsen.
Het leuke is dat je grotendeels het fietspad langs de Tiber kunt volgen. En dat doe ik ook:

ik vergiste me een keer en dan fiets je in en tussen het drukke verkeer. Via een steile trap ben ik naar beneden gelopen. In Assisi had ik al ervaring met de fiets en trappen opgedaan. En het lijkt dat de fiets steeds lichter wordt.😀
er was een fysieke obstructie. Andere fietsers konden hun fiets door het hek krijgen. Ik heb de poging geen eens gedaan. Veel te veel gedoe. Met als gevolg een behoorlijk stuk door de stad met veel oponthoud.
het fietspad houdt circa twintig kilometer voor Ostia op. Als je als fietser naar Ostia wil dan fiets je tussen het drukke, voortrazende verkeer in. Geconcentreerd fietsen en ook wel hopen dat de automobilisten je zien. Achteraf niet verstandig. Want naast heen, moet je ook weer terug.

Rond een uur bereik ik Lido di Ostia. Het moment laat ik symbolisch vastleggen.

Ik fiets terug naar Rome, naar het nieuwe bed en breakfast adres. Ik eet onderweg een salade en meld me om half vier.
Het was drukkend warm en het begint iets te regenen.
Ik douche en ik val vermoeid op bed in slaap. Het fietsen zit erop. Vandaag 96 kilometer. Van Almelo naar Rome of van de Almelose Aa naar de Tiber: het waren welgeteld 2355 mooie kilometers.

Zondag ga ik met de bus naar Rome en maandag vlieg ik terug.

@ Rob en Erika van den Bosch: heel veel plezier met jullie reis in het voorjaar 2017.

Geschreven door Johns.travels

9 sep 2016Dag 23 Assisi - Monte Caminetto

11 sep 2016Dag 25 Rome

Al 14 reacties bij dit reisverslag

John, fijn dat je helemaal goed overgekomen bent. Morgen nog een dagje Rome en dan weer terug naar huis. Knap gedaan hoor.
Koen 2016-09-10 21:24:09

Wauw, wat een ervaring! Respect hoor. Geniet maar van dit euforisch moment. Weer een droom waargemaakt. Veel plezier in Rome en alvast een goede terugreis. Wat zal die snel gaan... 😉
Chanjer 2016-09-10 21:29:06

Hoi John, weer mooie foto's Ik heb een aantal dagen niet gereageerd omdat we 5 dagen in zuid Limburg zijn geweest, wandelen en fietsen. Mooie week gehad. Jij hebt de reis er bijna opzitten. Gefeliciteerd met de prestatie. Nog even in het vliegtuig. Geniet na van de mooie reis. Wij horen nog een keer nader. groeten Carla en Ted
Ted en Carla 2016-09-10 21:32:08

Ha broer! Ik sluit me geheel bij de vorige schrijvers aan: een geweldige prestatie en een mooie ervaring rijker. Ik doe je het niet na. Margreth, die naast me zit , bevestigt dit stellig. Namens ons een fijne dag nog in Rome en een fijne terug vlucht. Groeten van Margreth en Jean-louis
Margreth en Jean-Louis 2016-09-10 21:56:29

Hi John, het zit erop ! Bijzondere ervaring en geweldige prestatie. Geniet er nog maar even van morgen, en laat alles nog maar een keer langs komen. Zal weer wennen worden, dat rondje Hooidijk. Groet, Marcel
Marcel 2016-09-10 22:02:05

From Aberdeen, Scotland. Hi John, het zit er weer op. Ik draai in mijn gedachten snel de film van jouw tocht - verkregen door jouw beeldende verhalen - terug. Ongelooflijk eigenlijk hoe goed je mee kan reizen, via 26 letters en de moderne communicatiemiddelen. Weer terug naar de Shire van Almelo ( naar Tolkien). Dank en tot ziens!
Edward Geus 2016-09-10 22:56:08

Het zit er op voor jou! Maar je hebt zo een prachtig verslag en zoveel mooie foto's dat je de tocht nog wel een aantal keer zult maken. Wij wachten nog 8 maanden en gaan dan ook proberen om in Rome te komen. Bedankt dat we alvast met jou mee mochten "reizen"
Rob en Erika van den Bosch 2016-09-10 23:08:19

Geweldig John! Geniet van de dag in Rome. Lekker nagenieten ook van het vervullen van deze droom! Tot gauw. Groet, Arjan
Arjan 2016-09-11 08:13:06

John, van harte gefeliciteerd met het bereiken van Rome. Ik heb genoten van je verhalen en je foto's. Geniet nog van deze mooie stad en een goede terug reis met de vliegmachieen. Jos
Jos Jogems 2016-09-11 08:20:42

John, gefeliciteerd en een goede terugreis. Goed hoor! Groet, Lia
Lia Janssens 2016-09-11 08:29:40

John, je fietstocht volbracht! Respect, echt een prestatie!! Wat zul je hier met een bijzonder gevoel op kunnen terugkijken! Toch maar mooi gedaan! Ik heb genoten van al je mooie verhalen en foto's!! Geniet nog even van Rome! Een goede vlucht gewenst en een fijne thuiskomst! Hartelijke groet, Ingrid
Ingrid Jonge Poerink 2016-09-11 14:55:36

Wat een prestatie man! Herinneringen voor het leven en gelukkig goed op je bestemming aangekomen. Leuk dat mijn moeder ook een rolletje in het verhaal mocht hebben. Goede vlucht en lekker lang nagenieten! Groeten, Paul Jonge Poerink
Paul Jonge Poerink 2016-09-11 16:20:55

He John, Gefeliciteerd hoor. Heel erg leuk om jouw verhalen te lezen en de foto's te zien. Wat een mooie ervaring. Geniet er nog even van. En natuurlijk een goede reis terug. Gr, Harry Rietman
Harry Rietman 2016-09-11 21:16:35

Hoi John, Nu je weer terug bent heb ik je hele reisverhaal gelezen. Dat vind ik prettiger dan elke dag een stukje. Ik heb ervan genoten, ook van de vele foto's. Ik vind het leuk dat je voor de extra sportieve route gekozen hebt. Toen ik in 1987 met dit hele project begon was ik zelf 38 en meende dat vooral sportieve jonge mensen mijn doelgroep vormden. Er mochten dus best eene paar flinke passen inzitten, dacht ik. Toen ik een aantal jaren later meende dat de route klaar was prikte ik een oproepje op het prikbord van de Fietsvakantiebeurs met de tekst "Wie wil mijn route naar Venetië testen?" (De route is pas later verlengd naar Rome.) En wat bleek: het zijn vooral wat oudere, conditioneel niet (meer) zo sterke fietsers die op pad willen. "Je route gaat ons veel te veel op en neer" was het commentaar van de eerste testfietsers. Zodoende heb ik hem nu zo licht mogelijk gemaakt en omdat dat voor de berggeiten te weinig uitdagend is heb ik er nu de extra sportieve route aan toegevoegd, met daarin het Timmelsjoch dat ik in 1987 als mijn tweede Alpenpas ooit heb beklommen. Met 28 kg bagage (ik kampeerde toen nog) en zonder doping. De tunnel kort na de top was toen nog geheel onverlicht. Ik vertrouwde op mijn uitstekende dynamo, maar zag gelukkig bij het licht van mij achterop komende auto's dat het wegdek grote gaten vertoonde. Dus afgestapt en lopend verder, erop vertrouwend dat mijn mij dankzij de reflector zou zien. Af en toe drupte er smeltwater van de zoldering en op een gegeven moment stapte ik tot mijn enkel in een groot gat vol ijskoud water. Als ik dat op de fiets had gedaan was het einde fietstocht geworden, vrees ik. Vriendelijke groet, Hans Reitsma
johns.travels 2016-10-03 21:35:58