Ons eerste echte uitstapje is een feit; vandaag zijn we gaan toeren. Na het ontbijt en de koffie (gewoon op ons terras) stapten we in de auto en reden naar het station van Miliés. Het museumtreintje rijdt in het laagseizoen alleen op zaterdag en zondag, maar het was lastig te begrijpen hoe laat het treintje precies waar is en waar het dan naartoe gaat. Een kwestie van toevallig op de juiste tijd op de juidte plek zijn en instappen dus.
De struiken in Miliés zitten vol vlinders en bijen en bovenin een struik zien we een bidsprinkhaan die doet alsof hij een dood, opgerold blad is. De weg is omzoomd met notenbomen en vijgen. We bezoeken een klein kapelletje en later de kerk van St Yorgos.
We rijden door naar Visitsa en kijken daar even rond bij het klooster en de naastgelegen kerk. Het klooster is gesloten, maar de kerk kunnen we van binnen bekijken. Na een kop koffie rijden we weer door.
Wanneer we langs een open plek met bijenkasten rijden, besluiten we te keren en een foto te maken van de kleurrijke kasten. Wanneer we daar aankomen staat er een pickup truck bij de kasten met een imker. Ik vraag of ik foto’s mag maken en hij knikt. Hij nodigt ons uit dichterbij te komen en laat ons trots de raten met honing zien. Hij wijst zelfs de koningin aan en legt uit dat er maar één van is. De rest van zijn Griekse uitleg ontgaat ons helaas. Ik zal thuis echt beter moeten studeren.
Even verder op de route wordt de weg geblokkeerd door een kudde ezels … of nee eigenlijk is het een kudde geiten. Sommige geiten zijn echter zo groot en stevig dat ze voor een ezel door zouden kunnen gaan. We leven ons helemaal uit met het fototoestel (en Jan met de telefoon) en rijden verder. Nu trekt een kudde schapen de aandacht. We maken weer foto’s en rijden de weg helemaal af totdat hij doodloopt. Hier keren we en dan rijden we dezelfde weg weer terug. We hebben aardig trek gekregen, dus tijd voor een lunch: gevulde groenten met patat.
Vanmiddag hebben we gehoord dat de boot morgen om 10 uur vertrekt vanaf het haventje van Kala Nera. We zijn al even wezen kijken om er zeker van te zijn dat het pad door de olijfboomgaard nog bestaat. De boottocht is een toeristische tocht langs de kust tot Kasos en weer terug, als we het goed begrepen hebben. In ieder geval is het op het water en het duurt de hele dag 😊.
De zonsondergang is fantastisch, de hele hemel kleurt rood. We genieten op een bankje aan de boulevard en gaan daarna aan tafel. Het voorgerecht is Haloume salade en het hoofdgerecht beef with prunes. Het vlees is echt heerlijk.

Nog even een terugblik:
De eerste avond dat we bij Pagasitikos aten, moest ik even naar het toilet. Ik ren de keuken in en hoor iemand tegen me roepen. ‘Geen probleem, ik weet waar het licht zit!’, roep ik in het Nederlands terug. Wanneer ik na het plassen mijn handen was, blijkt het papier op te zijn. Ik loop naar de wasbak om de hoek en drook mijn handen af met een gewone handdoek. Weer begint iemand tegen me te roepen en te wijzen. ‘Oke, dank je wel’, zeg ik en ik loop naar mijn tafel. Later gaat Jan naar het toilet en hij is vol lof over de mooie toiletten. ‘Welke toiletten?’, vraag ik. ‘Die nieuwe toiletten hier vooraan, waar vroeger het kantoor van Kostas was.’ Oké, nu snap ik alle commotie, volgende keer ga ik keurig naar het klantentoilet.

Geschreven door Hazenreizen