Vandaag is het dinsdag en weer moeten we vroeg opstaan, dit keer om te vissen. Het begint inmiddels een gewoonte te worden om zo vroeg naast mijn bed te staan.
 

Vissen

Na het ontbijt zetten we de mannen af in de haven met de portosenso bar, boven Altea, en laten ze achter bij een gezellige Belgische schipper die van onze leeftijd lijkt, maar eigenlijk 78 blijkt te zijn!
 

Shoppen

De vrouwen gaan weer naar de markt, dit keer in Altea, maar daar is nog weinig te beleven. We drinken dus eerst een kop koffie bij een klein Spaans tentje en proberen het dan nog eens. Nog steeds is er weinig te doen, ze zijn wat kramen aan het opbouwen, maar er zijn ook veel plekken leeg en wij lijken de enige bezoekers. De kramen die er staan zijn dezelfde die we ook al op de andere markten hebben gezien en de kwaliteit hiervan laat te wensen over. Snel maken we het rondje over de markt af en na dit bliksembezoek rijden we door naar een overdekt winkelcentrum, waar de jacht op schoenen en jassen doorgaat.
 

Succes

Precies op tijd zijn we terug in de haven om te mannen weer op te pikken. Ze hebben het enorm naar hun zin gehad. Ze hebben onderweg een zonnevis gezien (of een maanvis, het had in ieder geval iets met een hemellichaam te maken) en een groep van ongeveer vijftien dolfijnen. Ze hebben zelfs tijd gehad om echt iets te vangen en geven hun buit aan de Spaanse man die ze geholpen heeft met het aas en het verzorgen van de vissen. De kleintjes gooide hij direct terug in zee, maar toch bleven er nog een stuk of vijftien over die geschikt waren voor consumptie.
 

Trukendoos

We eten in Altea in de grote haven en rijden daarna door naar ons appartement, waar we weer kunnen parkeren.
We gaan direct door naar het centrum waar het kerstfeest volop bezig is. Mensen in de meest fantastische en bizarre outfits, live muziek, kerstmannen, het is een enorme happening. Gert heeft een vriend voor het leven gemaakt bij een restaurant, waar de ober beweert dat Gert zijn vader is. Wij schatten qua leeftijd dat het eerder andersom is, maar dat maakt niet uit.
Jan Boele geeft ons een demonstratie van zijn trukendoos, hij klemt twee vorken in elkaar, steekt er een satéstokje door en laat ze dan op de rand van een glas balanceren. Hij steekt het stokje zelfs aan, zodat het tot aan de rand van het glas opbrandt. De vorken blijven ondanks dat toch in balans: het lijkt wel toveren! De obers zijn diep onder de indruk en zelfs de dames aan een tafel naast ons moeten toegeven dat het heel knap is. Daarna zuigt hij nog een paar keer de vlam van zijn aansteker naar binnen en ook daarvoor krijgt hij bijna een staande ovatie van het publiek.

Opeens gaan de terraskachels uit en het wordt stiller in de straat. We kunnen niks meer bestellen, want het is kerstavond en alles gaat dicht om 20:00 uur. We gaan dus op tijd terug naar het appartement en nemen daar nog een drankje en een hapje.

Geschreven door Hazenreizen