Vandaag staan we extra vroeg op om de zonsopkomst te aanschouwen. Tegen achten staan we aan de kade, waar we een band bewolking boven de horizon zien hangen. Nog even en dan komt de zon er bovenuit, tenminste dat verwachten we. Met het verstrijken van de minuten wordt de wolkenband steeds groter en gaan we toch maar eerst ontbijten.
De laatste ronde
Na het ontbijt is het helemaal mistig, maar we laten ons niet ontmoedigen en wandelen voor de laatste keer de dijk op en neer. We ontdekken verschillende 'gloppen' in het dorp en ook de Jan Cupidoglop :). Als we terug zijn, drinken we koffie bij De Lickebaert.
Hoe Vlieland aan haar glop kwam
Als je op Vlieland van de veerboot stapt en linksaf de Dorpsstraat inloopt verdwijnen links en rechts allerlei smalle, soms onooglijke straatjes met onbekende bestemming. Gloppen heten ze hier en stuk voor stuk dragen ze een naambordje. Koningin Wandaglop, Jan Cupidoglop, Betzy Akerslootglop, Sint Nicolaasglop. Vlieland heeft wel zeventien van die donkere straatjes.
Het woord 'glop' is typisch Fries/Noord-Hollands. Je moet een glop niet verwarren met een poort, want gloppen zijn doorgangen tussen huizen voor algemeen gebruik -'gemeene gloppen' heetten ze vroeger ook- en poorten zijn niet openbaar en dienen meestal als toegang naar een tuin of schuur. Soms is een glop ook een vaargeul in het ijs, een open ruimte in de duinen of zelfs de spleet tussen de borsten van de vrouw mee aan. Glop is afgeleid van glippen en gluipen.
Het M.A. de Ruyterglop werd ooit het Glopje van Heintje Pik genoemd naar een niet meer te achterhalen figuur. In de vorige eeuw stond het ook bekend als het Glop van Wels, naar een uit Franeker afkomstige postbode die bij het glop woonde en over wie de dorpsroddel ging dat hij je bij de bezorging meestal de inhoud van de prentbriefkaarten al kon vertellen.
De Gloppengids geeft op alle gloppologische vragen een antwoord en plaatst tegelijk de namen van de gloppen in breder perspectief.
Leuke tip voor onze volgende vakantie naar Vlieland, maar nu nemen we de boot van 12:00 terug naar Harlingen. Het is behoorlijk fris op de boot en we zijn blij met onze winterjassen met capuchon. De zon schijnt wel en het weer wordt steeds beter. We genieten nog even van de zeehonden en robben (nou ja, de zwarte vlekjes) op de Richel en anderhalf uur later komen we in de haven van Harlingen aan.
We lopen gelijk door naar het station, waar we de trein naar Leeuwarden nemen. Halverwege neemt de mist weer flink toe en verdiep ik me maar in de Vlielander krant.
In Leeuwarden staat de trein naar Amersfoort aan de overkant van het perron klaar, maar we hebben vertraging en missen hem op een haar. Dan maar een broodje halen op het station, waar we flink worstelen met de poortjes voordat we er uit zijn.
Een half uur later stappen we dan toch in de trein naar Amersfoort om vanaf daar naar Barneveld te gaan, waar Amber ons ophaalt. We sluiten het 'weekend' lekker af bij Valentino's.
Geschreven door Hazenreizen