Vandaag nemen we toch maar weer het Engels ontbijt, dat vult het meest.
 

Michelangelo

We pakken de koffers in en lopen naar Michelangelo aan de Calle Primavera.
We snappen er niks van, Annemarie heeft het penthouse gehuurd omdat er geen appartement beschikbaar was 😳. Ze blijft ons vertellen dat we twee accommodaties hebben geboekt en dat ze in ieder geval voor een nacht beide moeten betalen. Ik bel even naar An en die heeft gelukkig al het bewijsmateriaal mee, dat komt dus wel goed vanavond. De koffers kunnen we kwijt in een kamertje, maar eerder dan twee uur kunnen we niet in het penthouse. De schilders zijn nog volop bezig en vanavond is de verf waarschijnlijk droog genoeg om op het balkon te kunnen lopen.
 

Alicante

Voordat we richting het vleigtuig gaan, doen we eerst boodschappen in de mooie supermarkt naast Michelangelo. Natuurlijk staan er wijn en bier op het boodschappenlijstje en dan nog mandarijnen voor Jan Boele, bananen voor Annemarie en ook kaas, Ibericoham en zoutjes.
We gaan met de trein naar Alicante en met behulp google maps gaan we op zoek naar het centrum. We komen terecht bij de universiteit en komen tot de ontdekking dat dit de verkeerde richting is. We keren weer om en gaan nu via diverse kleine straatjes de goede kant op. We lunchen in sportbar Red Corner, waar we op het terras plaats nemen. De duiven zijn heel gezellig, maar het is echt te fris om lang buiten te zitten. We verhuizen naar binnen. Je kunt wel raden wat we bestellen: menu del dia.

• Cesarsalade / Crabsalde
• Lasagne / spaghetti met zeevruchten
• Chocoladecake

Er zit geen brood bij de lunch, maar gelukkig wel een glaasje wijn.
Na de lunch lopen we wat rond en zien we dat de hoofd winkelstraat van Alicante bezaaid is met paddenstoelen van reuze formaat. Sommigen kijken vrolijk, anderen kijken sip, de een heeft een slak op zijn hoed een ander heeft vlinder of een rups.
 

Naar de luchthaven

Daarna zoeken we de opstapplaats voor de bus naar het vliegveld, om de anderen op te halen. We vragen de weg aan de portier van een groot gebouw, maar hij spreekt geen Engels. Geen probleem, met een paar woorden Spaans komen we er wel uit. Op de aangewezen rotonde (iets verder dan de Rotonda del Barco) is het nog wel even zoeken, want er zijn wel zes of acht afslagen en minstens net zoveel bushaltes. Welke bushalte we nu precies moeten hebben ...? Maar ook dat lukt, we gaan gewoon naast die meneer zitten met dat Ryan Air pak aan en inderdaad is daar halte C6.
Op het vliegveld drinken we eerst koffie, want we zijn echt veel te vroeg. Het is wel heel druk bij de balie van autoverhuur Firefly, maar straks is dat misschien wel minder. We bestellen een kleine koffie voor €1.60, maar als Jan even later terug komt lopen staan er twee enorme bekers op het dienblad. Ze hebben hier een bijzonder idee van klein. De koffie smaakt prima en we maken van de achterkant van een nieuwe placemat een bordje met: Boeles Travel, zodat Annemarie en de rest ons kunnen herkennen 😁.
Om ongeveer half zeven regelen we eerst de huurauto, want we kunnen nog steeds niet geloven dat we voor minder dan €20 een week een zeven-persoons auto hebben gehuurd. Daar komt dan nog wel de verzekering bij van €30 om alle risico’s af te kopen 😂😂😂. Het blijkt te kloppen, maar het meisje aan de balie doet wel vreselijk haar best om ons meer dingen te verkopen die we niet nodig hebben. We houden voet bij stuk en controleren voor alle zekerheid even of we geen stuk schroot hebben gehuurd. Nee, het is echt een nette auto.
 

Boele's Travel

Als we iedereen verzameld hebben, proppen we ons met alle bagage in de auto. Na ongeveer drie kwartier rijden komen we aan bij Michelangelo. Annemarie heeft al het bewijsmateriaal bij zich en kan snel aantonen dat de fout van de dubbele boeking bij Michelangelo zelf ligt. We hoeven dus niet extra te betalen. We betrekken ons penthouse op de negende verdieping en zijn blij verrast: 3 slaapkamers en 3 badkamers, een grote keuken en een eet/zitkamer. De bovenste slaapkamer of liever gezegd: slaapzaal, heeft een groot balkon en bij de keuken en zitkamer hebben we een heel groot terras.
Uiteraard willen de kersverse vakantiegangers in het tapasstraatje eten, maar helaas is Diego er niet. We bestellen wel van allerlei lekkers en daarna borrelen we nog lang na in ons appartement.

Geschreven door Hazenreizen