Het gaat inmiddels wel beter met Janet
Ze loopt niet meer als een zombie 🧟‍♂️
Ze kan haar hoofd weer iets meer draaien , en het eten 😋 en drinken 🍷🍷🍷 gaat weer goed 👍
 

Opstaan

Vannacht werd ik weer te vroeg wakker van de pijn, dus ik heb maar gewoon pijnstillers geslikt. Jan zegt dat pijn niet goed is, omdat je dan weer gaat verkrampen.
Vanmorgen mogen we weer een ontbijtje kiezen en dit keer wordt het de Neoyorkino, net zoiets als een Engels ontbijt, maar dan zonder bonen en met tosti’s.
Heb ik al verteld dat in Benidorm alles kan? Gisteren kwam ons een meneer tegemoet die al behoorlijk op leeftijd was, hij droeg een minirok en had blote benen. Ik heb nog eens extra gekeken of het geen korte broek was, maar nee. Daarna kwamen we een vrouw tegen van ongeveer dezelfde leeftijd in een zilveren glitterbroek met wijde pijpen en een diadeem met een gewei: Welkom in Benidorm :).

We lopen naar het station, want we willen even een stukje toeren. Het lijkt net voorjaar hier, er staat van alles in bloei, maar het mooist is de paradijsvogelbloem. We proberen nog een stukje af te snijden van de route en komen onder een viaduct door in een soort bos. Dit is duidelijk dé uitlaatplek voor honden, dus we keren om en nemen toch maar de asfaltweg.
 

Met de trein en de bus

Ik probeer bij de automaat een kaartje te kopen naar Denia , maar voordat ik een plaatsnaam heb kunnen kiezen, staat de automaat alweer op de startpagina. Al gauw beginnen er mensen achter me te dringen en laat ze maar even voor gaan. Als het iets rustiger is, probeer ik het nog eens. Dit keer verloopt het prima en we checken in om door de poortjes het perron op te kunnen. We vinden al snel het juiste perron en de trein blijkt net vertrokken te zijn, dat wordt dus een uurtje wachten.
 

Koffiepauze

We lopen met behulp van ons kaartje het station weer uit en gaan bij een café in de buurt koffie drinken. Even later lopen we weer het station binnen en Jan houdt zijn kaartje voor de scanner. Dit keer gebeurt er niks, het poortje blijft hermetisch gesloten, zelfs als hij het kaartje er vijf keer voor houdt. De controleur snapt er niks van en probeert het ook een paar keer ... nog steeds niks. Met zijn pas opent hij het poortje voor Jan en dan probeer ik het ook eens. Ik kijk er onschuldig bij, al snappen we natuurlijk al lang wat het probleem is. Ook ik word door de controleur binnen gelaten en direct daarna gaat hij zijn beklag doen op kantoor. Wij lopen snel door en stappen in de trein.
 

Slapen, slapen, slapen

In de trein val ik al snel in slaap, maar halverwege de rit stopt de trein voor de zoveelste keer en bijna iedereen stapt uit. Wij blijven zitten, want we zijn nog lang niet op de plaats van bestemming. De conducteur komt langs en stuurt ons naar buiten, we moeten verder met de bus. Wat onzeker lopen we naar een gereed staande bus, maar de conducteur roept ons en wijst ons de weg naar de juiste bus. In de bus slaap ik verder en om 14:15 zijn we eindelijk op de plaats van bestemming: Denia. We begrijpen nu wel waarom de trein niet verder kon rijden, de nieuwe wegen zijn over het spoor heen gelegd. Het asfalt in dus gewoon over de rails heen gestort. Heel bijzonder, maar dit probleem blijkt al een jaar of vijf te bestaan.
 

Lunchen

We gaan in Denia op zoek naar de oude stad en vinden wel bordjes, maar telkens zijn we ze ook weer kwijt. Toch vinden we het oude centrum en gezien het feit dat het lunchtijd is, zoeken we eerst een restaurant op. We nemen het eerste restaurant dat we tegenkomen: Restaurante El Cante. We kiezen voor het menu del dia:

• Montaditos de patatas y pollo (kip op een schijfje aardappel) / Croquettas de bacalao (viskroketjes)
• Solomillo de cerdo con salsa de mostaza y miel (varkensvlees met mosterd-honingsaus) / Lubina o Dorad a la espalda (doradefilet)
• Postre (nagerecht)
• Bebida (een lekker glaasje wijn)

Na het nagerecht zijn we weer helemaal voldaan.

We kijken nog even bij het kasteel en gaan dan kris-kras door de stad terug naar de bushalte. We arriveren precies op tijd om de laatste twee stoelen te bemachtigen en de bus vertrekt nog geen minuut later. We stappen halverwege weer over op de trein richting Benidorm. Op het station van Benidorm willen we via het poortje het station verlaten, maar ook dat werkt niet. Weer moet de controleur te hulp te schieten.
 

Terug in Benidorm

Onderweg naar het appartement komen we een pandje tegen waar ze een kersttafereel hebben gebouwd. Het is een hele stad met allerlei bewegende onderdelen. Prachtig gemaakt! Even verderop is er nog zo'n tentoonstelling, maar deze is iets minder spectaculair.

's Avonds eten we tegenover La Abuela wat tapas (Tortilleria y tapas Benidorm? of Bar Galicia?). Er komen alleen Spanjaarden binnen, ze nemen hier een drankje en een tapasje en gaan dan weer door naar de volgende tent. Wij bestellen gelijk een hele fles wijn en ook wat tapas. Het smaakt allemaal prima en de dame achter de bar is erg vriendelijk. Zo komen we de avond wel door.

Geschreven door Hazenreizen