Vandaag is zo'n dag. Zo'n dag met een dagvullende wandeling. Een dag lang gewoon onderweg zijn om het onderweg zijn. Dat het niet uitmaakt hoe lang of kort je ergens bent. Los van alles. De verwachting van zo'n dag maakt me blij. Eerst een goed Engels ontbijt. En dan goed nadenken over alles wat je mee wilt nemen. Zowel qua eten en drinken als qua kleding en uitrusting. En dan vroeg erop uit.

De verwachtingen worden waargemaakt. Het wordt een dag met een gouden randje. Na een bezoekje aan de Bowderstone (Engelands grootste losse steen en al favoriet bij Victorianen) beklimmen we Grange Fell. Door een prachtig bos naar een geweldige top vol ruige rotsen en een fantastisch uitzicht. Wel even letten op de teken hier. We waren al gewaarschuwd. Dan afdalen naar Rosthwaite in Borrowdale (dale = dal). We lunchen scones, broodjes, thee (veel thee!) en ijs bij de lokale farmshop. We vergeten volledig de tijd door lunch, de lammetjes, het uitzicht en de landelijke sfeer.

Na een stukje van het beroemde lange afstandspad The Cumbria Way is het weer klimmen geblazen. Maar niet heel lang, want Castle Crag is de laagste Wainwright en met 290 meter de enige onder de 300 meter. Maar we snappen waarom deze is opgenomen in de lijst. Het uitzicht (juist omdat je zelf laag bent) is bijzonder. Je kijkt tegen alle grote toppen aan. En er is ontzettend veel te beleven onderweg. O.a. doordat deze berg ooit een leisteen-groeve was. Het pad door de leistenen afvalberg is moeilijk te zien en lijkt onmogelijk. Maar het knap gemaakte pad, blijkt prima te doen. Zeker met een beetje ondersteuning van de stokken. De groeve zelf is ongekend mooi. Er zijn geen anderen op de berg. We hebben alles helemaal voor onszelf. Er heerst - mede daardoor - de sfeer van een kathedraal. Een bijzondere ervaring.

Eenmaal beneden volgen we de rivier The Derwent en bezoeken we Millican Daltons Cave. Millican woonde in de jaren '20 van de vorige eeuw in deze grot, nadat hij al zijn bezittingen in Londen had verkocht. Iets dat aanspreekt. Ook nu nog. Zo ontmoeten we bij de grot een jongen uit Newcastle die met zijn herder iedere maand twee weken door het gebied trekt. Alles wat hij nodig heeft op zijn rug. Wildkamperend, zelfs in de winter!

Ons avontuur duurt maar een dag. Maar door het wild zwemmen in de rivier is het gevoel van vrijheid en loslaten er niet minder om.

Geschreven door Familie-bilder-on-the-go