Een heel ander Sicilië...
We reden na het laatste ontbijtje verzorgd door Valentina richting de Zuidkant van het eiland. De Etna is op Sicilië altijd op de achtergrond aanwezig. We zagen hem van alle kanten met uit de top de slierten rook. Het landschap veranderde in het binnenland langzaam van groen naar geel en terracotta-tinten. Wat een ruig land. De droogte was voelbaar, bijna woestijn. Er groeit weinig en de weinige huizen zagen we onbewoonbaar uit. Op de velden brandden lijnen op het veld. Blijkbaar steken de boeren de grond in brand om het te verbeteren. Hier missen de velden het vruchtbare as van de vulkaan. We reden over wegen die zo slecht waren dat we ons in het wilde westen waanden in een postkoets met paarden ervoor op een zandweg, de bandieten achter elke heuvel die ons bespieden. Langs de weg lag veel puin en vuilnis. Dit deel van Italië is rommelig. En toch heeft het charme. Wat een andere wereld dan dat wij gewend zijn thuis!
Na een slingerende bergpas veranderde opeens het landschap. Hoe verder we kwamen, hoe meer het weer meer groen kleurde. De inmiddels bekende cactussen en palmbomen. Olijfbomen en citrusbomen. We gingen duidelijk richting kust. De wegen werden beter. En toen zagen we de intens blauwe zee met mooie stranden. We parkeerden de auto en liepen een kronkelpad naar beneden naar het strand. Het was echt warm, mensen lagen te zonnen en waren aan het zwemmen in zee. We liepen verder naar de bekende witte rotsen genaamd Scale dei Turchi. Het verhaal gaat dat de piraten (de turken) hier makkelijk aan land konden komen om te roven. We waren niet helemaal gekleed op het strand en besloten morgen terug te komen voor een middagje strand.
We vervolgden onze reis en na 10 minuten arriveerden we bij onze tweede agriturismo Masseria Agnello bij Agrigento. Dit was wel even een ander niveau luxe dan de vorige. De oprijlaan. De parkeerplaats. De prachtige tuin. Het gebouw. De inrichting. Alles klopt aan deze plek! We werden ontvangen door een Engels sprekende dame uit Zuid-Afrika. Kregen een rondleiding en werden naar ons eigen huisje bovenaan de tuin geleid. 's Avond onze nette kleding uit de tas gehaald, want de kok hier blijkt goed te zijn. En dat was ook zo. We hebben heerlijk verfijnd gedineerd. Een goede keuze, maar het betekende ook dat David zijn target van iedere dag pizza niet haalt. Nou ja, dan op een andere dag maar twee keer pizza! :-)
Geschreven door Familie-bilder-on-the-go