Picardië heeft het allemaal. De brede baaien met kilometers droogvallende wadden, steile krijtrotsen en metershoge stuivende duinen. Verstilde uitzichten vol vergrijsde tinten, vogels die opvliegen en het licht vangen. En dat allemaal binnen enkele tientallen kilometers.

Vandaag maakten we een mooie wandeling door de duinen. Na vier kilometer door de duinen begroeid met naaldbomen en struiken vol bessen kwamen we uit bij de zee. Het water trok zich terug en de palen met de mosselen werden zichtbaar, rijen vol. De gekweekte mosselen die aan palen groeien zijn typisch voor deze streek. De wind rukte aan onze kleding en het zand stoof langs onze benen. David oefende zijn backflips van verhogingen in het zand. Lente was in het huisje gebleven omdat ze aan het leren was voor haar theorie-examen. Het examen heeft ze over 6 dagen. We misten haar bij onze wandeling, maar het was niet anders.

Thuis zijn we na een hapje en drankje het dorp nog even in geweest. Ik heb de jurk gekocht die me al dagen verleidt vanuit de etalage. Prachtig, niet zo duur en staat me mooi. Vanavond uit eten in een budget'strand'tent met plastic afgesloten van buiten. Plastic stoelen, tl verlichting en terrasverwarmer binnen. Heerlijk Frans, mosselen superlekker! Nog een laatste wandeling bij avond langs het strand, een potje mens-erger-je-niet met David (Ik heb al twee x gewonnen...;-) en straks laatste nacht in 'ons'huisje. Nu al heimwee.

Geschreven door Familie-bilder-on-the-go