Nadat we hadden uitgeslapen, genoten we van ons ontbijt (om half 12 haha) in het zonnetje. Het beloofde weer een zonnige warme dag te worden. Lente en David hadden zin in een chilldagje. Beetje hangen, telefoontoestanden en lezen. Lekker zwemmen in het prachtige zwembad bij de camping. Douwe en ik wilden de omgeving verkennen ter voet. Douwe heeft een mooie route gevonden van ongeveer 10 km door een schlucht (kloof). De wandeling was prachtig, langs een riviertje dat de bergen helemaal had uitgesleten. Rosten rusten in het water alsof ze zeiden... kom maar op me staan, dan kun je naar de overkant. Of kom even lekker op me zitten en verkoeling krijgen. De mos op de stenen maakte dat sommige rotsen een zachtaardige laag kregen. Aai me, kom even zacht zitten. Prachtig groen en van heel dichtbij sublieme minituintjes.

Het stroompje dan weer hard en dan weer zacht. We vergeleken de geluiden van stomend water, welk geluid zou het beste passen in een tuin? Het kabbelende of het opzwepende? Ik vind 'kabbelend' een saai woord, net als 'tevreden'. Ik dacht even terug aan het afgelopen schooljaar, niks niet kabbelend, niet voorspelbaar of saai. Mmmm, misschien goed idee om juist in een tuin de rust te vinden dat niks hoeft, de energie van de natuur voelen en tot rust komen, even helemaal heerlijk tevreden, dus toch?!

Weer terug op de camping met de kids lekker gezwommen en nu zitten we in de camper, het is stormachtig ineens buiten met regen en dreigende luchten. De geur van worstjes vult de camper. Douwe staat in de woonkeuken te koken, biertje erbij, het leven is goed!

Liefs, Nicky

Geschreven door Familie-bilder-on-the-go