Vandaag fietsen David en ik naar de volgende camping. We volgen de Ahr-Radweg en daarna de Vulkan-Eifel-Radweg. De eerste volgt het mooie riviertje de Ahr (en zal dus redelijk vlak zijn), de tweede gaat dwars door de Eifel en wordt alleen aangeraden als je een geoefende fietser bent. Er zijn alternatieve routes die vlakker zijn, maar deze voert ons lang de Nurburgring. Aangezien David recent sportauto-fan is geworden, kunnen we deze kans niet laten liggen. Het blijkt een goede keuze. Na een uurtje of 2 komen we het racecircuit voor het eerst tegen. Het betreft de Nurburgring Nordschleife, een 20 km lang parcours door de vulkaneifel waar iedereen tegen betaling mag komen racen. Ondanks dat we net een pauze bij een konditorei (veel voor weinig!) hebben gehad, staan we toch al snel een uurtje te kijken naar de snelle bolides die met hoge snelheid langskomen. David wordt helemaal enthousiast. Een uurtje later komen wij bij het stadje Nurberg aan. Hier bevindt zich het echte Grand Prixcircuit met tribunes voor tienduizenden toeschouwers en een informatiecentrum met fanshops en flagshipstores van de grote racemerken. Het barst er van de mooie auto's die je van dichtbij kunt bekijken. En...je blijkt er te kunnen karten! David en ik hebben het allebei nog nooit gedaan en we waren inmiddels helemaal in de stemming, dus ging het er echt van komen. Het was fantastisch! En wat gaan die dingen hard! 10 minuten is maar kort, maar het is enorm intensief. David zette de snellere tijd neer. Dat deed wel een beetje pijn met al mijn rijervaring. Dit gaan we zeker vaker doen! Na de Nurburgring stonden er nog zo'n 45 km op het programma. Het was een fantastische rit, maar nergens vlak. Om 19u, na een hele dag in het zadel, strijken we neer op het terras van de camping voor bratwurst en bier. He-le-maal gesloopt. David trouwens minder dan ik. Opnieuw deed het een beetje pijn...

Groetjes, Douwe

Lente en ik zwaaiden de jongens uit en pakten de laatste dingen in. We hadden zin in ons dagje samen. Onderweg zagen we een bordje met 'wasserfall'. Hup, bus parkeren en de wandelborden volgen. We kozen de ruigere wandeling over een smal bospad naar de waterval en zouden dan de makkelijkere terugnemen. Het was een prachtige wandeling, de zon scheen door de bomen en in het gefilterde licht was het stille bos een sprookje. We verwachtten elk moment de elfjes. Lente heeft besloten te oefenen met foto's maken en alles werd vakkundig vastgelegd. Deze foto's maakt ze met onze spiegelreflexcamera, we hebben niet het apparatuur bij ons om ze ter plekke te downloaden, dus deze foto's zijn pas thuis te bewonderen. Dat voelt een beetje ouderwets, vreemd en ook spannend omdat we thuis pas echt de foto's kunnen bekijken. We kunnen ze wel op het schermpje zien van het toestel. Ik moest denken aan 'vroeger' toen je foto's nam en een rolletje moest ontwikkelen voor heel veel geld om dan teleurgesteld vast te stelen dat alles overbelicht was, te donker of dat het alleen de voeten waren....

De waterval was prachtig, grote plakkaten groen mos waar het water vanaf druppelde, kinderen die onder de stroom speelden. De wandeling terug ging voorspoedig over een breed pad en we hebben nog heerlijk op een pittoresk terrasje een warme wafel gegeten. We zijn weer verder gaan rijden, ondertussen heeft Lente me van alles verteld over haar lievelingsband BTS, heeft ze me verschillende muziekstijlen laten horen en me verteld hoe het met haar vrienden allemaal gaat. Waar ze zich op verheugd als ze naar het Grafisch Lyceum gaat en wat ze spannend vindt. Precies de reden waarom deze één op één tijd zo waardevol is.
We stopten in een stadje waar we een broodje kochten bij de bakker en ik in een winkel twee mooie spijkerbroeken kocht in de aanbieding. Er was een prachtig park met bronnen en we hebben de boodschappen gedaan. Toen vlot door naar de camping en kamp opgezet. Daarna heerlijk een frisse duik in het prachtig meertje waar we op uitkeken. Wederom een mooi plekje, achenebbisj toiletten en douche maar dat mocht de pret niet drukken. Gewacht tot de mannen 'thuis' zouden komen. Op terras met het mooiste uitzicht over het meer genoten van een welverdiende maaltijd. Een heerlijke dag!

Groetjes, Nicky

Geschreven door Familie-bilder-on-the-go