Alle controles gaan vlot op het vliegveld. We maken de laatste ariarys op. Jacqueline en ik liggen weer in een deuk om de liedjes van Brigitte Kaandorp en luisteren ff naar Ronald Goedemondt.
Als we naar het vliegtuig lopen, worden wij en onze tassen opnieuw gecontroleerd, op het platform. Hoezo! We moeten zelfs onze flessen water legen, terwijl we die na de douane hebben gekocht. Vreemd!
Ondertussen is het half 1 ‘s nachts. We zitten met een klein groepje vlakbij elkaar in het vliegtuig. Om het af te leren doen we het klapspel nog een keer. Ik roep lamakoe, de rest doet klap, klap, klap, klap...lamakoe klap, klap, klap, klap...atembar klap. Haha, we liggen in een deuk! Er zijn mensen die omkijken en denken, nee hè, wat hebben wij nu weer voor mensen in het vliegtuig zitten!
Het vliegtuig zit niet helemaal vol. Als we zijn opgestegen, verkassen een aantal mensen. Ik zit aan het raam en naast mij zit niemand, daarnaast Corine. Fijn, dan kan ik lekker liggen. Ik slaap denk ik 2,5 uur voordat ik wakker wordt. Dat is al in the pocket! Om 7 uur ga ik toch nog maar een poging doen en slaap weer lekker ruim 2 uur. Dus ik ben best tevreden! De tijd gaat supersnel, Corine en ik hebben lekker zitten kletsen, dan gaat de tijd ook snel.
We waren een kwartier eerder vertrokken van Tana, maar ik denk dat we wind mee hebben, want we komen 3 kwartier eerder aan in Parijs. Evelien heeft ondertussen weer een leuk filmpje vanuit een tuktuk naar ons gestuurd. Wij maken nog een klap filmpje voor Evelien. We liggen weer helemaal in een deuk!
Met een half uur vertraging gaan we de lucht in naar Nederland. We hebben weer wind mee, we komen nl op de normale tijd aan. We landen op de baan die over de oude N201 gaat.
Aan al het leuke komt ook weer een einde. Wat was dit een te gekke vakantie! Ik heb genoten van alle prachtige landschappen die Madagascar te bieden heeft, zo veel afwisseling in 1 land is bizar! En dan nog al die dieren die we gezien hebben. De mensen hebben het niet breed en werken hard op het land. Desondanks hebben ze het denk ik toch goed. De kinderen zijn lekker aan het ravotten op straat, rennen achter een tak of een zelfgemaakte bal aan.
Wat hadden we trouwens een gezellige groep! Ik heb me vanaf dag 1 op mijn gemak en thuis gevoeld. Met iedereen kon je leuk kletsen en grapjes maken. Maar als je even niet lekker was, dan werd er ook naar je omgekeken. Zelfs als we keus hadden uit restaurants, wat niet vaak het geval was, zaten we toch vaak met de hele groep bij elkaar. En wat hebben we veel spelletjes gedaan! Daar wordt ik helemaal blij van 😀 Hè bah, zit ik straks weer alleen...kunnen we niet FaceTimen met elkaar?
Misaotra Jacqueline, Petra, Alice, Silvia, Corine en Ed, Bianca en Andrea, Wouter, Han, Ben en Carla, Jan en Elly, John en Karin, Freddie en Evelien!

Geschreven door De.wereld.verkennen.met.Rachel