Uitslapen! Yes! Tot wel 7 uur, haha. Maar het was heerlijk! Na het ontbijt hebben we mijn verjaardag, René zijn verjaardag (vandaag) en Bram zijn verjaardag (morgen) gevierd. René had een prachtige taart geregeld, met onze namen erop. Hij zag er schitterend uit, en smaakte ook prima. Bram en ik kregen ook nog een schattig notitieboekje met een leuke tekst van René erin. Even later kwam onze Laotiaanse gids, die had ook nog een taart laten maken voor ons, plus 2 blikjes Heineken per persoon ... alleen wij drinken geen van drieën bier, maar het is lief dat hij dan ons denkt. Dus morgenochtend hebben we weer taart!
In mini busjes zijn we de stad door gegaan. Om 9 uur was het al 30 graden. Eerst zijn we naar het presidentieel paleis gereden. Daar mocht je niet naar binnen, maar hebben we door het hek gekeken. Aan de overkant zit het Si Saket museum, dat is ook een wat. Het is de oudste tempel die nog geheel intact is. Deze tempel is gebouwd in Bangkok stijl, vandaar dat deze wat waarschijnlijk is gespaard, tijdens de oorlog met de Siamezen. De binnenmuur bevat ontzettend veel kleine nissen met Boeddha beeldjes erin en zittend ervoor staan er ook nog heel veel. Als je de tempel in gaat, zijn daar ook weer legio nissen met Boeddha beeldjes. Prachtig, jammer dat je er niet mocht fotograferen.
De volgende stop is: Ho Phra Keo, dat is een voormalige tempel uit 1565. Hier was de smaragden Boeddha gehuisvest voor meer dan 200 jaar. In 1779 hebben de Siamezen de Boeddha meegenomen en de tempel verwoest. Het beeld staat nu in Bangkok.
Vientiane ligt trouwens aan de Mekong, aan de overkant is Thailand.
De volgende wat is Wat Si Muang. Dat vind ik de leukste tempel tot nu toe! Het is er heel levendig, mensen brengen offers en bidden. Verderop in de tempel zit een monnik die je zegent, een armbandje ombindt, of een hele ceremonie met een gezin uitvoert. Heel interessant om te zien!
Het is snikheet inmiddels, we kunnen weer een ogenblik afkoelen in het busje. Op naar Pha That Luang. Hij staat helaas in de steigers. Maar het is een gouden stoepa én nationaal monument van Laos.
De laatste stop is Patuxai Monument. Dat is de Arc de Triomphe van Vientiane. Amerika had cement geschonken om een vliegveld te bouwen, maar de Laotianen hebben daar deze triomfpoort van gemaakt. Vanaf boven heb je een overzicht over de stad.
Rond de middag zijn we weer terug bij het hotel. Ik eet met Henk en Femia even een broodje ergens. Nu zit ik ff lekker te relaxen op mijn kamer. Heerlijk zo'n dagje!
Vanavond wil ik nog naar de avondmarkt langs de Mekong rivier.

Geschreven door De.wereld.verkennen.met.Rachel