Vannacht weer een zwoele nacht gehad. De minimum temperatuur is in León 25℃. Ik heb nu airco op de kamer, dus dan zet ik die eerst ff aan, dan koelt het ietsiepietsie af. Als ik dan ga slapen, dan doe ik de airco weer uit. Ik heb gelukkig geen last van de warmte, ik slaap prima!
Vanmorgen weer rustig aan gedaan. Om een uur of 9 ben ik naar de markt geweest. Dit zag er best aardig uit. Veel netter als in Granada. Er waren aparte hokjes van steen, waar van alles verkocht werd. Ik zag zelfs een kapper in zo'n hokje. Verder werden natuurlijk de gebruikelijke producten verkocht: groente, fruit, vlees, vis, wasmiddelen, drinken, schoolspullen en rijst.
Na de markt ben ik naar de grote supermarkt geweest. Dat is wel een raar contrast. Op de markt ligt alles open en bloot, en de supermarkt is weer super modern. Als je er neer gezet zou worden, en je zou moeten raden waar je was, dan zou je misschien denken dat je in zo'n Franse supermarkt ben. Heel apart als je dat na elkaar bezoekt. Ik heb een flesje bruine rum gekocht, Flor de Caña. In het blaadje van de slijterij stond een keer een stukje over rum. En daar stond in dat bruine rum voornamelijk in de Cariben gemaakt wordt. Maar dat de rum uit Nicaragua (Flor de Caña) en Guatemala (Ron Zacapa) regelmatig wereldwijd in de prijzen vallen.
Ik zag op de kaart, dat ik nog niet alle kerken gehad had;-) Dus ben nog ff naar de San Francisco kerk geweest. Van buiten zag hij er heel sober uit. De binnenkant vond ik prachtig. Wit plafond, bij het altaar wit en goud gecombineerd. Ik vond het erg rust gevend. Er was ook een heilige, waar allemaal huisjes omheen hingen. Dat was om bescherming voor je gezin te vragen.
Als laatste heb ik het museum van de revolutie bezocht. Ik kreeg een rondleiding van een oud strijder. Aan de hand van hele oude foto's gaf hij een rondleiding. Het ging een beetje chaotisch, maar was wel interessant. Eerst vertelde hij over de revolutionair (Augusto Sandino) uit de jaren 20 en 30. Vervolgens vertelde hij over de guerrilla oorlog tegen de Somoza familie in de jaren 70. Er hing een foto van een paar huizen die kapot geschoten waren tijdens de strijd. Later is op deze plek hotel Austria gekomen. Het grappige is, dat wij daar geslapen hebben!!
De rondleiding bestond uit 1 kamer met oude foto's en krantenknipsels. Daarna gingen we een verdieping hoger voor het uitzicht over het centrale plein. Later gingen we zelfs het golfplaten dak nog op!! Volgens de gids was het veilig, als we maar op de klinknagels liepen! Heel apart!
In León zie je ook regelmatig gaten in de grond. Dat blijken watermeters te zijn. Ik heb ze gevonden met deksel, zonder deksel maar met meter, en zonder deksel en zonder watermeter!!
Na de lunch zijn we vertrokken richting Matagalpa. Onderweg hebben we opeens een stop. Patrick weet ook van niets, blijkbaar vond de chauffeur dit de moeite waard om te bekijken. Hier zien we nog actief gesteente. De grond bubbelt en er komen zwaveldampen uit de grond. Op de grond zie je wit/geel uitgeslagen stenen, dat is zwavel. Heel apart om te zien hoe actief de aarde hier is.
In deze omgeving wordt rijst, suikerriet en maïs verbouwd. Op de achtergrond zie je vulkanen liggen. De huisjes worden armoediger.
Als we in de buurt van Matagalpa komen, zien we grote velden waar koffie gedroogd wordt. Alles ligt nu ingepakt in plastic, omdat het gaat regenen. Als we bij het hotel komen, is het weer droog.

Matagalpa en la noche
We hebben om half acht in een pizzeria afgesproken met Jeanette en Ruth. Ik had in de Lonely Planet gelezen, dat dit restaurant lekkere dingen op de kaart had staan en ook flinterdunne pizza's. Jeanette en Ruth waren de stad al in gegaan, ik zou later naar hen toe gaan. Om kwart voor zeven ging ik weg, want het was aan de andere kant van de stad, en in de Lonely Planet stond al dat het moeilijk te vinden was. Buiten miezerde het echter. Dus vest aan plus lange broek (het is hier iets koeler omdat het hoger ligt) en op pad. Na 2,5 blok ben ik weer omgedraaid, want ik werd zeiknat!! In het hotel weer even opgedroogd. Ik twijfelde eerst ff of ik nog wel zou gaan, want ik vond het ook niet heel geslaagd om alleen over straat te lopen in het donker. Maar ik vond het wel raar dat als ik een restaurant aanbeveel, dat ik dan niet zou komen. Toen heb ik een taxi genomen naar het restaurant, voor wel 20 cordoba (=€ 0,57!!) Ik vroeg de chauffeur of hij wist waar de Vita e Bella was, dat wist hij niet. Toen heb ik het hem laten zien op de kaart, dan wist hij het wel. Prijs afgesproken, dus vervolgens ingestapt. Ik zat voorin. Achterin zaten twee mannen. De chauffeur liet de kaart aan de mannen zien, en toen vroegen ze of het een pizzeria was. Dus ik zei "si", toen wist de chauffeur precies waar we heen moesten. Hij zette me bij het steegje af, en vertelde nog duidelijk dat het bij het witte balkon, met de musici ervoor was. Super aardig!! Jeanette en Ruth zaten al te wachten. Ze waren blij dat ik toch gekomen was, ondanks de regen. We hebben heerlijk gegeten tussen allemaal locals. Ruth en in hadden een medium pizza. Het was maar goed dat Jeanette een kleine pizza had, want anders zou het niet op tafel passen!! Het was een super gezellig avond.
Terug gingen we lopen. Jeanette wist de weg. Dus wij er achter aan. Op een gegeven moment, na tien minuten wandelen hadden we toch het gevoel dat we verkeerd gingen. En inderdaad, we waren in plaats van 10 blokken naar links gegaan, 10 blokken naar rechts gegaan... Matagalpa is op een berg gebouwd, dus alles gaat hier steil omhoog/omlaag. Wij weer terug, onderweg kwamen we nog bij een café langs met live muziek. Daar zijn we ff naar binnen gegaan. Ze hadden ook een boekenkast. Tot nu heb ik in elke boekenkast een Nederlands boek kunnen vinden. Ik ging dus even in de kast kijken of er iets tussen stond, en jawel, ik denk wel bijna 10 (!) Nederlandse boeken. Heel apart, want ik ben nog bijna geen één toerist tegen gekomen hier.
Na het café hebben we nog een keer voor de zekerheid de weg gevraagd en toen waren we zo weer thuis.
Al met al was het een geslaagde avond. We hebben heerlijk gegeten, de stad verkend 's avonds per taxi en te voet, leuke gesprekken gehad en veel gelachen.

Geschreven door De.wereld.verkennen.met.Rachel