Dit wordt een heel saai verslag, want vandaag hebben we niks op het programma. En 3 keer raden wat ik ga doen ... niks!
We zitten met huisjes aan het strand in een baai. Ik kan zo vanuit mijn huisje het strand oplopen. Na het ontbijt ben ik met een groepje wezen kijken hoe de vissers terug kwamen van zee. Naast het hotel ligt een vissersdorp. Ze varen in uitgeholde boomstammen met een zeil en een zijspan. De hele ochtend komen de boten terug. Met een aantal sterke mannen en vrouwen tillen ze de boten het strand op. De eerste boten hebben volgens mij niet veel vis gevangen, want ik zie geen vangst. De vrouwen smeren hun gezicht in met een soort witte, gelige modder om zich te beschermen tegen de zon. De kinderen zijn lekker aan het spelen op het strand. Silvia en ik gaan op een boomstam zitten en bekijken alles op ons gemak. Voor ons zijn 2 kinderen met knikkers er 2 stokjes als een soort doeltje een spelletje aan het doen. Ondertussen komen er steeds meer boten binnen. Er gaan vrouwen met grote bakken naar de boten toe. Blijkbaar zit die boot vol met vis. De vis wordt in de bakken gedaan vanuit de boot. Een sterke man sjouwt de bak met vis op zijn hoofd naar het dorp toe.
Nadat we dit hebben bekeken is het echt tijd voor niksen! Er staan heerlijke ligbedden op het strand. Lekker ff muziek luisteren en een boekje lezen. Het is hier denk ik een graad of 28, maar door de wind en de parasols, is het prima uit te houden! Verderop komen de vissers nog steeds binnen varen, het is daar een drukte van belang.
Na de lunch ga ik nog ff zwemmen, het water is heerlijk warm. Het waait stevig, dus je bent zo weer droog geblazen. Ik lees nog wat verder in mijn boek.
Rond 4 uur ga ik lekker douchen en daarna is het weer spelletjes tijd! Leuk hoor! Later nemen we alvast afscheid van Manu en Sriwana. Omdat ik goed Frans kan, ehm, wordt er gevraagd of ik een speech wil doen namens de groep, en de fooi wil geven. Pfff, wat moet ik nu weer zeggen! Maar na wat nadenken, komt er toch wat moois uit.
We krijgen nog een mooie dans-zang voorstelling van de plaatselijke band. Wat zijn die mensen soepel en muzikaal! Mooie meerstemmige zang. Ze doen eerst voor hoe het moet, daarna moeten we meedoen met een Malagassische polonaise. We proberen allemaal hun pasjes en bewegingen na te doen, maar het blijft toch houterig 😂 Desondanks was het erg leuk om te doen!
Het avondeten is weer verrukkelijk. Evelien heeft ook nog goed nieuws voor ons...ipv om 5 uur vertrekken, hoeven we pas om 8:15 uur te ontbijten, onze vlucht is vertraagd! Iedereen juicht, kunnen we we nog even bij de vissers gaan kijken morgenochtend!

Geschreven door De.wereld.verkennen.met.Rachel