Vanmorgen gaan we om 9 uur weg. Het ontbijt is lekker chaotisch. Ik vroeg of ik alleen ananas kon krijgen, omdat ik geen mango en papaya lust. De ananas was helaas op...Later kwam hij vragen of ik
piña wil, want dan ging hij het halen! Superlief! Het had gisteren geregend, dus er werd ons geadviseerd om dichte schoenen aan te doen. Dus ik ging ff mijn sandalen omwisselen voor wandelschoenen. Ik dacht, ik ben zo weer terug. Wordt er op de deur geklopt, staat daar een man met een schaaltje ananas! Dat is pas service!
We zijn eerst naar een cacaofabriek geweest. Een Nederlander heeft dit opgezet. Eerst werkten en 5 dames, nu nog 3. In Nicaragua houden ze alleen van hele zoete chocolade. Bovendien is het te duur voor de gewone man. Er wordt geëxporteerd naar Honduras, maar dat is voor de toeristen. In Nederland is "zoen" te koop bij de ecologische winkel in Amsterdam en Leiden.
Het hele proces van cacaoboon tot chocolade wordt met de hand gedaan. De geplukte bonen worden een dag in een bak water gelegd om te fermenteren. Daarna worden de bonen te drogen gelegd. In een machine worden de bonen ontdaan van hun schil. Vervolgens worden de bonen met de hand gemalen. Dan gaan ze weer in een machine om verder te malen en in een andere worden ze nog fijner gemaakt. Uiteindelijk wordt de chocolade in een voorgevormde bakje gegoten. Dan ff afkoelen en dan kan het verpakt worden. Er ligt een rol cellofaan, daar worden stukjes van geknipt, dan worden de zijkanten geseald. De chocoladereep erin. Vervolgens met een soort prit stift wordt het label erop geplakt. Heel interessant om zo het proces van begin tot einde te zien. Na de rondleiding konden we een paar chocolaatjes proefden. Overheerlijk!!
Na de cacao zijn we naar de koffieplantage gegaan. Tussen de koffieplanten groeien bananenbomen. Dit is voor de schaduw en om zelf op te eten of te verkopen. De koffiebonen worden in water gelegd om te fermenteren. Vervolgens worden ze in een machine ontdaan van de schil.
Daar hebben we gezien hoe ze de bonen selecteren. De goede kwaliteit bonen is zwaarder, dus de bonen doen ze in water, en de bonen die voorin het kanaaltje liggen zijn de beste kwaliteit. Na de rondleiding zijn we bij de eigenaar van de koffieplantage gaan eten. Er was rijst, bonen, plataan chips, spaghetti en aardappel gevuld met kip. Je zult het niet geloven, maar ik vond de aardappel het lekkerst!! Ze maakte met aardappelpuree een bol, daar ging dan, een in bouillon gekookte, kip in met een uitje en tomaat. Deze bal werd in ei gerold, en wordt vervolgens in de olie gebakken. Overheerlijk!
Na de lunch zijn we weer door de bergen terug gereden door Matagalpa. In het dorpje bij de koffieplantage was een kleine school. Ik zag dat ze een computer hadden, en een bibliotheek. Onderweg leek het wel of we weer in Monteverde (Costa Rica) zitten. We rijden door een oerwoud van bomen. Met allemaal bromelia's op de bomen. Kerststerren, maar dan in het wild, en nog meer planten.
Om half 4 waren we weer terug.

Net ff door het stadje gelopen. De musea zijn dicht, dus alleen de kathedraal en de kerk om de hoek blijven over om te bekijken. Ik wandel door de winkelstraat naar de kathedraal. Er is van alles te koop. In had het veel armer verwacht. Natuurlijk hebben de mensen buiten de stad wel minder voorzieningen en een wat krakkemikkig huis. Maar als ik zie hoeveel kledingwinkels er hier waren. In de supermarkt is ook alles te verkrijgen.
De kathedraal is prachtig in smetteloos wit. Daarna ben ik naar de supermarkt geweest om ontbijt voor morgenochtend te kopen. Ik had twee ananasvlapjes en een kipdingetje, totaal 15 cordoba, oftewel nog geen 45 cent!! Het is hier echt spotgoedkoop.
Nu zit ik ff te relaxen. Om half 7 gaat Patrick vertellen wat we morgen gaan doen. Ik denk lang in de bus én wachten. We moeten namelijk Nicaragua uit, Honduras in, dan een stukje rijden. Dan Honduras uit en El Salvador in. Dus 4 grensovergangen. Dat betekent geduld hebben!!

Geschreven door De.wereld.verkennen.met.Rachel