Dierhagen

Na een zonnige ochtend aan de kade nemen we afscheid van Hans en Rut en besluiten eerst Oostseecamp Dierhagen aan te doen.
Er is ruimte zat, al houdt de receptioniste graag de schijn op dat de plek die wij 64 noemen wellicht besproken kan zijn.
“Alles ganz leer; 63 t/ m 66, “ roep ik behulpzaam, maar dat is onbekend, ze vraagt of er 6.4 staat i.p.v. 64?
Zou kunnen, maakt ons niet uit.
( We staan nog niet of ze komen de cijfers met extra dikke punten overspuiten).
Ik stuur personeel met u mee (want ze houden ook hier niet van misverstanden, begrijpelijk).


Het strand is inderdaad op loopafstand en de waterschoenen had ik nu niet mee hoeven nemen; geen keien slechts wier.
Net als ik besluit even te gaan poortje baden komt er een fris windje en sluierbewolking.

Gelukkig geen dure Strandkorb gehuurd, die er wel anders uitzien dan in mijn jeugd, op het Bloemendaalse strand.
Geen riet maar kunststof.
Ze zijn bekleed met dikke kussens in frisse strepen en van voetenbanken voorzien.
Wij speelden daarin uren zonder huren( twee tegenover elkaar maakte het lekker knus).
Nú voorzien van hangsloten .
We eten een ijsje want het Schnitzelhaus terras zit vol liefhebbers.

Geschreven door Camperplezier