Kleine genoegens des levens beginnen me een ochtendwandeling in de de zon na een ijskoude nacht.
De Panaderia vonden we na enige duiding van de plaatselijke oude mannetjes rond het leugenbankje.( wat is brood, o ja panne)
Die heerlijke geur bij het binnentreden van dit minuscule winkeltje!.
De croissant, chocoladebrood Napoli, plat witbrood (waarvan direct een stuk verdwijnt) wordt liefdevol stuk voor stuk verpakt voor de prijs van €4.25.
Op naar onze waardin voor de Cortado in de zon.
Ze is verbaasd dat we er nog zijn.
We voelen ons al een van hen. De dochter die we gisteren met kleinzoon zagen langskomen, brengt het tweede kopje.
Naar Granada om het Alhambra te bezoeken vertel ik ( ze begrijpt het direct).

Ah.. de weg er naartoe is al prachtig! Ze slaat de handen ineen. In mijn enthousiasme roep ik: “arrivedeci “. Vergeet ook steeds het : “por Favor “na een bestelling en Geer zou dat uiteraard (kunnen) roepen om het verzoek beleefder te laten klinken.
Aldus is de afspraak die we beiden niet nakomen.
Heb begrepen dat wij hopeloos direct taalgebruik hebben, al laten ze daar niks van blijken. I.p.v. de snelweg A92,
rijden wij op een kronkele weg de GR-3201, langs het stuwmeer Coto de Pesca

En ook de camping is een voltreffer.
Omdat we net op tijd zijn, mogen we blijven.
Maar… dan begint het: tickets boeken voor Alhambra. Na 2 uur zwoegen en bijna gelukt ( nee zonder creditcard kunnen wij niet betalen) na telefonisch overleg nog geen steek verder. We moeten het maar bekennen: via een commerciële boekingsite lukt het in één keer. Wel 3 x zo duur maar dan heb je ook een audiotour.

Geschreven door Camperplezier