Gisteren na de matige Goya en geweldige Kappa( Breton en Man Ray) expo, lekker door de straatjes gezworven en tapasbar; eten goed, inrichting matig, kwamen we uit bij de verlichte fontein, alwaar we nog even van de avond genoten.

Vandaag na het matige park, geweldige Museo teatro del Cesaraugusto, een fantasierijk ingerichte bar vol curiosa en heerlijke hapjes. Het niveau stijgt de apotheose van onze laatste stad is compleet.
Gisteren een leuke gewichtheffer uit Senegal op het bankje bij de fontein, die zijn omvangrijke boven armen getraind had in de gym, zoals hij ons op de foto’s toonde.
Vandaag op het terrasje voor de Romeinse opgravingen, op het bankje eerst een oude dame die zonnestralen vangt. Dan een tweede, keurig verzorgd: oorknoppen, vrijdagse watergolf, zijden shawltje omgeknoopt.
Beiden op pantoffels (want moeilijke voeten).
Haar zoon ? zet de rolstoel keurig opzij en verdiept zich in zijn telefoon.
Dame drie en vier, die een eigen kussen bij zich dragen (want steenpuist- en of verzakking ).
Er wordt ingeschikt.
(Beiden al eerder door Geer getraceerd op het terras, uit mijn zicht).
Gezellig vriendinnen uurtje.
Dat zie ik toch meer in het zuiden dan bij ons. Wij verliezen dat door uit te zwermen over het land.

Ondanks de gezelligheid om ons heen (mannengroep middelbare leuke bemiddelde collega’s?) stappen wij de deur van het museum (opgegraven Romeinse teatro resten, te midden van de jaren 60 en 70 appartementengebouwen, binnen.
Het laatste museum bezoek is tevens weer een schot in de roos.
De technische details teveel omvattend, maar 10 jaar reconstructie is indrukwekkend. We mogen de hele rondgang over de loopbruggen maken.
Geer is verbluft over de beton constructie, ik over de Aseos, die over de goten gelegd, zodat de uitwerpselen door de rivier meegespoeld werden. (gewoon gezellig naast elkaar zitten en laatste nieuwtjes delen) zoals ik me eens voorstelde bij bezoek aan zo’n Romeinse wc rij.
Overhuifd door een beschermende parasol constructie. We zien later dat er ook schaduwdoeken; Veluws genaamd, gebruikt werden. Doeken van linnen die ze via zeilringen over de tribunen konden aantrekken..

We genieten nog even buiten in het schemerdonker; aangelicht is alles nog sfeervoller en overal bedrijvigheid in en rond de straatjes. De daklozen zijn alweer in hun slaapvertrekken ( ze hebben het knus ingericht met zelfs een schilderijtje op de richel) en draaien een joint.
Tot ons grote genoegen weer een heerlijke zwoele avond.

Geschreven door Camperplezier