Horen we daar een leveranciersclaxon. Ja hoor ook hier verscheurt een bestelwagentje de ochtendrust. Zijn we nou de enigen met verse broodbehoeften.
Kennelijk is de rest nog in diepe rust.
Geer houdt zich bezig met opsporings werkzaamheden ,piepende hobbels, en ik maak een strandwandeling in voorzichtige zonnestralen.

Zoveel boeiender al die zand-en steen structuren en ontluikende vetplanten,
die op het bord bij de beschermde duinplantjes genoemd worden, dan langs zo’n aangeharkt stadsstrand over het gladde plaveisel lopen. Er loopt een zandweg waar ook gefietst kan worden en het lijkt me hier best leuk wonen, al moeten ze niet te veel bouwen wat later wel langs de kust te zien is. Sommige plaatsjes zijn al erg commercieel volgeplempt met uitbaters.
Het geluid van de branding moet wel te horen blijven zoals op dit ongerepte kuststrookje.

We besluiten de kustweg AL-5107 te volgen richting Almería en in de vroege middag mogen we een plaats uitkiezen tussen de olijfboompjes op:
Camperplaats el Rancho te Carboneras, waar het zonnetje uitnodigend schijnt maar de wind voortdurend draait en schraal aanvoelt.. Maar het is ook pas februari!

Geschreven door Camperplezier