Vuilniszakken gevraagd bij de bar waar we onze toevlucht zoeken voor de stromende regen!
Geer houdt de bardame de vertaalde tekst voor, terwijl ik een aantrekgebaar ter illustratie maak. Dolgelukkig maak ik een knip beweging als ze een nieuwe rol ontvouwt.
Ja graag ook een schaar om de hals- en arm openingen te knippen.
Als ik de zak aantrek klapt de bar bezoeker in zijn handen( met de rode muts) die met mij meeleefde
( Frido???!!!). Behoorlijk!
Even later voegt hij me toe: “Versace!”

Klokke 19.30 ( de bar is al ontruimd) stappen we op de fiets. We hadden de keus :
In het pikkedonker met minder regen of in het duister met slagregens.
Helaas kiezen we de verkeerde afslag en moeten terug volgens mijn Google advies.
Goddank: de andere weggebruikers lichten ons bij en houden veel afstand.
Omdat ik met beregende brillenglazen en zonder die hulpstukken, mij als een mol over de weg begeef, verlaat ik mij op Geer die met mijn tel. nonchalant in de hand, de route aangeeft. Hè hè, het zandpad bereikt, naar deze oase, en de poort opent zich!
Helaas geen hond die ons met open armen ontvangt.
Nog een deceptie; de was hangt nog buiten!
Toch hebben wij een mooi plaatsje Cartama met ons bezoek vereerd.
Vond de keramische illustraties een verademing na al die kruisgangen van voorheen.
Hier zien wij een heel andere benadering van de christelijke overwinning op de oorspronkelijke moslims.

Elk tegelplateau nodigde mij uit verder te klimmen teneinde het kerkje te betreden.
Eerst nog even de dorstige handige kat, gadegeslagen door Maria, vastgelegd.

Geschreven door Camperplezier