Soms brengt een dag onverwachte dingen. Gisteren waren we moe en dan weet je niet zo goed, wat je met de dag van morgen aan moet. Het zit erop en je wil naar huis.
Vanmorgen was alles anders. Goed geslapen en dan komen de ideeën vanzelf. We besloten om naar Einsiedeln te wandelen en het klooster daar te bekijken. Je kunt natuurlijk ook met de auto, maar als je wandelt zie je meer en 6 km is te doen.
Het bleek een schot in de roos. De uitzichten waren fantastisch en de kloosterkerk was boven verwachting mooi. Je mocht er alleen geen foto’s maken. Jammer, want de fresco’s zijn prachtig. Het is nog een functionerend klooster, dus je kunt niet overal in en diensten en gebeden gaan voor toeristische bezoeken. Wij hadden geluk. De versperringen werden net weggehaald toen we binnenkwamen.
Het stadje stelt verder niet veel voor, maar voordat we waren uitgekeken was het toch een uur of twee.
Langs een andere route terug gewandeld. Het kerkhof waar we langskwamen bleek ook erg bijzonder. Heel veel bijzondere kruisen en een kapel met allemaal heiligenbeelden. Onder ieder beeld een afbeelding van de manier waarop de desbetreffende heilige aan zijn/haar einde gekomen was. Dat loog er niet om. Zeer lugubere beelden, maar het katholicisme is nu eenmaal een beeldend geloof. Het bleef een beetje vreemde gewaarwording.
Rond half 5 waren we terug en daarna nog met biertje en chips op het terras gezeten.
Vanavond vroeg naar bed en morgen naar huis.

Geschreven door Bert.en.marijke.fietsen