Vanochtend was het al gelijk raak. Op zich zijn Duitsers hartstikke aardig. Iedereen praat tegen je en men is zeer beleefd en vriendelijk, maar ineens zie je dan bepaalde trekjes die (laat ik het netjes zeggen) apart zijn
Gisteren hadden we voor vanmorgen broodjes besteld en al gelijk betaald. We wilden vroeg rijden, dus ik stond al om 8.00 in de rij met mijn bonnetje van gisteren.
Ik ben aan de beurt, zegt die vent:”Steht kein Nummer auf.” Ik uitgelegd, dat we op het tentveldje staan en dat zijn collega gisteren niets van een nummer gezegd heeft. Hij nogmaals: “Steht kein Nummer auf, was ist dein Nummer?” Ik antwoord, dat ik dat niet weet. Hij:”Nahme!!!” Ik zeg mijn naam. Hij gaat zoeken.
Hij vindt de broodjes en geeft ze en zegt nog even:”Toch muss da ein Nummer sein.” Ik heb vriendelijk gegroet en ben weggegaan. 😂
We hadden al opgebroken, dus daarna konden we snel weg. De route was prachtig. We reden de hele tijd langs het riviertje de Regen. Onderweg was het erg rustig met zo nu en dan leuke dorpjes. Een koffietentje vonden we rond 12.00. Één ding begreep ik niet goed in het hoogteprofiel van de route. Er was een klein uitstulpinkje, dat een hoogte van meer dan honderd meter besloeg. Daar kwamen we uiteraard vanzelf achter. Het was een klim van wel 500 meter lang en dan 15%. De truc is dan om nooit te forceren en zo langzaam mogelijk naar boven te gaan. Ik reed op een bepaald moment 2,8 km per uur. De kadans was er wel en we kwamen zonder af te moeten stappen boven. Inmiddels doemden de toppen van het Bohemer woud aan de horizon op. Na de klim kwamen we zonder verdere problemen aan in Cham, alwaar we op een bijzonder campinkje staan bij de kanoclub.
We ontmoetten er nog twee Nederlandse fietsers, die ook naar Praag gaan. Het zijn de eerste fietsers die we zijn tegengekomen en die ook in onze richting gaan.
Cham zelf stelt weinig voor. Het marktplein is leuk. We hebben er een biertje gedronken, maar de sfeer werd behoorlijk verstoord door een dronken vrouw, die permanent aan het schreeuwen was in haar telefoon. Wie zou aan de andere kant hebben gezeten?
Daarna inkopen gedaan voor het eten. Morgen naar Domazlice in Tsjechië.

Geschreven door Bert.en.marijke.fietsen