Van Nancy naar Basel is geen wereldreis, behalve wanneer je met alle moderne navigatie toch verkeerd rijdt. Dat deden we dus. Het hoe en wat is zo stom, dat ik dat maar niet vertel. Niettemin was de route prachtig. Op de toppen van de Vogezen dacht ik zelfs een plukje sneeuw te zien, maar dat weet ik niet zeker. Leuk is ook dat de natuur zich in lagere gebieden al veel verder heeft ontwikkeld dan op heuveltoppen. Zo rijd je steeds van winter naar voorjaar en omgekeerd. We reden langs een bos waar we twee jaar geleden hebben gefietst. Ook grappig. Dat je die afstand op de fiets hebt afgelegd en verder voelt toch wel stoer.
Uiteindelijk kwamen we rond 13.00 aan in Riehen (CH) waar de Collection Beyeler is gevestigd. Gelijk de portemonnee getrokken, want i.t.t. Frankrijk kent men hier geen bejaardenreductie. Waar je in Frankrijk voor €10,- klaar bent, tik je hier 50CHF voor zijn tweeën af. Dat is dus bijna €60,-, maar dan heb je ook wat. Het is een werkelijk schitterend museum. Een vriendin had ons getipt over de tentoonstelling “Nordlicher Licht”. Dat was niets teveel gezegd. Er hingen louter topstukken van kunstenaars die bij ons toch wat minder bekend zijn, behalve Munch dan. In tegenstelling tot gisteren waren de schilderijen prachtig belicht en ze hingen ook op afstand van elkaar. Tegen een witte achtergrond en in rustig licht kwamen ze letterlijk en figuurlijk prachtig uit de verf.
Nu zitten we in een hotel met weinig sfeer in Weil am Rhein. Het scheelde €50,- met Zwitserland dus dan maar even doorbijten. De bakker voor morgen is al gevonden, dus we kunnen met een gerust hart de reis naar Italië aanvangen.

Geschreven door Bert.en.marijke.fietsen