Vandaag was het zeker een enerverende dag. Alles wat fietsen mooi maakt zat erin, maar een licht tochtje was het niet. We moesten maar 58 km, maar dat hoeft niet altijd te betekenen, dat het makkelijk is. Aan het begin doe je rustig aan, want je hebt alle tijd. Dan weet je nog niet wat er komt.
De route was prachtig. Hij loopt door de Hallertau. Dat is het hopgebied van Duitsland. Er zijn hier zelfs echte hopfeesten.
Na een km of 25 stuitten we op een prachtige Romaanse kerk. Daar hebben we even de tijd voor genomen. Koffie was er ook en we raakten aan de praat met een Duits stel die ook heel Europa hadden doorgefietst.
Ik had bij een bakker twee koeken gekocht, die Marijke had bewaard in haar stuurtasje. Bleken die koeken te lekken. Dat gaf dus troep en Marijke was not amused. Ze waren nog niet eens lekker ook….Calorieën gaven ze genoeg, want we konden de lunch overslaan. Natuurlijk is dit eten niet gezond, maar probeer maar eens 80 km te fietsen op een paar worteltjes en wat bleekselderij. Dan doet die koek het echt veel beter.
Na verloop van tijd kwamen we bij de Donau uit. Die stroomt hier door een nauw dal. Je kunt de oever dus niet kunt volgen. Dat betekende dus klimmen en hoe. Het ging over gravel tot 20%.Ik was echt bang dat ik mijn ketting zou breken. Marijke viel vlak voor de top stil. Dan samen even de fiets naar boven duwen. In je eentje een fiets naar boven duwen leidt tot een hartinfarct, maar met zijn tweeën is het echt te doen. Ook zo’n trucje, dat we in de loop van de tijd hebben geleerd.
Steil klimmen betekent steil dalen, ook over gravel. Gloeiende remmen natuurlijk en nog niet opschieten. toen maar verder gedaald via de weg. Dat hadden we gelijk moeten doen. We waren binnen een minuut beneden.
Uiteindelijk waren we toch nog vroeg op de camping. Maar ja, de receptie was pas open om 17.00. We stonden even te wachten en er kwam een vrouw aanrijden. Ik ernaar toe en vroeg of ze van de camping was? Ze schreeuwde iets in de trant van JEIN. ik denk dat ze NEIN bedoelde. Erg aardig was ze niet. Ze schreeuwde nog wat, waaruit ik begreep dat we onze tent maar op moesten zetten. We stonden op het punt om naar de volgende camping te rijden, maar het campinkje zag er leuk uit. Dan maar de tent opgezet. Toen Marijke het verhaal vertelde aan de bazin van de camping zei die:”O, dat is mijn schoondochter, ik begrijp dat helemaal, die is niet aardig.” Leuke schoondochter toch?
Nu geïnstalleerd. Nog even 4km naar de supermarkt gereden en de dag zit erop. Morgen 28 km naar Regensburg. Dat moet te doen zijn.

Geschreven door Bert.en.marijke.fietsen