Vandaag zijn we op de trein gestapt naar München. Helaas kon ik geen vroege trein meer boeken, zodat we pas rond half 7 in München waren. Fietsen kunnen tegenwoordig ook mee in ICE treinen, maar niet in iedere trein.
Ik moet eerlijk zeggen, dat ik het een gedoe blijf vinden om fietsen in de trein te hijsen, zeker met bepakking. Eigenlijk gaat het altijd goed, maar de impliciete boodschap van spoorwegmaatschappijen is toch:”Blijf weg met die fiets uit de trein.” Jammer, want trein en fiets zouden toch de vervoermiddelen van de toekomst moeten zijn.
Gelukkig ging alles verder goed en om 19.00 waren we in het hotel.
Daarna uit eten geweest in een Iraans restaurant waar we vorig jaar ook al hadden gegeten. Het was weer prima. We raakten nog aan de praat met een Iraanse schone die het land van de ayatollahs wijselijk de rug had toegekeerd. Ze is ingenieur in Milaan en was nu voor haar werk in Duitsland. Waarschijnlijk heeft ze in dezelfde trein gezeten. Leuk van gedachten gewisseld over het leven in Italië en Iran. Dat is het leuke van vakanties op de fiets. Je raakt altijd wel met iemand aan de praat.
Morgen de eerste etappe van München naar Mainburg.

Geschreven door Bert.en.marijke.fietsen