Het einde van de reis naar Italië begint in zicht te komen, maar één van de mooiste dingen hebben we tot het laatst bewaard, nl. de villa’s van Palladio. Palladio is een architect die leefde in de 16e eeuw. Hij heeft de architectuur in de tijd van de renaissance op een ongekend hoog niveau gebracht. Zijn grote voorbeeld waren de oude Grieken en Romeinen, maar al zijn bouwwerken heeft hij naar eigen idee vorm gegeven en wel zodanig dat hij nog steeds geldt als een voorbeeld. De Villa Rotonda die we vandaag hebben bezocht heeft als voorbeeld gediend voor Het Witte Huis in Washington om maar iets te noemen.
Vanmorgen eerst nog even koffie gedronken in Chioggia en toen op weg. Net nadat we de snelweg waren opgereden werden we aangehouden door de politie. Routinecontrole, maar je schrikt toch even. Alle papieren moesten worden getoond, maar toen vroeg ie om onze groene kaart. Die zit tegenwoordig digitaal bij je polis en je krijgt hem niet meer op papier. Dat waren we helemaal vergeten. Wij uitgelegd, dat we dat ding al jaren niet meer gezien hadden. Uiteindelijk kunnen ze aan je kentekenbewijs zien dat je verzekerd bent. Dat zei hij ook. We hoefden dus niet mee naar het bureau. In het vervolg toch maar even de groene kaart uitprinten en in de auto leggen. Wel zo makkelijk.
Daarna de villa Barbaro bezocht. Eerst mochten we niet naar binnen, omdat een groep schreeuwende scholieren ons voor was, maar het wachten was de moeite waard. Deze villa was zonder meer één van de hoogtepunten van de vakantie. De plafonds waren prachtig beschilderd door Veronese. Ook van buiten was het gebouw erg mooi. Helaas mocht je er geen foto’s maken.
Na de (prima) lunch en een boekje en een fles olijfolie rijker doorgereden naar Vicenza. Morgen gaat het regenen, dus gelijk ook maar de Villa Rontonda bezocht, die vlakbij de Agriturismo ligt. Die is van buiten nog mooier dan de eerste, maar de fresco’s van binnen zijn wat minder geslaagd.
Daarna een aperitivo gehaald in Vicenza, dat niet meer zo ver lopen was. Zaterdagmiddag is het in Italiaanse steden altijd erg druk en gezellig. Die sfeer wilden we nog een keertje proeven. Toen was het tijd voor boodschappen en voor Sparta, want dat volgen we ook hier. Met de winst van Sparta kon de dag niet meer kapot hoewel er nog een addertje onder het gras ligt te loeren.
Er zitten Italiaanse jongelui in de Agriturismo en die zijn uit……… We hopen er het beste van.

Geschreven door Bert.en.marijke.fietsen