Gisteren was Hilde is al veel beter maar nog steeds onder de medicatie, dus dat werd een rustdag. Vandaag staat er een reuzenrit op het programma, we zijn heel vroeg wakker en om 7u30 zitten we al op de moto. Hilde haar heup doet het weer als voorheen! De eerste bochtige weg naar Cles dat we ondertussen goed in de wielen hebben mag Alain nóg eens over en weer doen omdat Hilde haar handtas vergat. De drukke ochtendspits, waar Alain zich tussen laveert, is snel vergeten als we via een boerenbaantje tussen de appelplantages naar boven fietsen richting Lana. Een pick-up truck heeft ons al van ver gezien en wacht ons op om te kunnen kruisen, zo smal is dit weggetje. Terug op de gewone weg zit onze eerste klim er vandaag al op en zien we Lana liggen in het dal waar we ontbijten in een bakkerijtje. Alain een cappuccino en een notenbroodje, Hilde een koffie en haar meegebrachte crackers en gekookte eieren. Van deze mega lekkere Alps Coffee kan er nóg wel eentje in, bediend door de, volgens Hilde, knappe cameriere. Als Alain toch een kasticket vraagt krijgt hij er de teveel betaalde euro bij. Van koffie sta je scherp☕️🤠🧐. In onze nopjes rijden we eerst nog een uur naar de voet van de col waar we trouwens een leuke selfie maakten. Via Google Maps krijgen we een update. De Stelvio pas is open! We kunnen dus via Praf am Stilfsjoch de 45 haarspeldbochten 26 km naar boven, met een hoogteverschil van 1846 meter, en via de 39 tornate 22 km naar beneden naar Bormio rijden, een hoogteverschil van 1540 meter.
Gisteren lag de pas nog ondergesneeuwd maar door de hogere temperaturen smelt dat wel snel. In deze contreien is daardoor wateroverlast, in het bijzonder in Zwitserland en Frankrijk waar mensenlevens te betreuren vielen.
De col beklimmen is super lastig met de moto, al die korte bochten, maar klagen durven we niet uit respect voor de fietsers hier.
Trouwens, wie helemaal boven🏔 geraakt met de fiets🚲, en ook effectief fietst🤨, krijgt van ons een fietstruitje👕 naar keuze als beloning. Wie voelt zich geroepen?
Op de top, 2760 meter hoog, is het een drukte van jewelste. De geparkeerde moto´s, auto´s en fietsen verraden een massa volk, al een geluk dat het een gewone maandag is. De vele prullariashops, met alweer uitmelkerij tot en met, is hier hét trefpunt maar wij kiezen voor de open haard in Hotel Genziana waar we een koffie en een cappuccino drinken.
De sfeer is hier zo gezellig maar toch blijven we niet lang, er is immers nog de Gaviapas die op ons wacht langs de SS300 die met zijn 2652 meter hoogte niet veel moet onderdoen. Door de bewolking is het wel kouder. In de Albergio (café) warmen we ons op en kleden we ons extra. Waarom niet er nog de Passo del Tanale bijdoen? Tuurlijk! In totaal hebben we weer 281 kilometer gereden.

Geschreven door WieLuuS