Vorig jaar wandelden we in de vroege lente langs de watervallen van de Hérisson, op drie kwartier rijden van Mirebel, en we besluiten om het dit jaar nog eens opnieuw te doen nu alles in volle glorie te aanschouwen is. Bovendien heeft het hogerop veel geregend en zijn de watervallen veel feller. Tijdens de wandeling merken we wel dat we het veel moeilijker aankunnen dan voorheen. Na ons reis in Luxemburg begin mei zijn wij toch allebei zo ziek geweest. Dragen wij daar nog een de restletsels van?
Aan de Fromagerie, na vijf kilometer gaat voor Alain helemaal het licht uit. Een espresso en een sorbet van cassis helpen niet en een migraineaanval breekt uit. Eentje om "u" tegen te zeggen en Hilde stelt voor om de auto te halen. Zo heeft ze nog een wandeling op haar eentje waar ze ook echt van kan genieten. Gelukkig denkt Alain op tijd aan de sleutel van het stuurslot, los in zijn broekzak! Dat zou nogal proper zijn als Hilde niet eens weg geraakt na haar heldentocht. Voilà, deze 🐔 kan gerust op weg, geruggensteund door haar Camelback met nog anderhalve liter water. Valse start echter want na vijf minuten beseft ze dat ze het parkeerticket nodig heeft om te betalen én om buiten de slagboom te geraken. Ook Alain belt haar al, blijkbaar is er iets als een onderbewustzijn.
Hilde haast zich want na vier uur parkeren betaal je €15,00 in plaats van €10,00. Elke euro telt hier, ze houdt zelfs haar plas op voor dat prijsverschil. De geluks-tamtam moet blijkbaar haar signalen hebben opgevangen want de bareel blijkt defect en staat open!
Na anderhalf uur elkaar te moeten missen komt de heldin in haar stalen ros toe om de belabberde ridder te redden. Hij neemt liever zelf het stuur in handen anders vreest hij nog misselijker te worden. Aan een slakkengangetje van 50km/u lukt het om na 40 minuten #wieluus te bereiken, extra medicatie te nemen en Alain in zijn bed te plooien.
Hilde eet slaatje burata, kijkt twee Netflix afleveringen, en komt dan ook slapen.

Geschreven door WieLuuS