Tussen twee buien door verlaten we onze offgrid richting België. Na een heel stuk rijden in de regen krijgen we wel zin in een ontbijtje met koffie en draaien de parking van de zone commercial op. In de boulangerie "Chez Louise" blijken de cappuccino's warme chocolademelk te zijn en de boterkoeken niet zo speciaal.
Omdat ons toilet vol is en we besloten om door te rijden naar huis gaan we naar de overkant om ons ding te doen in de Super U. Hilde zit er blijkbaar nogal comfortabel en Alain kijkt nog eens in de winkel voor dat lekkere bier Les Couleurs Montagne La Bleue aux Myrtilles. Grote flessen hebben ze niet dus worden het de resterende 17 kleintjes, en, hoe kan het ook anders, heeft ie nog twee koffiekopjes mee, een kleine en een grote. Hilde, van de pot gerukt🤭, komt bij Alain zitten aan de uitgestalde tuinmeubelen, om samen te wachten op een moment dat de buienradar net iets minder regen voorspelt. En die doet dat accuraat, al zijn we toch kletsnat als we in de #wieluus binnenkomen.
Nu wordt het een kunst om het een en ander uit de auto te halen zodat we een koffie hebben straks die naar koffie smaakt en niet naar warme chocolademelk. Omdat je in dit weer toch kletsnat bent besluit Alain om naar de auto te gaan en zijn slip. Eerst komt hij terug met één wandelschoen om dan terug in de auto te gaan zoeken naar zijn andere wandelschoen, daarna moet hij nog eens naar de auto om Hilde haar hippe nagelnieuwe glazen thermo dubbelwandige theefles te halen. Hilde filmt en lacht zich een bult wanneer Alain drie keer heen en weer naar de auto huppelt in de gietende regen zoals we die nog nooit zagen. Op de parking zelf waadde Alain door zeker 5 cm water. Na deze zwemparade afdrogen en kleren aan. Gratis douche!
En zo keren we dus vandaag al terug naar België, in de regen hebben we niet echt iets te zoeken. Na een tijd rijden met voor ons een muur van regen besluiten we dat het op dit moment echt niet meer veilig is en verlaten we de baan naar een parking. We zijn daar trouwens niet alleen, meerdere mensen nemen wijselijk een pauze tot het ergste voorbij is. En zo gaat het maar door, met als toetje bij aankomst in België de slechte wegen en file in Brussel tot we net voorbij de ring nog een korte pauze nemen. Nog een duwtje en we zijn thuis, een dag eerder dan voorzien dus.

Geschreven door WieLuuS