Camping Maria in Oostenrijk verlaten voor een paar redenen. Ten eerste zijn we op doortocht naar de Dolomieten. En ook al hadden we echt wel zin in een toer met de moto in Oostenrijk, twee vignetten kopen vinden we er teveel aan. Ten tweede is het niet zo aangenaam vertoeven hier met de talrijke vliegen op dit moment door de buur/boer die zijn velden net bemeste. Om van de geur nog maar te zwijgen. Ten laatste, maar niet ten minste, het is koud. We missen vooral onze #wieluus. Wij dus ons boeltje gepakt, we worden er steeds beter in, en koers gezet naar Italië. We rijden een paar uur door de regen en vragen ons meer en meer af hoe onze uitgeregende volgende nacht er zal uitzien in onze tent. Zal het lukken om buiten te koken? Kortom, we beslissen om via booking.com een appartement te huren. Intussen gapen we naar de prachtige decors, de echte steile en hoge bergen. Onwaarschijnlijk! Je ziet gewoon de overgang van vlak naar boomgrens en eeuwige sneeuw. Via de kleinste typische Italiaanse straatjes komen we aan ons appartement. We bellen naar de eigenaar maar daar krijgen we geen gehoor. Daar staan we dan met onze auto met aanhangwagen en moto. In deze straatjes kan je nauwelijks kruisen, laat staan keren, toch een beetje stress in de house. Een vriendelijke buur staat ons te woord en geeft ons toegang tot de garage. Het lukt ons om de korte bocht te halen. De moto afrijden en de trailer loskoppelen is Alain zijn werk, Hilde leegt de auto nadat ze de code van het appartement kreeg. Samen vouwen we de trailer op, rijden de auto in achteruit er tegen en zetten de moto op het einde van de garageruimte. Hopelijk zijn er zes nachten geen klachten over de ingebruikneming van de garage. Volgens de vriendelijke buur komt dat wel goed. Hilde bakt nog een biefstukje met gnocchi en witloof. Missen we ons tentje? Euhm, stel je bliksem en donder voor dat je huis doet trillen en daveren... niet echt dus. Blij met waar we nu zijn kunnen we iets geruster de nacht in. Hopelijk morgen dan onze eerste motorrit in de DolleMietjes!

Geschreven door WieLuuS