Gisteren zagen we vanuit ons venster in de verte twee hertjes dartelen. Jong geweld! Net als Hilde, die weer haar wandeltenue aantrok...‍♀️‍. Alain hield zich rustig thuis bezig. "Thuis" is dus in ons appartement waar we eigenlijk zo goed zitten dat we hier nog 14 dagen langer blijven. We hebben hier alles wat we nodig hebben, de tent is dus afgeschreven voor lange(re) verblijven. 50-plussers en hun comfort zeker?
Op goed geluk koos Hilde een pad met de zekerheid dat ze sowieso wel terug geraakt. Een uur aan een stuk gefacetimed ze met Veerle. Tja, eenmaal vrouwen aan de praat geraken... Voor de rest van de dag was voor ons eten en lezen meer dan voldoende.
Een trip met de auto vandaag, het is immers mistig en we denken dat het een kleiner risico is om kou te lijden dan op de moto. Later blijkt het een top zomerdag met temperaturen tot 25 graden. De heenrit met bestemming Gardameer is weerom adembenemend, bewust kiezen we voor de meest kronkelige wegen en her en der zien we watervallen. Met de auto is alles toch anders maar net zo leuk hoor. Naast ons de gigantische rotsen, voor ons de blinde bochten en een enkele keer een kruisende bus. Chapeau! Je moet het maar doen met een voertuig groter dan een auto...
Aan het Gardameer toegekomen verloopt alles super traag. Het is hier bijzonder druk en het wemelt hier van de Duitsers. Wonder boven wonder vinden wij een plaatsje op een gratis parking. Daarna wandelen we langs het water met de aangemeerde bootjes. Wat verder komen we aan de kiezelstranden met op het water surfers van allerlei pluimage tot zover je kan kijken. Langs het pad staan borden met het verzoek elkaar als wandelaar en fietser te respecteren. Ondanks de drukte lukt dat prima. Alles ligt er hier heel netjes bij en de sfeer is top. Regelmatig kan je hier aan een (pop-up)bar iets drinken, wat we dan ook gaarne doen. De wind valt en het is genieten in de vroege avondzon, die hier vroeg achter de bergen "onder gaat". Ook dat is anders dan aan zee. Op weg naar huis nog even de Aldi binnen om wat proviand in te slaan, geen haast echter, de Aldi is hier open tot 21u.
Bij thuiskomst krijgt Hilde nog de deur van de auto tegen haar been, maar hoeveel pijn ze ook heeft, ze weigert flauw te vallen omdat ze een nieuw koffiekopje vast heeft voor haar liefste schat. Alain wijst haar snel naar de zetel en haalt een ijsje uit de diepvries, wikkelt deze in keukenrol en legt het op haar been. Safety First. Zorgen voor elkaar is onze leuze. Naast samen genieten.

Geschreven door WieLuuS