Hilde mediteert op het hoogste punt van de boer zijn weide met zicht op de bergen.
Na het ontbijt, yoghurt met granola, kiwi en appel, vertrekken we naar Sixt-Fer-à-Cheval, waar we zullen overnachten op een Camping-car Park.
Onderweg bereiken we Grootmoe via telefoon om haar het bekendste verjaardagsliedje ter wereld ter ore te brengen. Op haar 83ste verjaardag reist ze nog virtueel mee. Ze heeft de drukste dag van het jaar door de vele gelukwensen.
Eenmaal aangekomen installeren we ons terwijl een troep brandweermannen het kolkende water zullen bezweren. Hilde nog nooit zo snel de steile wand zien afdalen om de stoere mannen gade te slaan. Na een kwartier passeren ze ons in een foam half open bootje, peddelend met zwemvliezen. Dat water is dus ijskoud he, chapeau aan deze redders in nood.
Om 15u vertrekken we naar Cirque Du Fer A Cheval, waar we een wandeling maken van 7,23km. Om het iets avontuurlijker te maken volgen we de rivier via de talrijke splitsingen in een reuze keienveld, het water daalt met een rondvaart en een paar keer moeten we eroverheen. Het lukt ons zowaar met droge voeten de wandeltocht verder te zetten. De Cirque Du Fer A Cheval is de grootste "ketel" van de Alpen. Een halve cirkel waar heel veel watervallen te aanschouwen zijn. Alain probeert meerdere keren het geheel van 2000 tot 2700 meter hoge bergen vast te leggen op foto maar het resultaat is allesbehalve wat je ziet ter plaatse. Hier moet je zijn om het te ervaren. Hilde voelt zich hier klein. Nietig. In het midden van de Cirque ben je inderdaad heel nederig tegenover deze bergen met hun vele watervallen.
In de plaatselijke chalet drinkt Alain een lokaal biertje: La Bleue aux Myrtilles sans gluten
5,8% vol. myrtilles en bestelt Hilde een sorbet van passievrucht.
Van hieruit kun je nog meer wandelingen maken maar zoek het niet te ver, dit is het einde van de wereld, tenzij je over de eeuwige sneeuw geraakt.

Geschreven door WieLuuS