Deze keer een reisje met de moto, Hilde haar eerste echte keer. Daguitstappen deden we al vaker, nu hebben we een huisje geboekt voor vier nachten in de Ardennen. Vandaag bleven we weg van de snelweg, zo zie je nog eens iets. Al bij al ging alles vlot. Met de moto laveer je makkelijk tussen de auto's voorbij een file. Iets voorzichtiger dan anders want we zijn zwaar geladen, we zijn verwonderd hoeveel er in die koffers kan: kledij, toiletgerief, een lakenpakket, elk een paar schoenen, ... niks tekort. Rond 14u stoppen we aan de Aldi om een slaatje en zalm te kopen. Motards hebben niet zoveel luxe nodig en eten hun middagmaal gewoon op de grond, achter de moto op de parking. Nog een uur of drie te gaan. Na haar slaatje dommelt Hilde een paar keer in terwijl we rijden. Als ze van de moto zou vallen?, vraagt ze. Nee, dat nu ook weer niet. Het laatste uur blijkt iets lastiger voor de nekspieren. Ook de voortdurende windstoten worden vervelend. De wegen worden heuvelachtig, we komen al in de stemming. Een hele dag konden we genieten van prachtige dreigende wolken. Een schouwspel van moeder natuur waarvan wij bijzonder kunnen genieten. Op een motor voel je je veel meer verbonden met de natuur dan in een auto, je voelt je vrijer en één met de weg. Echt op avontuur. Het vermogen van de motor zorgt bij de acceleratie en snelheid voor een adrenalinekick, vooral bij het bochtenwerk. Alles is intenser, de geuren, geluiden en sensaties. De vrijheid op de moto is een goede manier om te ontstressen!
Toch zijn we na deze tocht blij dat we aan ons logement aankomen. We halen de koffers van de moto om ze binnen te legen. Twintig minuten later vertrekken we alweer om boodschappen te doen. Heel dichtbij blijkt een "Okay" te zijn. De koffers kunnen weer gevuld en weldra weer geleegd worden. Hilde maakt nog een kippenwraps en na het eten ploffen we in de zetel. Om 23u bed in en slapen. 😴

Geschreven door WieLuuS