Zaterdag 25 februari 2023.

Omdat we deze keer 6 dagen hebben in plaats van 4 besluiten we toch eens verder te gaan dan Aartrijke. Er was wat duw en trekwerk nodig om Hilde zover te krijgen maar uiteindelijk is ze toch gezwicht. Achteraf bekeken een schot in de roos want als we de Ardense heuvels betreden straalt ze. Jawel, Bouillon is ons doel en we arriveren op een Camping-car Park in Herbeumont. We vertrokken pas na de middag want Hilde had eerst een echt schoonmoederfeest met de drie schoondochters in spe. Een ontbijt later komt ze aan bij Alain, die ondertussen de auto geladen én gewassen heeft. Een propere auto rijdt beter volgens Alain. In Jabbeke de #wieluus ophalen, aankoppelen en 20 minuten later rijden we ermee buiten de stalling. Onderweg rijden we aan 90km/u, één keer stoppen we om te plassen, en 3u40 later hebben we 281km overbrugd. Niet slecht, we kunnen nog in schemerlicht onze #wieluus opzetten. Na een halfuur gaat letterlijk het licht uit. Ons elektrisch vuurtje op 1000W in combinatie met de vloerverwarming blijkt dus meer dan 6 ampère. Echter, bij nader onderzoek krijgen we geen elektriciteit uit de laadpaal van de camping. Er is toch altijd een probleem met de elektriciteit van Camping-car Park. Enfin, we sluiten onze externe batterij aan, zetten de gaskachel aan en switchen de koelkast ook op gas. Straks misschien eens bellen naar de uitbater. Morgen komt ook.
Update, we hebben weer elektriciteit... Voor alle zekerheid laten we de koelkast op gas.
Een slaatje allegaartje was ons avondmaal, humus, guacamole, olijven, wortelen, nacho´s, halloume, en om warm te krijgen: Pineau des Charentes.
Een bijkomend probleem is onze keukenkraan. Die blijkt een slecht contact te hebben. OleiPistolei... alweer een mailtje naar DKW-Caravans. We kopen heel bewust een niéuwe caravan om andermans problemen niet te erven maar nu hebben we het wel efkes gehad. In juni gaan we naar Spanje, wat moet je doen als je daar een probleem hebt? LMC440D stelt ons teleur. Er werd eigenlijk al téveel in garantie hersteld. Maar goed, DKW-caravans doet wel steeds het nodige.

Zondag 26 februari 2023.

Tijdens het ontbijt praten me nog even na over de elektriciteitspanne van gisterenavond. Het meest hilarische moment was toch wel toen Alain uit de zekeringkast zo'n kleine zekering haalde en het liet vallen waardoor het achter een paneel terecht kwam. Toen we na 10 minuten probeerden onze arm zo ver mogelijk te reiken tot aan de zekering kwam Hilde op het lumineuze idee om het legbord weg te nemen. Eureka, twee schroefjes los vijzen later konden we gewoon het zekeringetje pakken. Alain is blijkbaar in vorm want ook deze morgen heeft ie het weer gepresteerd. Hij zet het raam open achteraan, Hilde zegt nog: "Pas op!", maar het kwaad is al geschied. Alain repliceert: "Ja ja, ik weet het wel... (pas op voor het paaltje achter de caravan) maar Hilde bedoelt: als je het raam één klikje opent dan moet je, om het raam weer dicht te maken, het raam volledig openen voorbij de laatste klik en zo kan het raam weer dicht. Jawel, het paaltje staat dus in de weg... 🤣🙄 Het resultaat is dus dat we de pootjes weer mogen indraaien, de mover weer mogen opzetten, de blokken van onder de caravan halen, de caravan vooruit zetten, het raam dicht krijgen, en de #wieluus weer volledig mogen opzetten. Alez... we gaan eraan beginnen. Hopelijk haalt ie nu weer geen stoten uit tijdens les manoeuvres. 🤪
Eenmaal de caravan weer op zijn plaats maken we ons klaar om een Wikiloc-pad te trotseren.
Eindelijk eens een rasechte boswandeling met de rustige natuurgeluiden van gevallen bladeren, de ruisende snijdende ijskoude wind, de zachte bosgrond, het uitzicht op de Semois en veel tijd om weer eens te vertellen. De eerste kilometer was even acclimatiseren en om de 200 meter even finetunen. Te warm, te koud, de broekriem te los en dan weer de broekriem te vast, last van de linker heup, even temporiseren. Na een kilometer lukt het wel. Onderweg zijn er een paar "points de vue" waar we ten volle van genieten. De acht gewandelde kilometers zijn veel pittiger dan op het platteland. In totaal klommen we 219 meter... morgen voelen we dat dus zeker in de benen!
Aangekomen aan de #wieluus is het vooral handen warmen. Een wandeling rond het vriespunt zijn we echt niet meer gewend.
Na het avondeten krijgt Alain nog een massage maar hij is zo moe dat we om 21u30 de boeken toe doen. Deze nacht toch een pyjama aandoen tegen de koude schouders maar een allergie steekt op en de neus gaat dicht. Huisstof en huisstofmijt he... Alain houdt Hilde dus de eerste helft van de nacht behoorlijk wakker. Duwen, draaien, keren, donsdeken afpakken en blijkbaar ook schoppen... midden in de nacht een pull van gisteren brengt soelaas. Tegen de morgen is het in #wieluus nog 4°C. Mét de vloerverwarming aan welteverstaan.

Maandag 27 februari 2023.

´s Morgens vinden wij het super gezellig samen wakker worden en echt een uurtje kunnen blijven liggen. De vraag rijst wie als eerste de kachel aansteekt en natuurlijk, als een echte gentleman voelt Alain zich geroepen. (Mocht Hilde wat meer geduld hebben en niet eerst zelf uit bed springen...)
Bezoek aan Bouillon. Een prachtige zon vergezelt ons naar de eerste patisserie/tearoom voor een koffie, cappuccino, framboise bavarois en Florentines. We wandelen "Citywalk Bouillon" en lezen de interessante borden. Het optrekje van Godefroid is toch wel indrukwekkend maar verder dan de poort gaan we niet. €11,00/pp gunnen we de kruisvaarder niet. Met de wandeling van gisteren nog in de benen besluiten we na een tijd terug te keren naar casa #wieluus. Onderweg kriebelt het voor beiden om weer een offroad bospad te nemen. De grond ligt relatief hard, weinig regen de laatste tijd met vriestemperaturen maken het risicomijdend om vast te rijden. Aan het pad lijkt geen einde te komen en onderweg, op ongeveer 200m voor ons, kruisen 5 herten, de een na de ander ons pad. Het eerste hert stopt nog en kijkt ons eerst een tijd aan, waarop hij zijn weg vervolgt met de vier andere in zijn kielzog. Alweer voor ons een prachtige beleving! Op het einde van het pad steken we de baan over om verder door het bos te rijden. Dit is andere koek en we moeten momentum behouden om niet vast te rijden in veel diepere sporen om de auto niet op zijn buik te parkeren. We maken rechtsomkeert, gelukkig kon dat, en ploeteren door de zachte aarde terug de gewone weg op. Was dit even heel erg spannend! De adrenaline werkt nog! Efkes op adem komen en de hartslag laten zakken... Hilde is trots op haar chauffeur 🤠. We genieten verder van het uitzicht en de totaal andere dynamiek van het leven in de Ardennen. Saussicon á l´échalot als kadootje voor Hilde haar moe brachten we ook nog mee. Na telefonische afspraak met va, hij weet nog steeds als de beste wat. zijn lieveling graag eet...
Vanavond eten wij geroosterd gekiemd roggebrood, ook wel gekend als essenerbrood, met in Ghee en look gebakken champignons. De look puur om inbrekers wat op afstand te houden...🫨.

Dinsdag 28 februari 2023.

Maar wat een luie dag vandaag zeg... niet eens buiten geweest! Best dat we een foto hebben van ons eten of we hadden werkelijk niets om te bewijzen. En juist... niet alles moet bewezen worden... 🤪🙈🙉🙊💞

Woensdag 1 maart 2023.

Vannacht was het berekoud, volgende nacht laten we de Truma op standje 2 staan. Na het alweer heerlijke ontbijt gaan we nog maar eens de kuiten inwrijven en een wandeling maken met de app Wikiloc. Onderweg spotten we een vogelspotter 🐦🕊🦩🦜, met een ferme 550 lens. We raken aan de praat en voor we het weten is er een uur verstreken. Fijne ontmoeting met Veronique. Als je de dingen doet die je graag doet, dan kom je wel mensen tegen die op dezelfde golflengte zitten. We zetten onze tocht langs de Semois verder en genieten van de uiterst stille bosomgeving. Feeëriek zijn de huizen die helemaal geïsoleerd van de buitenwereld onze ogen strelen... wat een droom hier. Na een flinke klim bezoeken we de kasteelruïne hoog boven Herbeumont. We komen tevreden terug en zijn weer klaar voor een lekkere koffie. Onze laatste dag sluiten we af met een slaatje chicken tikkamasala.

Donderdag 2 maart 2023.

Alweer een welgezind zonnetje die ons huiswaarts zal begeleiden. Na het ontbijt starten we om 10u aan het opruimen en kuisen. Deze keer zullen we timen hoelang we erover doen. Slecht idee... veel te veel babbelgrage buren... een half uurtje met die en een uur met de ander. Kwart voor één vertrekken we uiteindelijk naar huis. De eerste honderd km gaan vlot maar dan wordt het wel drukker. We belanden in een paar files en het is opletten geblazen vanwege het vele in- en uitvoegen. Uiteindelijk komen we vanuit de verkeersjungle aan in Jabbeke waar we onze #wieluus parkeren, daarna nog een stukje naar Bredene.

Geschreven door WieLuuS