Dag 1/33 maandag 27 maart 2022.
Onze WieluuS staat reeds in de voortuin, we haalden hem eergisteren op om te laden. Jawel, we vertrekken voor 33 dagen naar Frankrijk. Zoals gewoonlijk, als we erop uittrekken, alles "onder voorbehoud",
kilometers malen hoeft niet perse maar we hebben toch lichte plannen richting Normandië. We genieten alvast van de gedachte om zo'n lange reis te maken! We vertrekken rond de middag, de caravan krijgt nog een wasbeurt, en voor we het echte Frankrijk binnen gaan passeren we nog eens in Veurne om te tanken bij Romac, daar staat de benzine aan €1,67 per liter. Lach maar, in Frankrijk kost ze momenteel €2,10! We proberen de benzineprijs niet aan ons hart te laten komen en genieten zoveel mogelijk van het cruisen. Eenmaal de grens over beginnen de Weidse landschappen die in België echt niet te vinden zijn. Het weer zit fantastisch mee wat bijdraagt aan het reisgevoel. Ons eerste doel is Camping Les Oiseaux bereiken. Een half uur voor aankomst krijgt Alain een klop van de hamer. Toch rijden we door. Bij aankomst maakt Hilde een lekker avondmaal, gevulde pepers met kippengehakt en rijst. Onmiddellijk na eten legt Alain zich op bed en valt in slaap. 2 uur later wordt hij wakker met een migraineaanval. Met de nodige medicatie zal hij wel een goede nachtrust hebben maar voor de zekerheid krijgt hij toch nog een volledige lichaamsmassage. Hilde doet nog de afwas en drinkt dan aan tafel een theetje. De koffie en het versgebakken broodje zal voor morgen zijn.


Dag 2/3. Dinsdag 28 maart 2022.
Goed en vooral lang geslapen, onze eerste overnachting in het buitenland. Camping des Oiseaux heeft zijn naam niet gestolen. Wat een getjilp! 🕊🦅 Na een ontbijtje zijn we er snel weg, het weer vandaag is iets minder. Na 100 km rijden, twee uur en tien minuten later, zijn we aan een rustpauze toe. We rijden een dorpje binnen om ons dan langs de kant van de weg in het gras te parkeren. Hilde maakt spiegeleitjes met spek en we eten dat met brood. Zachtjes Tikt de Regen op het Zolderraam, ´t ritme van gezelligheid...
O ja, het was de bedoeling om met een overzetboot aan de overkant van de Somme te geraken maar de GPS en de rijkunsten van Alain beslisten daar anders over. Een verkeersbord bewust negeren "maximum lengte 8 meter", bleek achteraf helemaal geen probleem in Saint Valery sur Somme. De Pont de Normandie zagen we ook niet... Die overzetboot zal vermoedelijk vervangen zijn door een andere brug. 🤪
Ach, wat zijn wij toch ook klunzen, we zijn nog helemaal niet aan die overzetboot noch aan die Pont de Normandie, dat zal voor overmorgen zijn, onze kennis van het fantastische Frankrijk is dus blijkbaar nihil. De camping in Etretat is nog gesloten, dat heb je als je je nauwelijks voorbereid, maar des te avontuurlijk reist, dus was het rond bellen. Op 12 minuten hadden we al de Camping Le Grand Hameau entre le Havre et les falaises d'Etretat. Prima gelegen om morgen naar de kust van Etretat te rijden, ditmaal zonder de caravan. Zo vrij als een vogel.


Dag 3/33. Woensdag 29 maart 2022.
Hoewel we ons normaal weinig aantrekken van het weer is het ook niet de bedoeling om 10 dagen lang in de voorspelde regenzone te blijven te Normandië. Vandaag blijven we wel een dagje hier om Le Havre en Etretat te bezoeken, boodschappen te doen en wat te chillen. Alain werd weer wakker met migraine maar de medicatie en de goeie zorgen van Hilde verzachten de pijn. Een dagje rust zal ons goed doen. Morgen trekken we dan naar het binnenland de zon achterna. Ons bezoekje aan Edwin en Pascale in Licorne wordt dus jammer genoeg uitgesteld. Dit is dus het voordeel van met de caravan op reis te gaan, niets geboekt te hebben en te genieten van de vrijheid die dat met zich meebrengt.
Toegekomen in Etretat zijn we toch wel zeer stevig onder de indruk van het zicht en meteen wandelen we tot aan het water met onze stevige wandelschoenen in de grote keien. Wat maakt dat een lawaai! Een heel verschil met onze zandstranden. Daarna wandelen we richting de klif waar de kerk op de top staat, de kant waar het minste volk wandelt. Op het muurtje dat we tegenkomen op het strand zelf leggen we een kei die we met andere keien van op afstand proberen te raken, om ter vlugst natuurlijk. De eindstand is 2 - 0. Ra ra ra... Achteraf zien we een verbodsbord voor gooien met stenen, maar een beetje spanning kan geen kwaad. We wandelen helemaal tot boven aan een goed steigingspercentage en het besluit is dat onze fysiek euhm... te wensen overlaat. Het zicht is werkelijk fenomenaal en dat bij een lichte mist. Ons jasje gaat uit want van deze inspanning krijgen we het warm. De beloofde regen blijft gelukkig uit.
Terug beneden zoeken we een gezellige plaats om een koffie te drinken. We kuieren door het dorp en we merken een koffiebranderij op, ook bier wordt hier gebrouwen. Het interieur, alles in hout, is helemaal onze smaak, net als de koffie. De prijs is er niet naast: €9,10. Op de terugweg naar de camping, Le Havre bezochten we niet, gaan we boodschappen doen en benzine tanken. In de Intermarché is de benzine 25 cent goedkoper dan elders, we betalen nog €1,857 per liter. Ons verbruik blijkt eigenlijk best mee te vallen: 9,47 liter per 100 km. Onze caravan weegt toch 1200kg en de auto is ook nog redelijk geladen. We rijden wel overal 70 km/u waar je 80 mag. We genieten zo des te meer van het uitzicht en hebben dan ook nooit iemand vòór ons. Het is wat uitbollen naar de talrijke ronde punten en weer optrekken naar de 70 km/u maar deze manier van rijden bevalt ons het meest. In de Intermarché kopen we wortelen, courgette, tomaat, komkommer, sla, avocado, rode paprika, appelen, ricotta, mozzarella, feta, mascarpone, emmental, geitenkaas, camembert, room, gerookte zalm, gerookte ham, kip, pepersalami, amaretto, tonic, lange vingers en nacho´s. Zal ik jullie nu steeds lastig vallen met onze boodschappen? Neen, maar het heeft wel een duidelijk beeld waarmee Hilde steeds lekkere maaltijden bereidt. Vanavond hadden we soufflé met ei, groentjes en gerookte zalm, vergezeld van een slaatje. Ik noem dit toch al kookkunst. Hilde is zo trots op haar "Omnia Sweden oven" en dagelijks gaat ze ermee in de weer. Van zoet, hartig en alles er tussenin. Dit "keto" en gezond. Na het eten maakt Hilde nog Provençaalse kip voor morgen, de Tiramisu met koffie koelt verder af in de koelkast. Ik heb het toch wel getroffen! O ja, op de boodschappenlijst staan ook nog twee koffiekopjes... Alain zijn verslaving.
Nog wat surfen, bloggen en een spelletje spelen op de gsm en de dag zit er weer op. Wat een zalige dag.


Dag 4/3. Donderdag 30 maart 2022.
Goedemorgen deze morgen! En dat het vroeg was. Om 5u20 waren we beiden wakker. Voorlopig uitgeslapen, in de namiddag zal er wel een tukje van komen. Verse koffie en havermout, appeltjes, kaneel cranberries en stroop. De nieuwe route is al uitgestippeld en we voorzien zo'n 230 kilometer vandaag.
We zijn dus al verder dan gepland, hevige regen tot smeltende sneeuw. Ondanks dat blijven we op de Route Nationals, die blijven het mooist. Wat zijn de huizen hier prachtig. Romeinse en Noorse invloeden zijn duidelijk aanwezig. In plaats van de alom bekende Pont de Normandie te namen we een overzetboot, net iets avontuurlijker. Daarna gingen we helemaal naar boven naar Le Phare du Roque. Wegens een "Route barrée" reden we langs de kleinste baantjes, gelukkig hadden we heen en terug daar geen tegenligger. Die phare is dus een lichtbaken op de rotsen. Zeker de moeite waard maar doe het maar niet met een caravan achter je gat.
Na ons middagmaal en tukje, verse koffie, en route.
Aangekomen op onze slaapplaats via homecamper.fr, tip van Eline. We staan dus met ons WieLuuS naast een huis in het bos. Na het vullen van de watertank bleek de afsluitdop niet goed dicht. Leuk hoor... een uurtje water deppen. Gelukkig hebben we het op tijd gezien, hebben we voldoende dweil en keukenrol mee.
Verse soep van de soepmaker, kaas, salami en als dessert Tiramisu. We zijn wel moe nu. Quasi een hele dag in de auto. Vroeg ons bed in. Hopelijk zijn we morgen niet ingesneeuwd... of juist wél... we zijn er nog niet helemaal uit. 🤪


Dag 5/33. Vrijdag 1 april 2022.
Pas bij het ontwaken beseffen we in welk domein we staan, werkelijk helemaal in het bos tussen nog meer velden. Gisteravond was het hier echt donker. Wat een verschil met ons land waar overal licht is.
Constant het geluid van vogels en het ruisen van de wind door de bomen die lichtjes wiegen. De eigenaars zijn al weg van 07u30 en hun hond, buiten aan een zware ketting, blafte zeker een half uur lang. Eigenlijk staan wij op zijn territorium. De hanen kraaien, de kippen lopen los. Mijn kip heeft ondertussen bananenbrood met appeltjes gebakken. Echt heerlijk met verse koffie. Goed nieuws over ons waterlek van gisterenavond. Heel de nacht hebben we de vloerverwarming en de kachel op 20 graden gezet en alles is mooi droog nu. Toch een pak van ons hart. Geen sneeuwtapijt hier, droog en bewolkt, 4 graden Celsius. Trouwens... iedereen weet toch vanwaar "#wieluus" komt? Simpel, huis op wielen.
Na opkramen en een laatste keer spelen met de hond gaan we weer de baan op richting het warmere zuiden. Getankt
39,05 liter à €1,759 = €68,69 = 408km = 9,57 liter/100km. Wisten wij veel dat we de auto in de sneeuwstand naar een volgende camping moesten laveren. Maar wat een cadeau, deze late sneeuwpracht. We cruisen langs de velden, nauwelijks verkeer. De parking te Oradour sur Glane is beperkt tot 2m hoogte dus moeten we nu in het donker op zoek naar een andere camping. Uiteindelijk vinden we via "Camping-car Park" een onbemande camping die 24/24 het hele jaar door open is. Je koopt je lidkaart voor 5 euro aan het automaat en je boekt het aantal dagen dat je wil blijven. Water, elektriciteit en een ruime plaats voor caravan en auto voor €10,50 per nacht. Alweer een ontdekking in ons voordeel voor de verdere reis! Op de camping in de modder en de sneeuw vooruit parkeren onder hellingshoek was niet zo verstandig. Afkoppelen, met de mover de caravan in de juiste richting zetten, caravan weer aankoppelen, en ons op een plaats zetten waar wél elektriciteit is. Ja, elke dag bijleren en af en toe dezelfde fouten maken. Daarna vlug de verwarming aan en een stukje eten. Een geitenkaasje in spek gebakken en daarna restjesdag. Pasta bolognaise, waterzooi van kip, salami met peper. Verse wortel- en zoete aardappelsoep. Middernacht, meer dan tijd voor ons bedje.


Dag 6/33. Zaterdag 2 april 2022.
Rustig ontwaken en op tijd, nu het zonnetje schijnt, op uitstap. "Het bloedbad van Oradour-sur-Glane" staat al lang geboekt in Alain zijn lijst op Google Maps "om te bezoeken als we in de buurt zijn". Het dorp werd op 10 juni 1944 verwoest, troepen van de Duitse 2e Waffen SS-pantserdivisie overvielen als vergeldingsactie het dorp, omsingelden het dorp met meer dan 200 SS-ers, dreven de mannen in graanschuren en fusilleerden hen, met een signaal op hetzelfde moment op verschillende plaatsen. Ze dreven de vrouwen en kinderen in de imposante kerk waar een doos stond met explosieven, staken de kerk in brand en toen de vrouwen en kinderen naar buiten probeerden te ontsnappen werden ze beschoten met twee klaarstaande mitrailleurs. 642 mensen werden zo in drie uur vermoord en het dorp werd verwoest. Werkelijk elk huis werd in brand gestoken. Een dag later werden alle lijken verbrand en in massagraven geworpen. Slechts 10% van de lijken kon door de plaatselijke bevolking geïdentificeerd worden. Het was de grootste massaslachting door de nazi's op burgers in Frankrijk, vermoedelijk ook de grootste in West-Europa, en werd voor de Fransen het symbool van de nazi-barbarij. Na de oorlog werd het dorp nabij de ruïnes herbouwd. Als je door deze straten wandelt dan blijft de energie die er hangt best wel aan de ribben plakken. In het eraan verbonden museum krijg je daarenboven nog eens zoveel informatie dat je je betrokken voelt. Vóór je het dorp betreedt wandel je door een tunnel, met aan de muur links en rechts van je, geëmailleerde tegels met de foto´s van alle slachtoffers met hun naam en leeftijd. Voor de slachtoffers waarvan geen foto beschikbaar was is de tegel wit. Als een naam een gezicht krijgt dan heeft dit voor ons toch wel een bijzondere impact. Als je dit dorp bezoekt wordt de waanzin van oorlog wel heel reëel. In een kleine cinema werd een film getoond waarbij chronologisch de gebeurtenissen van 10 juni 1944 worden voorgesteld. Zeer opvallend was de stilte na deze film. Voor ons zijn er woorden te kort om te beschrijven wat we hier voelen en raden iedereen aan om Oradour-sur-Glane te bezoeken. https://www.francecomfort.com/be/bezienswaardigheden/508/Oradour-sur-Glane
De auto kreeg vandaag een wasbeurt in de selfcarwash. Morgen is Wieluus aan de beurt. Deze hangt vol met aarde en steengruis van het rijden door de sneeuw. We hebben wel spatlappen op de auto vooraan maar achteraan is ook zeker noodzakelijk.
We gingen weer uitgebreid om boodschappen. Pas om 19u00 eten we voor het eerst vandaag. Een vorm van intermittent fasting is OMAT: One Meal A Day. Op het menu staan gevulde champignons met zelfgemaakte* kruidenboter, gebakken vis met broccoli en puree van artisjokken.
*Jaja... zelfgemaakt! 😊😊😊😊😊


Dag 7/33. Zondag 3 april 2022.
Hilde doet oefeningen buiten met gewichten bij 0°C. Een rustige herstart van haar normaal dagelijkse routine. Een gezonde geest in een gezond lichaam. Ze bakte al "Pain Français", koffie met slagroom... 🥖☕.
Tankbeurt 39l/€1.81/304km=13l/100km
Onze eerste tussenstop is dus WieluuS wassen. Eerst rondom rond met de hogedrukreiniger, daarna twee keer rond met de Vileda mop en dan afspoelen. Het enige nadeel hieraan is, als de zon erop schijnt, dat je in je achteruitkijkspiegel verblind wordt, zo proper is hij weer! 🌞⚡Alain helemaal in zijn nopjes.
Om 14u30 maken we een tussenstop. Slaatje met geitenkaas, stokbrood, soep, koffie. Een tukje later is het al 16u. Toch rijden we nog door tot in Lauzerte. Een echt middeleeuws dorp waar pelgrims passeren op weg naar Santiago de Compostella, Spanje. Geen paniek, we zijn geen bedevaarders geworden. We komen speciaal hier naartoe om een stukje bouwgrond te bekijken. Een prachtig zicht op de lager gelegen velden, 2700 m², super rustig gelegen en eigenlijk wel ideaal voor ons. Kijken mag altijd he... De eigenares is erg vriendelijk en we mogen hier met de Wieluus overnachten. Wie weet bouwen we hier ooit een huisje...🏠... Nu ons concentreren op de aperitief zoals God in Frankrijk. Het wordt Porto, olijven, nootjes, Brie en pepersalami. De peper die van de salami valt rapen we op met de Brie, er gaat hier niks verloren!
Deze nacht staan we dus helemaal offgrid. Op ons eentje dus. Koelkast en verwarming op gas en al de rest op onze batterij van 720 Watt. De ledverlichting verbruikt echt heel weinig, de pompjes van de waterkranen en het toilet verbruiken ook nauwelijks iets.


Dag 8/33. Maandag 4 april 2022.
Plots beseffen we dat we al een huis hebben en helemaal niet meer moeten bouwen. Daarenboven is het een huis op wielen! #wieluus. We staan en gaan waar we willen. Genieten van de vrijheid moet je dus blijkbaar echt leren. We kunnen heel Europa afreizen. Nu zijn we op wandel in Lauzerte.
Wat ons al vaak is opgevallen is welke stinkende auto's hier rondrijden. Volgens mij hebben ze hier nog nooit van milieunormen gehoord en moeten wij dat in België met z'n allen recht trekken. Waar blijft de Europese norm? Waarom moeten wij in België euro6 motoren kopen? Tot zover de geur van onze koffie op het terrasje.☕☕🚙💨🤮😂🤭
Het middeleeuwse dorp is echt wel een bezoek waard. In de 12de eeuw vestigden mensen zich hier omdat er water van tussen de rotsen kwam. Een natuurlijke bron dus. Wij draaien gewoon de kraan open, maar vers water in overvloed hebben is dus eigenlijk niet zo vanzelfsprekend. Eenmaal boven bewonderen we het kerkplein. Alles is er heel proper en we leggen ons in de zon op een stuk omhoogkrullend stuk klinkers. Daarna nemen we de weg terug naar WieluuS, rijden we naar een servicestation voor campers en caravans en ledigen we het toilet. Er wordt toch wel goed voor ons gezorgd. Daarna gaan we richting Toulouse naar een camping midden in de stad. Wat een tocht tussen paaltjes, asverschuivingen, vluchtheuvels, snelheidsbeperkingen en oneindig veel verkeerslichten. Af en toe is het wel heel nipt maar uiteindelijk belanden we heelhuids op de camping. We zijn de rustige buitenwegen nu al een week zo gewend geraakt dat we moeten wennen aan de drukte van een grootstad. We zoeken eigenlijk niet echt de grote stad op maar hebben rendez-vous met Thijmen die hier Erasmus-student is. Moeke en zoon herenigd zien is een plezier, we nemen hem mee naar de camping en voorzien hem van een echte maaltijd: pizza bolo in de Omnia Sweden. Lang geleden dat Thijmen nog eens groenten zag... 🥕🌶🥦. Studenten he. Levendige verhalen worden uitgewisseld. Na de pizza zorgt Thijmen voor Macarons als dessert. Tien verschillende smaken worden deskundig in drie gesneden en verdeeld. Wat een delicatessen. We keuvelen wat na en brengen Thijmen terug naar zijn kot. Het was weer een mooie dag met eindelijk wat zo(o)n.


Dag 9/33. Dinsdag 5 april 2022.
Wakker worden om 9u en meteen gaan de gordijntjes open. Het zonnetje piept en het belooft weer een zuiderse dag te worden. Toch is het buiten nog maar 2°Celsius. De boeren buiten de stad zullen weer heel de nacht grote vuren gemaakt hebben rond en door hun akkers om te verhinderen dat hun teelt bevriest. Heel Europa ondergaat een koudegolf. Na een veel te droge maand maart kon de regen niet uitblijven he. Hilde is al volop in de weer met gebakken appeltjes met kaneel, chocoladegranola, kokosyoghurt en café crème. Tijd om op te staan zeker? Vanuit bed voetjes onder tafel. Zalig. Norah Jones zingt zachtjes door de luidspreker. Die Sonos Move produceert toch wel een zalige, warme en volle klank hoor. Een echte aanrader op verplaatsing. Het oor wil ook wat. Vandaag ondernemen we een tocht met het openbaar vervoer naar de stad. We spraken af bij Thijmen op zijn kot. Bij aankomst op de camping kregen we reeds uitleg hoe het openbaar vervoer werkt in Toulouse. Je koopt je tickets of kaart vooraf in het winkeltje om de hoek en je stempelt af op de bus, tram of metro en je reist voor een uur. Binnen het uur heb je nog recht op een overstap en kan je je reis verder zetten. Eigenlijk dus 100% hetzelfde principe als bij ons. Zo gezegd zo gedaan, wij de bus op. Met Google Maps is het een fluitje van een cent. Twee bussen later zijn we bij Thijmen. Hij zit daar wel mooi hoor, alles proper en opgeruimd, samen met medekotstudenten. We maken ons een koffie en gaan naar het terras op de eerste verdieping. In het zonnetje is het zalig warm. De datum op de scheurkalender in Thijmen zijn slaapkamer blijkt niet up-to-date en als ik deze wat van dichter bekij zie ik dat er per dag een quizvraag op staat met het antwoord op de keerzijde. We weten dus wat te doen, we worden aan een serieuze quiz onderworpen. Het is echt geen gemakkelijke quiz en voor Hilde houdt het snel op want het zonnetje wiegt haar in slaap. In the meantime quizen Thijmen en ik erop los en halen het tot ergens in augustus. Tegen dan is Hilde wakker en besluiten we eens de stad in te trekken op de wandel. We doen dat met de metro. Wat zijn ze hier ook voor op hun tijd. De metro is onbemand, stopt aan het perron en twee schuifdeuren gaan open zodat je kan instappen. Als er geen metro is dan kan je echt niet op het spoor komen door de glazen wand met schuifdeuren. Super veilig, ook in Sao Paulo hebben ze zo´n hypermoderne metro. In geen tijd maken we een ferme snelheid. Een halte of zes verder stappen we uit, net op tijd om Hilde van misselijkheid te besparen. We wandelen naar Gallerie Lafayette om op de rooftop te genieten van het alweer prachtige uitzicht, het weer, de spijs en drank. De versnaperingen doen ons goed. Twee uur later wandelen we nog samen naar het Capitool waar Thijmen afscheid van ons neemt om te gaan zingen met zijn vrienden in een karaokebar. Wij slenteren nog eens naar de Garonne om daarna af te zakken met de bus naar onze WieluuS. We zijn allebei afgepeigerd en gooien ons een kwartier op bed. Alle indrukken van een stad komen nogal op ons af. Auto´s, moto´s en bromfietsen in combinatie met hun uitlaatgassen, mensen en hun sigarettenrook en geroezemoes eisen hun tol. Daarna hebben we weer wat lekker in het verschiet. Zelf gebakken broodje, sla met ansjovis, olijven, buffel burrata met coeur de boeuf en basilicum.


Dag 10/33. Woensdag 6 april 2022.
Hilde ging eens naar de bakker vandaag. Negen minuten van de camping aanschouwt ze de typische Franse lekkernijen, alles extreem goed om een winterreserve rond je buikspieren aan te leggen. Maar, het is lente dus houdt ze het bescheiden zoet. Waarom is alles met zoveel vet en suiker toch zo lekker? Wij proberen toch wat op te letten. Na het ontbijt wat muziek selecteren voor morgen in de auto. Vandaag blijven we nog een dagje in Toulouse en gaan vanavond met Thijmen iets eten bij de Italiaan. We doen de gebruikelijke huiselijk klusjes. De afwas, de tank vullen met water, een extra bidon vullen als reserve in de dissel, stofzuigen en het toilet legen. Zo trots als ik ben met mijn Vileda doek om de auto te wassen, zo trots is Hilde met haar plumeau van Swiffer, het stof afdoen is in een wip gedaan...
Vandaag dus weer met de metro en bus naar Thijmen, van daar te voet naar het centrum. We vinden een kleine gezellige coffeeshop. De koffie met caramel en een berg slagroom is wel lekker. Thijmen drinkt een Yellow Smoothie van ananas, mango en papaja. We quizzen nog wat online en tegen 19u gaan we naar een Italiaans restaurant "La Compagnie Française". Hilde trakteert voor de laatste avond samen met Thijmen. Daarna terug met het openbaar vervoer naar onze Welriekende Wieluus. Tip van de dag: geen vis bakken in een caravan... 🤣🤣😂🤣👃👃👩‍🍳🐟🐟🐟👃👃


Dag 11/33. Donderdag 7 april 2022.
De kokkin van dienst heeft al een bananenbrood met chocolademelties gebakken en sushi klaargemaakt voor deze middag, het is te zeggen... onze eerste tussenstop want wij leven niet volgens het uurwerk. Middag bij ons is ongeveer van 12u tot 17u. Hilde verdeelt waspods in de bakjes in WieluuS om de visgeur wat te camoufleren. Niet dat wij van die geur last hebben, als je daar middenin woont past je neus zich wel aan, maar we hebben het mogen horen van Thijmen hoe het hier stinkt. Straks in de winkel eens Febrèze kopen...🤪. Ook moeten we weer tanken. 33,71 liter á 1,68 = €56,60 = 10,08L/100km Tip van de dag: gebruik de app "Fuel Flash", daarin zie je de benzinestations in je buurt of stad naar keuze in de volgorde van de prijs. Het was leuk om Tijmen te bezoeken in deze superstad, één van de vier grootste steden van Frankrijk, maar we zijn toch blij dat we weer de natuur in trekken op weg naar de bergen. Middagmaal met Welriekende sushi, een tukje, nog een uurtje rijden naar de camping. En dan zien wij daar plots op de achtergrond een rij besneeuwde bergen, niet normaal. Machtig! Pyreneeën "Les Hautes-Pyrénées". Het rijden wordt steeds avontuurlijker. Korte haarspeldbochten, stijlen hellingen en laveren tussen uitstulpingen van huisjes. Idyllische taferelen volgen elkaar in hoog tempo op. Wij kijken naar elkaar en wanen ons zo gelukkig. Cruisen met onze WieLuuS is helemaal ons ding. Op een gegeven moment rijden we op de Col de Tourmalet. De TomTom in de auto heeft ons weer goed liggen, we zijn dus de camping voorbijgereden en het komt er nu dus op aan om te draaien tussen de bergwand en de afgrond. Het feit dat jullie dit lezen wil zeggen dat het gelukt is. Gelukkig was er gewoon aan beide zijden ruim plaats om een grote bocht te maken. Google Maps wint toch steeds van Tom Tom of Garmin hoor. We vallen daar op terug als de ingebouwde GPS moeite heeft. Het voordeel is wel dat we van de Tom Tom twee displays hebben, één in het midden en één bij de wijzerplaten. Handig gewoon! We bereiken de camping en er is geen levende ziel te bespeuren. We rijden eens rond, maken onze favoriete keuze en bellen dan het aangegeven telefoonnummer. We mogen staan waar we willen maar we passen voor de elektriciteit, tien euro per dag is van het goede teveel hoor. We rekenen liever op onze batterij. We staan op nr 53, binnen twee dagen meer daarover. 😉
Even pauze, de wekker gaat, de was zal droog zijn. Voor zeven euro is onze was gewassen en gedroogd. Vanavond weer een lekker fris bed.


Dag 12/33. Vrijdag 8 april 2022.
Vandaag hebben we het plan om Pic du Midi de Bigorre te bezoeken. We maken ons klaar en we zien de campingbeheerder passeren. Een zeer praatgrage, vriendelijke man, die ons uitnodigt naar zijn bureau om ons in te schrijven voor de vorige nacht. Zijn bureau hangt vol met foto's van toen hij werkte als "Securite Des Pistes Ski", het helpen en redden van mensen bij ski-ongevallen. Hij had daarbij een labrador als metgezel om mensen te zoeken of uit een lawine te halen. Tof om te zien hoe trots hij is op zijn werk van vroeger, nu doet hij het als 50-plusser iets kalmer aan. Reddingswerkers zijn op hun best tot aan hun 30, weet hij te vertellen. Knieën en schouders zien enorm af bij deze job. Hij vraagt ook wat wij doen van werk en als hij te horen krijgt dat Hilde medisch pedicure is dan vraagt hij om eens te kijken naar zijn voet. In geen tijd heeft Hilde een likdoorn verwijderd en is hij bevrijd van de pijn, een kleine moeite, een groot plezier. In de Pyreneeën is het niet zo vanzelfsprekend om een pedicure te boeken, er is sprake van anderhalve maand wachttijd. Hij krijgt een deskundige uitleg en twee chirurgische mesjes zodat hij in de toekomst zichzelf kan helpen. In de bergen zien voeten toch net iets meer af dan bij ons. We rijden de Col de Tourmalet omhoog tot aan Bagnères-de-Bigorre. Kenners van de Tour de France (niet met onze caravan) zullen deze Col ongetwijfeld kennen. Wij vinden het al lastig met de auto, laat staan met de vélo. We kopen twee toegangskaartjes voor de telepherique naar https://picdumidi.com/ Na een koffietje overbruggen we, hou je vast, 4410 meter lang een hoogteverschil van, hou je weer vast, 1107 meter. Uiteindelijk bereiken we de hoogte 2877 meter en aanschouwen we het dak van de Pyreneeën. Dit is weliswaar niet het hoogste punt, maar is door zijn centrale ligging toch wel zeer indrukwekkend. We hebben heel veel geluk met het weer en kunnen tijdig mooie foto's trekken. We zouden kunnen superlatieven uit de kast halen om te proberen vertellen wat we hier zien maar je moet hier gewoon zijn om het te ervaren. Een foto zegt wel iets natuurlijk, er zijn ook filmpjes te vinden op YouTube. Wat een beetje zonde is, is dat dit eigenlijk een onderzoekscentrum is voor alles wat met sterren, planeten, zon en moeder aarde te maken heeft en dat wij daar niet zo in thuis zijn. Wij komen vooral voor het zicht op de bergen. Sterrenkijkers 🔭 komen hier aan hun trekken, die overnachten hier en genieten van één van de acht plaatsen ter wereld waar geen lichtpolutie is. Wij voelen ons hier letterlijk en figuurlijk in de wolken, dit bij één graad Celsius. Na een educatieve toer á la (ex-) Dirk Frimout Center "Explorado", en een koffie met versnapering, nemen we om 14u de kabellift terug naar beneden. De koffie was wel lekker, ondanks dat deze bereid wordt met water dat op de hoogte van 2877 meter reeds kookt op 90 á 91 graden Celsius. Met de auto maken we nog een klein ommetje via haarspeldbochten en dan gaan we terug naar de camping om de caravan op te pikken en weg te wezen want er is sneeuw voorspeld. Met een caravan neem je beter geen risico dus rijden we naar een lager gelegen camping. Bovendien zijn we allebei nogal moe van de grote hoogte(verschillen). Straks nog een Netflixfilm en dan onze doos in. De regen spoelt onze #wieluus stofvrij en de was hangt hier te drogen aan een wasdraad gebonden aan de kasthandvatten, zigzag van voor naar achter. Ik bespaar jullie het zicht van de slips, bh, en kousen. Kamperen is af en toe je plan trekken, maar wij vinden dat prima. 👕👗🧦👙🩲


Dag 13/33. Zaterdag 9 april 2022.
53! Alain is jarig vandaag en Hilde steekt hem in het nieuw. Hij sliep net iets beter met zijn nieuwe pyjama. Maar... als iemand tips heeft tegen zijn snurken, zo luid als een tractor, dan is dat meer dan welkom! 🙄🙉🤣 Als we terug zijn in België dan mag Alain wel eens een neus-, keel- en oorspecialist raadplegen. Straks ontbijten we bij de bakker. Iets waar Alain echt plezier aan beleeft. "Straks" is relatief, eerst douchen en een wasje insteken. Gisteren de hoofdvogel afgeschoten: in plaats van op "start" te duwen op de knoppen van de wasmachine duw ik op "marche". Lap, dat is dus blijkbaar de powerknop, alles uit, jeton van vijf euro kwijt. We zijn niet de eersten die dat tegenkomen en we krijgen van de uitbater een nieuwe jeton. Zegt Hilde vandaag: "Duw nu weer nie op die knop é!", ik doe alsof ik er zal op duwen... duw ik daar wel nie echt op zeker... 🙄😂. Echt é. Weer gaan schooien om een nieuwe jeton. En zo vullen wij onze dagen.
De camping is hier echt mooi, helemaal in het dal, volledig omringd door de bergen. Ruime plaatsen, proper sanitair, bomen gesnoeid, mooie chalets enz. We blijven hier dus nog een nacht.
Na het bezoek aan de bakker met lekkers nog eens offroad gegaan. Geen paniek Karel, geen krassen deze keer, enkel de onderkant kan wat plaatselijk gras bevatten. Onderweg in een weide grijze koeien gezien en ook een wild jong everzwijntje opgejaagd. Ik legde nog de motor af om het dier niet af te schrikken maar hij liep een erf op.
Tankbeurt 32,74L á 1,75 = €57,59 = 13,30L/100km.
Nu mijn gekozen verjaardsmenu nuttigen: kippenbil met appelmoes en rijst. Straks nog gezonde door Hilde gemaakte ketosnickers. Misschien toch eens vroeg naar bed, morgen is mooi weer voorspeld en dat wordt genieten dus blijven we hier nog een dagje.


Dag 14/33. Zondag 10 april 2022.
Onze dag begint met de blote voetjes in het bevroren gras. "Intermittent cold" schijnt gezond te zijn door de kortstondige stressprikkel waardoor je je lichaam aanzet om in overlevingsmodus te gaan. Zo heb je ook intermittent fasting, drinking, heat, hypoxia, hypercapnia en exercise. Deze prikkels zijn "hormetisch", hormese is zoveel als " What doesn't kill you makes you stronger!" Een oude volkswijsheid die niet langer beschouwd wordt als kwakzalverij maar wetenschappelijk bewezen is. Als je hier dieper wil op ingaan klik dan op deze link: https://www.kpnihuis.com/stressvrij-door-intermittent-living/
Om geen risico te nemen om al té gezond te worden bestaat ons ontbijt uit een met suiker😋geglaceerde😋 brioche😂, echte boter en koffie met slagroom🤣. Dit onder een stralende zon, geen wolkje aan de lucht. Straks flaneren we in onze tuinstoelen met voetenbankje. 17u13. Update. Tussen weten dat de zon in de bergen verraderlijk is en er ervaring mee hebben is een ander verhaal. Bovendien is de eerste zon op je huid nogal aanbrandend. We weten nu hoe laat is. Tijd om de luifel op te zetten en in de schaduw te blijven. "Ik dacht niet dat ik dat nog zou tegenkomen. Echt niet. Morgen naar de apotheek om die Bepanthen Pommade" Aldus Hilde.


Dag 15/33. Maandag 11 april 2022.
Ons eerste ritje vandaag is richting apotheek. Crème tegen zonnebrandpijn. Daarna wordt het cruisen en een offroad trip omdat we dus echt niet in de zon kunnen wandelen. De foto´s spreken boekdelen wat we vandaag weer voorgeschoteld kregen. De twee cols gingen wel stijl de hoogte in en een paar fietsers waagden de klim. We namen ook een offroad baantje en plots liep dat dood en daar stonden een paar huisjes. Niemand te bespeuren, zoals in zovele dorpjes dat we hier tegenkomen. Wat een idyllisch plaatje hier. Gelukkig ligt alles er hier droog bij want anders heb je wel een echte 4x4 nodig. De Peugeot 3008 met "Advanced grip controlsystem" werkt slechts op de voorwielen, een systeem dat de wielen door sneeuw, modder of zand helpt. De nieuwe Peugeot 3008 hybride heeft wél echte 4x4, zonder vaste sperdifferentieel, maar is crazy duur. We wandelen nog in een middeleeuws dorpje met huizen van de 17de eeuw, toen huizen nog gemaakt werden met houten gesculptuurde balken. De straten zijn te smal om met een auto door te rijden. Gezelligheid troef hier. In de hoofdstraat drinken we nog een koffie met een "assiette á partager". Drie euro per persoon voor salami, kaas en hesp van de streek met brood. Daarna weer richting camping om wat te lezen in de schaduw, ons in te smeren met "Biafineact". Vanavond een Wok van groene groenten: asperges, broccoli, des manges tous en bavette d'aloyau (entrecote).
Vanavond wordt onze vierde nacht op Camping La Bourie en morgen trekken we weer verder. Spannend welke avonturen we weer zullen beleven.


Dag 16/33. Dinsdag 12 april 2022.
Baaaam! Om 03u00 in het midden van onze diepe slaap schiet het rolgordijn keihard omhoog. Ons raam was niet dicht en de wind vond dit wel een leuk speeltje. Wij kijken verschrikt naar elkaar, deze keer niet van onze looks. Raam dicht, een toertje rond de Wieluus in de storm en een plasje later liggen we alweer te knorren. "Het is te zeggen Alain snurkt en Hilde ligt wakker". Aldus Hilde. Door deze nachtelijke excursie bleven we deze morgen wat langer liggen en waren we misschien wat minder fris en alert de baan op. Na ongeveer 80 km merkt Alain dat de auto helpt met sturen om tussen de lijntjes te blijven, mooi op het rijvak. Maar, met een caravan aangekoppeld wordt dat automatisch uitgeschakeld, dus even aan de kant en deze fout rechtzetten. Nu zijn we net aangekomen in Carcassonne en blijkt dat we een oprijblok op de vorige camping zijn vergeten. Niet getreurd, we hebben honger en het belooft weer... brood en een aantal gevulde bordjes. Na eten een checklist/todo-list maken voor we overmorgen wegrijden zonder Wieluus haha. Trouwens, het was weer een prachtige rit.
Getankt, 24,15L á €1,72 = €41,49 = 210km (11,5 liter/100km)


Dag 17/33. Woensdag 13 april 2022.
De reis wordt alleen maar langer en niet korter. Een andere manier van kijken naar de duur van je reis als je halverwege bent. De wind is wat gevallen en de natuur kreeg een flinke slok water. Het zal nog regenen tot ongeveer 13u dus houden we ons nog wat bezig binnen. Hilde onderhoudt haar brein met sudoku op de gsm, Alain plant verder de reis voor de eerst komende dagen. Ook het laatste weekend van augustus staat al vast... Formule 1 in Spa-Francorchamps valt hopelijk dit jaar niet letterlijk en/of figuurlijk in het water. Alain boekte via Campspace.com en wacht vol spanning op de bevestiging.
We zijn weer ingesmeerd met de goede zalf Biafine en we kunnen ook nog melden dat de beste oplossing voor onfrisse geurtjes "Febrèze bouquet mystere" is. Met andere woorden... waar de vis naartoe is, is een mysterie!
Vandaag werd een wandel- en slenterdag. Hilde kuiert graag eens langs de winkeltjes in de oude stad van Carcassonne. Het is hier best gezellig en we aten in een van de talloze restaurants. In "Le Blé Noir" kan je zowel hartige als zoete pannenkoeken eten. Op mijn vraag: "Est-il possible..." onderbrak de eigenaar mij meteen met "Oui, c´est possible"... dus deelden wij een La Rennaise en een Tatin. Daarna twee koffies. Super lekker hier, dat was trouwens ook te merken aan de bezetting. De bediening was vlot ook al was de eigenaar alleen in de zaal. We sloegen nog een praatje en gingen daarna nog naar de Place Carnot voor nog een espresso en een theetje. De verleidingen van de vele winkels is echt groot maar we hebben ons voorlopig kunnen beheersen. Na de oude binnenstad trokken we naar de echte trekpleister van Carcassonne, nl de vesting. http://www.remparts-carcassonne.fr/ Je waant je hier echt in de middeleeuwen want overal waar je kijkt verkopen ze hier zwaarden, bogen, maliënkolders, een goedendag, kruisbogen en hele ridderoutfits. Ook draken en trollen passeren de revue. Mijn jonkvrouw Hilde kon niet weerstaan aan de hippe "Avarka Pons", sjieke sandalen met blinkertjes. "Meisje meisje" is weer blij. Tegen de avond hebben we weer een hongertje en kunnen we toch nog buiten eten op een terras. Daarna nog te voet naar de camping en een douche later hangen we in de zetel.


Dag 18/33. Donderdag 14 april 2022.
Rustig wakker worden, prachtig weer, zonnepaneel van het dak halen en schuin zetten en vaststellen dat het minder oplevert dan het zou moeten. Van een paneel met een vermogen van 160W moet je toch een rendement halen van rond de 140W. Na wat heen en weer gechat met de verkoper lijkt het hem een goed idee om die eens uit te meten. Hij verzekert ons dat het in orde komt. In mei sturen we dat ding dus terug. We zullen het dan een zestal weken moeten missen. De batterij kunnen we ook opladen in de stekker aan maximum 660W zodat deze in een uur zeker 80% geladen is. Ook als we rijden met de auto kan deze laden in de koffer met een plug. Nu vlug nog even de stoelen buiten zetten om buiten te ontbijten in het zonnetje. Tussen de twee stoelen zetten we dan een zwarte koffer waarop precies twee plateaus naast elkaar passen. Koffie en bananenbrood met vanillepudding. Na het ontbijt gaat Alain de vorige nacht afrekenen aan de receptie. Daar moeten ze precies nog het computerprogramma wat onder de knie krijgen want het blijft maar duren. Na een tijdje schrikt Hilde zich een hoedje want de walkie-talkie geeft een alarm af. Alain vindt de weg naar Wieluus niet terug. Oriënteren nul komma nul dus brengt Hilde de oplossing door Alain tegemoet te komen. "Blijf staan aan het speelplein.", zegt Hilde, "Ik ben op weg." Alain denkt toch nog even
dat hij er goed aan doet om het pad in te korten maar helaas... Hilde plast net niet in haar broek van het lachen. Of net wel, wie zal het zeggen. Enfin, samen naar WieluuS. We verlaten de camping na een uitvoerige babbel met een Belgisch koppel. Toch moeten we het uur wat in de gaten houden want de receptie sluit over de middag. Lap, wie staat er voor een gesloten bareel aan de uitgang te blinken... juist. Het is blijkbaar 12u30. Oops. Toch is er iemand die nog even voor ons de moeite doet om de receptie binnen te gaan, onze rekening te controleren en ons dan buiten te laten. Op naar de volgende camping. We rijden alvast de goede richting uit om na een tijd eens te bellen en te horen als die camping wel open is. Niet dus! Via Google Maps zoeken we naar andere campings maar tevergeefs, alles in de volgende regio blijkt gesloten. Je zou denken dat april toch een goede maand is om je camping te openen, zeker nu met het paasweekend in het vooruitzicht maar niets is minder waar. Uiteindelijk vinden we wel een camping via Camping-car Park, je weet wel, die onbemande campings met een betaalkaart. Het stuurt wat onze planning in de war want we hadden graag de col Mont Noir gereden en watervallen bezocht, maar ondanks dit klein euvel zien we toch weer al cruisend de prachtige bergen, dallen en rivieren. Na zes uur rijden komen we eindelijk aan de camping en settelen we ons. Onze WieluuS "waterpas" krijgen is nogal moeilijk want als je de waterpas 180 graden draait is het water een beetje zijn kluts kwijt. Niet alles van den Aldi is even goed. Misschien eens die langere waterpas meedoen op reis. Het is toch belangrijk voor het toilet en de koelkast dat onze caravan min of meer recht staat. Ook niet onbelangrijk is het uitdraaien van de steunpoten want daarnet viel de caravan op zijn gat toen Alain zich neerplofte in de zetel . Hilde weer in een deuk van het lachen, weer een natte broek, vermoedelijk. Het reizen begint zijn tol te eisen. Misschien toch eens die todo-list maken haha. Alain draait dus nog de poten uit, Hilde bakt vis, buiten deze keer op de Foker, zo´n grote gietijzeren tweepitfornuis. Het wordt zalmforel met frietjes van zoete aardappel en een slaatje. Daarna nog een koffie met advocaat. Mmm... lekker!


Dag 19/33. Vrijdag 15 april 2022.
Vandaag komen we iets later op gang. Eens uitslapen tot de middag mag eens he. Hilde rijdt naar de bakker om brood maar deze is gesloten en ze vraagt over de telefoon als ik nog iets nodig heb van de supermarkt. Ik vraag haar om koperpoetsmiddel mee te brengen, daarmee krijg ik misschien de kleine krasjes uit het plexiglas van WieluuS. Hilde komt op het idee om Google Translate te gebruiken om te vragen aan een winkelbediende waar ze koperpoets vindt. Dat klinkt ongeveer zo: "Ou je peut trouver le produit pour nettoyer l´acheteur?" Want dat is koper natuurlijk in het Frans... Uiteindelijk komt ze toch thuis met koperpoets... "Cuivre" lukte beter! Geloof dus niet alles wat Google je wijsmaakt hahaha... "Een leuk verhaal voor je blog, dat mens keek nogal raar naar mij in de winkel 🤣😂🤣." Na het eten blijven we nog aan Wieluus tot 17u om te genieten van de 24 graden Celsius, Hilde kan eindelijk haar zomerkleedjes afwisselen. Daarna gaan we naar één van Frankrijk´s pareltjes: Cirque de Navaselles. Ook hier heeft het weinig zin om te proberen te beschrijven wat we zien. Na een stevige klim van 20km met de auto via haarspeldbochten en smalle nieuwe baantjes, waar je met een gewone auto twee vakken nodig hebt en nauwelijks kan kruisen, kom je boven op een plateau met een fenomenaal zicht op de bergketen met hele diepe kloven. Helemaal beneden is een dorpje met een waterval en wandelpaden in los gesteente. Cirque de Navaselles staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. We kuieren er rond met verwonderde blikken. Toch valt het op dat vele huizen, zoals de rest van Frankrijk er onbewoond, verlaten en verloederd bij liggen. De vlucht naar de grootsteden schijnt een belangrijke oorzaak te zijn. We komen terug naar de pseudo camping, eigenlijk een groot open terrein van alweer Camping-car Park waar we ons het best bij voelen. Ruimte, rust, water, elektriciteit en vooral een vrijheidsgevoel.
https://www.frankrijk.nl/2018/05/mooiste-plekken-languedoc-cirque-de-navacelles-natuur-wandelen/
Getankt. 41,61 L á €1,70 = €70,70 = 11,53L/100km


Dag 20/33. Zaterdag 16 april 2022.
Vandaag werd een beetje het ritme van gisteren. Hilde gaat naar de Intermarché, een wandeling van 3 km. Alweer van dat lekkers onder een stralende zon. In de late namiddag, rond 17u ruimen we alles op en gaan we weer op pad om te cruisen met de auto. De auto zonder Wieluus rijdt vlot van de ene haarspeldbocht naar de ander. Deze keer bezoeken we Observatoir Mont Aigoual. Op een hoogte van 1567m bezoeken we het meteorologisch observatorium, althans, het restaurant ernaast, waar we een koffie crème drinken en een stukje peperkoek eten. Op de weg ernaartoe hebben we een nieuwe leuze ons toegeëigend: "Route barrée doen we niet aan mee!" Ook de gevaarsborden "Route dangereuse" maakt weinig indruk. Op de top is het koud! Van 24 graden op de camping naar 8 graden op de Col doet ons hardlopen. Trailrunning zoals dat heet. Je zou voor minder in je shortje. Brrrr...
Info 15-04-2022
Le temps à l'Aigoual
Le ciel est très nuageux
La visibilité est estimée à 50 km
Le vent de Nord souffle à 16 km/h
La température est de 8 °C
Présence de plaques de neige
Jawel, hier ligt her en der nog een halve meter sneeuw. Opnieuw, we vallen graag in herhaling, zijn de vergezichten prachtig. De wolken en de helder blauwe hemel zijn schilderachtig. We nemen een aantal foto´s, beseffend dat deze pracht moeilijk vast te leggen is. We besluiten een ommetje met de auto te maken en dat breekt zuur op. Het is ondertussen goed donker, met volle maan, en Alain moet op tien minuten van de camping even bekomen van de rit, motor uit en ramen open. Constant haarspeldbochten, remmen, gas geven... Een paar minuten later gaat het wel weer. Toch wel een bijzondere ontmoeting op grote hoogte was een hert dat de baan overstak. Ook veel hazen, vleermuizen, een egel, wilde katten, een muis, een vosje en roofvogels.


Dag 21/33. Zondag 17 april 2022.
De dag begint met een Paas(ei)ontbijt. Hilde kan moeilijk kiezen, toch liet ze vier van de acht soorten paaseitjes in de winkel. We kunnen weer een paar dagen voort. Op het terrein naast ons is er een klein festival aan de gang, we horen vooral de bassen. Dat de jeugd zich maar goed uitleeft en amuseert, wij trekken toch verder vandaag richting Ardeche. Alain rijdt de camping voorbij en op het einde van het klein baantje is gelukkig een rond punt. Euhm... "rond punt"... er staat een camper op met twee mensen die rustig een koffietje drinken... ze moeten schuiven zodat wij er kunnen rond draaien. Dat moet zelfs in twee keer gebeuren, maar het lukt. Nu nog terugkeren, dat wordt milimeterwerk met een kruisende camper. Ook dat lukt... met heel veel moeite, langzaam maar zeker. Uiteindelijk lukt het wel de camping op te rijden, het is nog steeds even zoeken hoe en waar we willen staan. Uiteindelijk lukt dat wel, maar het had beter gekund, als we onze WieluuS in het midden hadden laten staan dan hadden we schaduw aan beide zijden, maar goed, we staan. Op de camping spelen mensen petanque, de muziek is reeds gekozen door twee campers die samen staan en een eind verder gaat het volume een tandje hoger. Twee "gitaristen" geven er van jetje en onze buren vragen of een gitaar niet stoort en toveren er ook twee tevoorschijn 🤪🤪🤪🤪🤪. Kakofonie ten top. Maar, zoals het op een camping hoort zal het wel rustig worden tegen 22u. Heel bizar, wij hebben koud, 22 graden is al onvoldoende dus doen we een training en een pull aan. Een mens went blijkbaar snel aan warme temperaturen. Het zal tegen onze schenen zijn in België.


Dag 22/33. Maandag 17 maart 2022.
Vandaag wordt Alain alweer wakker met migraine. Met de nodige medicatie en een uur extra in bed is hij toch klaar om de dag te beginnen. Met de auto rijden we langs de Gorges de l´Ardeche en we zijn niet de enige. Moto´s, fietsen, auto´s, campers, wandelaars tot zelfs een bus kom je hier tegen. We stoppen regelmatig op de daarvoor voorziene "Belvedères", een uitkijkpost. Het is duidelijk een verlengd weekend. In de auto hebben we onze lege waterbidon van 20 liter mee om te vullen met drinkbaar water, de Camping-car Park is nagelnieuw en de watervoorziening werkt nog niet of is defect. Uiteindelijk vulden we de bidon in het dorpje Montclus bij een dame waarvan Alain haar weggelopen hond terugbracht. Leipe truken van de foor. Het dorpje is wel middeleeuws en pittoresk maar is zeker niet het "mooiste dorpje van Frankrijk", zoals vermeld in een gids.


Dag 23/33. Dinsdag 19 april 2022
Vroeg opstaan, route uitstippelen, opruimen, inpakken en wegwezen! Rond de middag, voorbij Nyons zetten we ons even aan de kant langs de rustige weg. Hilde maakt broodjes en koffie. Met zicht op de Alpen en olijfbomen eten we onder de hete zon, buiten in onze ligzetels. Route des Alpes, on y va! Van de ene verwondering
cruisen we naar de andere. Hoge rotsen en besneeuwde bergtoppen lijken oneindig. Tot we de grote stad tegenkomen. Het plan was veel vroeger te stoppen met rijden maar voor we het wisten zaten we in de spits van Grenoble. Een foutje van de organisatie, dit was niet de bedoeling. Even kijken op de kaart voor een tussenstop. We komen toe aan de waterval van Glandieu na een veel te lange rit. We besluiten hier op de parking te kamperen. We eten nog een stoofpotje van kippengehakt met prei en zoete aardappel, ook wel "Spelerschotel" genoemd.
Lekker spannend wild kamperen aan de wilde waterval in de woelige WieluuS. 😴🤪 Om 00u05 komt Alain nog eens wakker met migraine. Op het moment dat hij medicatie neemt gaan net alle lichten in het dorp uit. Keidonker is wel tof!


Dag 24/33. Dinsdag 20 april 2022.
Wakker zonder wekker, in de buurt wordt al gewerkt. De auto staat er nog, er werd niet ingebroken in de Wieluus en er stonden geen gendarmes met een boete te zwaaien. Het leven staat hier stil. Vive la liberté. Eerst nog wat snelfies aan de cascade, dan naar de dichtstbijzijnde bakker op drie kilometer en daarna gaan we weer de bergen in richting noorden. Na een twee uur durende middagstop met super lekker Frans stokbrood met boter zijn we weer wat uitgerust. Zoeken naar de ideale stopplaats is echt niet te onderschatten. We willen een mooie plaats, liefst in de zon en daarenboven staan we nog graag op ons eentje ook. Rekening houdend met onze lengte van 12 meter is dat niet altijd even simpel. Ook om te winkelen bv moeten we rekening houden dat we nog kunnen wegrijden. Zo staan we op de parking gemakkelijk op 12 autoparkeerplaatsen. Het voordeel is wel dat je je boodschappen onmiddellijk "thuis" in de koelkast kwijt kan. Ja, het leven on the road bevalt ons steeds meer.
Toch even een kleine kanttekening, we rijden in de weg. Ja, je leest het goed, wij rijden gewoon in iedereen zijn weg. We rijden 70 waar je 80 mag en niet iedereen apprecieert dat. Op vluchtheuvels gaan we echt stapvoets, geen enkele vluchtheuvel zou in België toegelaten zijn, wat een gedrochten hier. Een rotonde oprijden vanuit stilstand? Zonder iemand te hinderen is moeilijk. In drie en een halve week leverde ons dat al een middelvinger en een brake-check op en een dame die claxoneerde. Toch probeer ik even uit de weg te gaan voor vrachtwagens, die mensen hebben het al lastig genoeg, dat ze niet achter een toerist moeten tuffen. Of, als de rij achter ons te lang wordt dan nemen we een rond-point eens extra, of steek ik eens mijn rechter richtingaanwijzer aan om te zeggen dat het veilig is om ons in te halen. Dat wordt dan wel gewaardeerd en kenbaar gemaakt met een duim omhoog of de vier knipperlichten. Aan de andere kant, we rijden in de weg, sorry maar geen sorry: wij zijn op reis. Punt.
Vanavond hebben we rendez-vous bij Floriane en haar man, via Homecamper.fr De inkom wordt de uitdaging van de dag want ze is maar 2m50 breed. Even de spiegels intrekken met een duw op de knop, voorbij de poort weer uitklappen en vlot het terrein op. Overigens een heel vriendelijk koppel die ons begroet en ons als allereersten via Homecamper.fr verwelkomt. We mogen staan waar we willen en dat is niet zo gemakkelijk. We zijn er nog steeds niet uit als we de zon ´s morgens, ´s middags of ´s avonds willen. ´s Morgens heb je geen schaduw van je luifel en is het snel te warm, ´s middags zijn we meestal op toer en ´s avonds kan het ook snel te warm worden met de ondergaande zon. "Weet je wat?", zegt Hilde, "Zet ´m gewoon in ´t midden. Et voilà, au milieu! Bonne idée💡. Bovendien kunnen we op die manier kiezen aan welke kant van de Wieluus we de luifel ophangen. We installeren ons en terwijl we dat doen komt de zoon des huizes Timion ons eitjes van hun kippen brengen als welkomstgeschenk. Ik vraag waar we elektriciteit kunnen tappen mocht onze batterij leeg geraken omdat het zonnepaneel onvoldoende opbrengt en zonder verpinken wordt een kabel van 50 meter ontrolt, een kop erop gevezen en ingeplugd in onze WieluuS. Service ten top. Water hebben we aan het huis maar voorlopig hebben we 60 liter getankt en kunnen we een tijdje voort. Een beetje later apéritieven we met een framboise en hapjes. Daarna eten we tortellini met pesto, gorgonzola en noten, gemalen kaas smelt er mooi op. Nog een biertje en wat rustige muziek en de dag zit er weer op.


Dag 25/33. Donderdag 21 april 2022.
Wat een donkere en vooral stille nacht. Donker echter niet helemaal. Rondom rond is er wat lichtpolutie uit de verte. Je ogen wennen wat en dan zie je toch je omgeving. De hemel is helder en je ziet de prachtige sterren, echt niet normaal. De maan zal ook wel voor het licht zorgen, die is nu nog 73% zichtbaar, het is nog wachten tot 30 april voor die helemaal weg is. Oops... dan zijn we al terug in België. Nog niet aan denken. Tukje doen...
Heldere blauwe hemel met tegen de middag enkele wattenwolken. Stil kan je het hier niet meer noemen, een concert van vogels, krekels en zoemende bijen, overal! Af en toe een hond die blaft en als je heel goed luistert hoor je in de verte een koe loeien. Dichter bij het paradijs hebben we nog niet gelogeerd! 12u, de kerkklokken geven hier nog de tijd aan, twee minuten later klinken de klokken nog eens 12 keer, gevolgd door nog heel wat slagen. Misschien is er een trouw? Hilde leest in de ligzetel in de blakende zon, terwijl ik deze blog schrijf. De jonge worteltjes met rode sjalot en thijm sudderen ondertussen in de "Ghee", dat is geklaarde boter, en geven langzaam hun aroma af tot buiten onze WieluuS. Een bij komt zoemen onder mijn hoed, ik sluit mijn ogen tot ie weg is. Wat een hemelse dag!
Vandaag willen we douchen! Even een touw over een hoge tak gooien is gemakkelijker gezegd dan gedaan, het touw met een tang aan het uiteinde rondzwaaien en dan loslaten moet toch lukken? Oef, uiteindelijk lukt het, nu nog de tang naar beneden krijgen door wat aan het touw te schudden et voilà. Een piket in de grond, een paar lussen met een karabijnhaak en de waterzak op maat op douchehoogte krijgen. Vijf liter water aangelengd met vijf liter warm water van de boiler moet voldoende zijn om ons te wassen en te spoelen met zeepvrije, natuurvriendelijke "zeep". En of dat het lukt! Echt zalig douchen in de vrije natuur. Achteraf gebruiken we de musketon om de octopus met de natte was aan op te hangen. Multifunctionele oplossingen voor de kleinste problemen op de camping... één adres! 🤪


Dag 26/33. Vrijdag 22 april 2022.
We worden verwelkomt door de zwarte kat des huizes. Ze komt eens neuzen tot in de Wieluus. Na wat geaaid te zijn krult ze in het gras. Leuk bezoekje. Alweer een concert van vogels en krekels tijdens het ontbijt in de zon. Vandaag heb ik een verrassing voor Hilde. Een wandeling langs 7 watervallen, de befaamde https://www.cascades-du-herisson.fr/ Voor we daar naartoe rijden gaan we nog boodschappen doen in de Aldi waar we eergisteren onze toiletcassette konden ledigen in een "camper-air" wat verderop. We belanden in de verkeerde Aldi, geen camper-air dus. We laten de cassette in de koffer tot na de wandeling. Geen paniek, die cassette is luchtdicht en geurloos. Een sterk staaltje techniek als je weet dat de inhoud toiletbezoek van twee dagen bevat. Biologisch afbreekbare vloeistof toevoegen en speciaal toiletpapier zorgt er voor dat de inhoud vloeibaar wordt en je gemakkelijk kan lozen in een daarvoor bestemde plaats. De cassette eens spoelen, drie liter water erin en wat product en je kan je weer zorgeloos ontlasten.
We parkeren ons op de parking die TomTom aangeeft, niet de betaalparking eerder. Twee minuten later aanschouwen we de eerste waterval. Toch maar Hilde haar trui halen, zo warm is het niet. Ook haar gsm-kabeltje moet mee, haar gsm haalt geen drie uur zonder lader. Terug naar de waterval, op naar de volgende, tot we een paadje tegenkomen met "Fromagerie" op. Dat kunnen we uiteraard niet links laten liggen, haha, en slaan dus linksaf. We komen in het dorpje Le Frasnois en kijken naar een atelier waar een houtbewerker hele fraaie creaties maakt. Aan de overkant is een hele grote houten chalet en we besluiten eens een kijkje te nemen naar de afgewerkte producten. Puur goud voor wie van hout houdt! Neem gerust een kijkje op hun website, voor ons is dit zo´n verleidelijke winkel... https://www.boissellerie-du-herisson.fr/
Al een geluk dat we te voet zijn en dat we nog een wandeling voor de boeg hebben van een uur of drie, anders hadden we wel meer gekocht. Nu blijft het bij een bescheiden zakje met een klein deegrollertje, twee onderzetters en een massageroller. We vragen als ze onze aankopen aan de kant kunnen zetten tot na de wandeling. Aan de overkant is de pizzatent reeds gesloten, het is 14u45, dus gaan we naar de fromagerie. Een stokbrood, een stuk kaas en twee koffies later besluiten we toch onze boodschappen op te halen en dat eerst naar de auto te dragen, anders halen we dat nooit meer op tijd. Dus, terug naar af, foutje van de organisatie. Nu komen we in een dilemma, er zijn gele streepjes en er zijn rood-witte streepjes van de gr-routes. De online uitgestippelde route is even buiten bereik van onze internetverslaafde gsm, dus kiezen we voor geel. Na anderhalf uur moeten we toch toegeven dat we helemaal fout zitten. Jawel we zagen nog een waterval maar die was niet op onze route zoals voorzien. We besluiten een hoek af te steken om terug te keren en dat lukt prima ondanks de prikkeldraad. Na flink wat stappen komen we aan La Maison de Cascade, daar drinken we een koffie met melk om dan verder te stappen richting onze auto via de juiste route. De Wandeling is echt pittig, omdat we ook al heel wat kilometers in de benen hadden. Met hoogteverschillen tot 253 meter van de ene naar de andere waterval, steile trappen, losse stenen en rotsblokken, beginnen we toch zware benen te krijgen. Bovendien doen we er nog wat extra inspanningen bovenop omdat we toch net bij het water willen komen of tot aan de inhammen van de rotsen. Hilde kan nog wel een tijdje stappen maar ik ben toch blij dat we aan de auto zijn. We schatten in dat we ongeveer 13km wandelden en dat valt zwaar voor deze vijftigplusser. Knieën, bovenbenen en rug hebben het gehad. We blikken terug op feeërieke plaatjes, mooie watervallen, een wandeling waar onze bergschoenen zich thuis voelen... en wij ook 😊, ondanks de gele streepjes 😆. Nog een ritje terug naar Wieluus via een camper-air, om een aperitiefhapje later op bed te vallen. Toch even die massageroller uittesten en goed bevinden, om dan "vijf minuutjes" toe te passen. In vijf minuten je lichaam laten zakken in de matras, met je ogen dicht, te beginnen bij de hielen, kuiten, dijen, billen, rug, schouder en hoofd. Zodra je afdwaalt met je gedachten focus je je opnieuw bij je hielen en begin je opnieuw. Op deze manier kom je in 5 minuten helemaal tot rust. Ook hier baart oefening kunst. Zie bv
https://www.gezondheidsnet.nl/yoga-en-mindfulness/mindfulness-de-bodyscan
Wij eten nog op de foker-buiten-gebakken scampi´s met pesto en pasta, daarna heel vlot naar bed, helemaal toe aan rust, rust, rust...


Dag 27/33. Zaterdag 23 april 2022.
Vandaag begint de dag eerder bewolkt en tegen de middag kregen we een heuse regenbui. Alain maakt van de gelegenheid gebruik om de caravan te wassen met de Viledamop, Hilde kunst de binnenkant in een kwartier tijd. Na drie nachten bij Floriane besluiten we er nog twee aan te breien. Vandaag met heel de familie Floriane in de caravan. Leuk socialiseren. Een teusje, een babbeltje, de kindjes die zich amuseren met de "talkie-walkies", een knabbeltje en nóg een teusje. Een rustige keuvelnamiddag op de pseudo Camping Floriane, we voelen ons thuis.
Honger hebben we om 19u nog niet dus zullen we een Netflixfilm kijken. Deden we eergisteren ook. Het werd toen een mega melige lovestory, "love, rosie". Over the top, onderhoudend maar wel eens ontspannend. Benieuwd wat we vanavond zien. Wat we wel al weten is wat we na de film eten: biefstuk met sperziebonen en puree van artisjokken.


Dag 28/33. Zondag 24 april 2022
Vandaag een zeer luie dag. Pas rond 19u geraken we buiten om een wandeling te maken op aanraden van Floriane.
La cascade des Tufs aux Planches Près d´Arbois. De weg hiernaartoe was tussen hele hoge rotsen, die als uit het niets opduiken. We volgen het pad met de app All Trails en blijven zo dicht mogelijk bij de rivier waardoor we echt bijna met de voeten in het water strompelen. Rekening houdend met het weer en de vallende duisternis besluiten we rechtsomkeert te maken en hetzelfde traject terug naar de auto te doen. Gelukkig maar want Alain heeft een suikerdip. Best dat we niet aan het klimmen zijn. Hij zweet het uit, gelukkig ligt er in de auto nog een suikerwafel, vermoedelijk al een jaar over datum, maar hij speelt hem naar binnen. We zoeken een restaurant en een paar kilometer verder komen we aan "Dock´s". De pizza waar Hilde al een tijdje naar verlangt is dus nog niet voor vandaag. Maar wat een chanceke! Het restaurant is best wel gezellig en mooi ingericht. Er is een menu maar we eten à la carte. Hilde heeft haar spaarpotje, in de vorm van een caravan nota bene (cadeautje van Alain 🥰), uit haar praktijk geleegd en ze trakteert. Wat een kunstenaars in deze keuken, het eten is naast mooi ook nog eens zeer lekker. We besluiten met een fantastisch dessert en een koffie. Het liefst eten wij thuis of in onze WieluuS maar dit viel wel helemaal in onze smaak. Nu nog een ritje in het donker terug naar onze WieluuS. Ook dit is zo anders dan in België. Hier rij je echt in het donker. De grootlichten hebben hun werk!


Dag 29/33. Maandag 25 april 2022.
Vandaag is een regendag en dat komt wel goed uit als we toch heel de dag zullen cruisen. Stilaan moeten we richting België. La Bresse laten we voor wat het is, een stukje bergen hadden we graag nog meegenomen, maar we kunnen er niet onderuit, het regent dat het giet. Ons volgende doel wordt dus Camping à la Ferme, 6730 Tintigny, Belgique, waar we al eens logeerden met onze tent. We ruimen op en met de mover rijden we tot aan de uitgang. Het gras is te nat om meteen de auto aan te koppelen. We nemen nog afscheid van deze leuke familie Floriane en we wensen elkaar het allerbeste. Misschien komen we hier nog terug, we onthouden hun enthousiasme, joie de vivre en vooral hun courage bij de verbouwingen van hun huis. Eenmaal op weg moeten we twee keer de graskant opzoeken voor een vrachtwagen die geen milimeter wijkt en wat verder komen we een loslopende koe tegen. Die gaat wel mooi uit de weg. Alain had hier graag melding van gemaakt in het volgende dorpje maar daar is niemand te bespeuren, ook het gemeentehuis is gesloten. Na een uur of drie rijden stoppen we bij de bakker en doen we ons nog eens extra tegoed aan al dat lekkers van de zo typische Franse bakkerijen. Terug op weg moeten we wel eens tanken en dat blijkt niet zo makkelijk. Bovendien gaat de prijs in deze regio gevoelig de lucht in. Toch vinden we nog een tankbeurt aan €1,75 per liter maar hebben daarvoor wel extra kilometers rondgereden. We worden moe en rijden naar een Camping-car Park en staan daar helemaal alleen. Een beetje illegaal ook want hier mogen enkel campers staan. Het is maar voor één nacht en we doen niemand iets kwaad.


Dag 30/33. Dinsdag 26 april 2022.
Opstaan met de zon en de zin om weer te reizen. Na een sms worden we vandaag verwacht in La Belgique bij de boer.
Al heel de reis vragen we ons af wat die mobiele pizza bakken afleveren. We passeren er een en we maken een toertje blok van om dat eens uit te testen. Meneer Mac Reynald in die bak levert prima werk! Best dat we pas op de laatste dag in La Douce France ontdekken hoe lekker dat wel is. Keuze uit 11 pizza's is ruim voldoende, 24/7 heb je in drie minuten een lekkere pizza op strategische plaatsen. Goed gevonden vinden wij. Na de pizza nog een koffie en een theetje, gegarneerd met drie vers gekochte soorten chocolade: Pâte d'amande, Caramel Pointe de Sel, After Eight. Vive La Belchique!
Bij de Camping à la Ferme Tintigny zetten we Wieluus op, daarna maakt Hilde de aperitief klaar terwijl Alain aan het zagen gaat. Hout wel te verstaan. Hij maakt eerst een vuurkorf maar de fik wil er niet goed in dus kiepert hij heel het zootje het gras in. Nog wat boomstammen bijhalen, half werk is geen werk. Tussen haakjes, hij maakt enkel vuur waar het gras reeds weggebrand is. Uiteindelijk wordt het een prachtig vol vuur, al mocht het hout wat droger zijn. Na de aperitief eten we gebakken kalkoenstukjes met pasta en verse tomatenblokjes. Dit goed gerookt 🔥. We blijven tot na middernacht genieten van het vuur en we praten nog even na over onze reis.


Dag 31/33. Woensdag 27 april 2022.
Het vuur van gisterenavond rookt na. Hilde ligt nog in bed, hevige hoofdpijn. Deze nacht nam ze al een Dafalgan, ik geef haar nog één en tegen de middag neemt ze nog een excedrin. We zetten ons buiten uit de wind met koffie en geroosterd stokbrood, gewone boter voor Hilde, half gezouten boter voor Alain. Na een tijdje wordt het toch te warm, in de wind dan maar. De wolken zetten weer op. Brrr... koud. Hm... zullen we het over het weer hebben? Ja dus. In de afgelopen maand hebben we alles gezien: regen, sneeuw, hagel, zon, bewolkt, (te) koud en (te) warm. Maar... we klagen niet. Op de regendagen reden we wat extra, om dan wat langer ter plaatse te blijven bij beter weer. Onze Tour de France zit er dus echt op, ook al voelt dat nog niet zo aan. Onze glooiende Ardennen mogen er ook best zijn. Toch herinneren wij ons Frankrijk als "the place to be". Groots, alle soorten landschappen en het betere klimaat. Betere wegen ook, in de Ardennen mag je 90 rijden, met een caravan wil ik het iemand zien doen. Die zou nogal een post pakken. Wij vertragen naar zestig of nog trager. De rijvakken zijn hier op de koop toe nog smaller. We zijn ook heel blij met onze WieLuuS als reisgezel. Parkeren bij de bakker lukte ons één keer omdat er drie (auto)parkeerplaatsen waren voor de deur, winkelen in een grootwarenhuis was nooit een probleem, daar namen we twee plaatsen in, in de lengte, of zes plaatsen in de breedte, rekening houdend dat we makkelijk konden wegrijden om de parking te verlaten. Of toch, die ene keer dat we een nagenoeg lege parking opreden en wat twijfelden, ging een dame wild zwaaiend met haar armen, foeterend uit haar dak. De mannelijke chauffeur kon niet tippen aan haar gedrag. Alain besloot dan maar op de tweede, eveneens quasi lege parking te gaan staan. Na wat rondlopen in de winkel in de rayon van de koffiekopjes, Alain zijn hobby dus, ziet hij het koppel afrekenen aan de kassa en stapt op hen af. Hilde durft niet te kijken. In zijn beste Frans zegt Alain: "Désolé de avoir vous ambeter sur le parking, c'est pas facile pour parker avec une combination de douze mètres.", waarop de dame, zo rood als een tomaat repliceert: "Oooh, mais c'est rien!" "Mais vous étais vraiment fâché he madame!" "Non, non, on ne savait pas ce que vous faisais." "Ah ok, bonne journée a vous.", besluit Alain. Hij die graag verkondigt: "Wat koop je met je gelijk?", of: "Het conflictmodel ontwijken." Tja, soms is het sterker dan jezelf he. Wat bereik je met je actie en wat wíl je bereiken? Die mensen een spiegel voorhouden en confronteren, zal het een verschil maken, zullen ze hier iets uit leren? En ook al was het "er zó over", doe niet zoals Alain. Laat het los. Steek geen energie in het negatieve. Voilà, een stukje filosofie, aangeboden door uw schrijver, die het beter kan zeggen voor een ander. 🙈🙉🙊 Wat we ook zeker weten is dat je beter niet meer weegt dan 3,5 ton. Gelukkig wegen wij met alles erop en eraan hooguit 2,7 ton. Qua breedte is onze 2m32 ook een meevaller. Onze opzetspiegels zijn breder, dus als we daarmee kunnen passeren volgt WieluuS probleemloos. Eén keer was de hoogtebeperking van 2m50 de reden van rechtsomkeert maken. Onze WieluuS is met zijn 2m61 net iets hoger. Kortom, maten en gewichten vallen echt goed mee. Ook het verbruik van de auto valt mee en qua vermogen hebben we niet het gevoel dat we met 130pk tekort kwamen. Slechts één keer schakelde de auto terug naar eerste versnelling op het einde van een straat met een helling van 17%. Gelukkig hadden we daar geen tegenligger en lag het droog, anders hadden we misschien een probleempje. Dat was best wel spannend. Omdat we buiten "het seizoen" reizen waren niet alle campings open, maar indien wel hadden we ruime keuze waar we wilden staan. In het seizoen moet je wel reserveren en dan ben je misschien toch minder vrij. Met Wieluus op de camping of bij mensen thuis heb je de auto om te gaan en staan waar je wil en net dat trekt ons ook aan. Met een mobilhome lijkt dat voor ons toch anders. We zijn zo blij met onze keuze. Wat wij ook heel zeker weten is dat onze manier van reizen helemaal ons "ding" is. Mochten we meer tijd hebben dan blijven we overal wat langer rondhangen en vertragen we nog meer. Stilaan krijgen we "Dolce far niente" onder de knie. Wat wel heel erg opviel is het verval van de dorpjes. Huizen zijn verlaten en erg verkrot. Dat zou te maken hebben met de verstedelijking en het prijskaartje dat aan de Europese normering hangt. Hun huis verlaten is voor dorpelingen soms de enige optie. Wij hebben er onze bedenkingen bij en vinden het naast jammer ook best luguber.
Vandaag was dus een hele dag in de Wieluus. Hilde is ondertussen bevrijd van haar hoofdpijn. We aten deze namiddag yoghurt met granola, frambozen, blauwe bessen en cavaillon, ´s avonds buiten
nog wat lookbroodjes, salami en kaas. De rustdag zit er weer op.


Dag 32/33. Donderdag 28 april 2022.
Onze allerlaatste dag op de camping á la ferme. Prachtig weer om af te sluiten in de zalige rust die hier heerst. Ook het ideale moment om Amber te bedanken voor het bewateren van Hilde haar plantjes, en dat zijn er heel veel!, het legen van de brievenbus en de super leuke foto van haar als bewijs van haar aanwezigheid. Discretie beloofd! Ook dank aan de buurvrouwtjes Sandy en Maaike voor het legen van de brievenbus, het water geven aan de planten en het bewaken van Alain zijn huis, er werd immers bijna ingebroken bij de achterburen, via alle achtertuinen. Bedankt aan al onze "volgers" en jullie enthousiasme en berichtjes. Ook dank aan de mama van Senne en Aaron om een hele maand voor hen te zorgen en het mogelijk maken van deze unieke trip. Wij hebben het ongelooflijk naar onze zin gehad. Het smaakt naar meer! We maken alvast plannen voor de volgende reis in 2023.


Dag 33/33. Vrijdag 29 april 2022
Hilde is vroeg wakker, Alain dus euhm... ook. We vertrekken rond 9u richting autosnelweg. Het is best wel druk op de baan en tussen al de vrachtwagens is het soms moeilijk in te schatten als we moeten inhalen of vertragen. Inhalen om sneller te zijn heeft geen zin maar vertragen doet dan weer de vrachtwagen achter je jou inhalen en op de duur rij je nog tachtig km/u. Enfin, gelukkig is dit eenmalig. Stel je voor dat je zo hele dagen in een rij van vrachtwagens zit, echt niks voor ons. Op 40km richting Brussel zijn er reeds de eerste files. Hier wordt het toch wat opletten. Wat heel erg opvalt is dat autobestuurders inhalen om net voor je neus te remmen, terwijl wij wat afstand proberen te houden, om dan hun veel te laat gekozen afrit te nemen. Het is natuurlijk niet eenvoudig om je tussen een muur van vrachtwagens, mobilhomes, bussen en sleurhutten te wurmen. Nog maar eens: niks voor ons. We ondergaan een beetje de situatie, en Hilde gaat ook onder... in dromenland. Na een goeie vier uur staan we met WieluuS voor onze deur in Bredene. Hilde goed uitgerust, Alain zal later wel nog een tukje doen. Maar eerst... espresso! en dan "vijf minuutjes". De wasmachine draait natuurlijk al en zal dat ook blijven doen, de ene na de andere wasbeurt. De vijf minuutjes lopen op hun einde door het signaal van de oven. Vers gebakken boterkoeken uit de diepvries. Verser kan echt niet...🤣. Alain blijft nog een klein beetje liggen. Inhaalrust noemen we dat. Hilde vliegt er al in. Heel de binnenkant van WieluuS wordt onder handen genomen. Alain wast de auto en de caravan aan de buitenkant. Hier wordt gewerkt! Onverstoorbaar. Alle boxen, kasten, garage, en koelkast worden geleegd en uitgekuist. De vloer krijgt een extra beurt, ligzetels worden afgespoeld. Tegen 20u staat Wieluus weer in zijn stalling, net als nieuw. Wij gaan daarna nog langs bij Hilde haar ouders op blitsbezoek én om nog twee "per adres" cadeaus op te halen voor Alain zijn verjaardag. De koffie, de paaseieren en de babbel doen deugd, Va en Moe hielden ook van caravan en camper in lang vervlogen tijden, en zijn heel enthousiast voor ons. Ze genieten echt mee. Daarna snel huiswaarts want Alain moet online F1-racen om 22u en Hilde kijkt dan wat Netflix. Alain parkeert zoals gewoonlijk zijn bolide in de muur.
We ontnuchteren in no time omdat er eigenlijk weer zoveel moet. We wennen weer aan de ruimte van ons grote huis. Na zo´n lange tijd in Wieluus is echt alles anders. Het toilet bijvoorbeeld is thuis reusachtig, net als het bed en de zoektocht ´s nachts naar het toilet boven, Hilde is helemaal gedesoriënteerd. Volgens haar staat de Wieluus zelfs niet waterpas. Zoals ik al zei... aanpassingsproblemen en afkickverschijnselen.

Geschreven door WieLuuS