Na eerst nog tot de max gebruik te hebben gemaakt van Holiday Resort Lombok, heerlijk ontbijt buffetje genomen, koffer ingepakt en daarna tot 11.30 nog by the pool te hebben gelegen (check-out was per slot om 12uur) en toen ook nog een laatste keer van de fijne krachtige douche genoten (altijd nog haren wassen als dat kan) heb ik deze luxe-omgeving om 12.05 achter me gelaten en ben een Blue Bird taxi ingestapt die me naar de haven Bangsal bracht.

Grappig akkefietje was nog dat de taximeneer zei dat hij niet verder mocht dan een bepaald plekje. Ik kon precies zien waar we waren op Google Maps en dat was niet ver van de actual haven. Nou was dit weer een typisch gevalletje van 'paard en wagen- maffia praktijken' want toen ik twee van die mannetjes had afgewimpeld door te zeggen dat ik dan wel ging lopen kon ik opeens toch weer wel in de bluebird taxi stappen en heeft hij me wel all the way tot de haven gebracht.... zo typical.

Ook daar probeerden ze me weer over te halen om toch maar de fast boat te nemen want die ging om 13.20 en dan was je in tien minuten op Gili Air... nou, zei ik, ik heb de tijd, dus neem gewoon de public slow boat (met heel ander prijskaartje) Moest ik naar een heel klein gebouwtje om ticket te kopen.. tja, misschien moest ik wel heel lang wachten, kon wel een uur duren had dat eerste mannetje gezegd... precies tien minuten later mochten we de boot op en om 13.05 voeren we weg! En dit ritje duurde nog geen 15 min. Voor 1/6 van de prijs!

Daarna was het even zweten. Ik had nl voor de komende vier nachten geboekt in Beda Bungalow. Dat was precies aan de ándere kant van het eilandje, gezien vanaf de haven waar je aankomt. Dus dat betekende de langst mogelijke afstand (17 min) zwoegen met mijn rolkoffer door een bij tijd en wijlen mul zandpaadje. Soms trouwens wel enigszins verhard. In de brandende zon, het zweet gutste overal uit. Dus steeds maar even stilstaan in de schaduw, slokje drinken nemen en met mijn kleine doekje mijn kop afvegen... maar uiteindelijk bij een heerlijk hutje gekomen, met wederom een buitendouche! Dus de aircon op tien gezet en even bijgekomen.

Maar ik moest natuurlijk wel weer op jacht, want wilde de volgende twee dagen gaan duiken. Dat betekende wel een paar duikschooltjes af gaan om sfeer te proeven en te kijken hoe hun equipment eruit zag - niet onbelangrijk-. Je hebt hier weer alle grote duikcentra op het eiland, maar daar voel ik me nooit zo fijn bij. Bovendien worden die allemaal gerund door buitenlanders. Ik heb uiteindelijk gekozen voor dichtstbijzijnde, lokaal gerunde, kleinschalig duikschooltje Gili Island Diving Centre. Zul, de lokale Divemaster had me het e.e.a. laten zien en sprak me het meest aan. En bovendien duiken die jongens van hier al jaren en weten dus het beste alles te vinden in deze wateren. Keuze gemaakt!

Daarna nog even een flink eind het eiland rond gelopen, tussendoor wel gestopt voor een Sunset Bintang Radler (!!) en what a sunset it was again!
Onderweg ook nog info opgedaan over eventuele boottrip naar Komodo/Flores en toen ik driekwart het eiland rondwas ook maar meteen besloten het te boeken (zie voor meer info: http://komodo-starcruiser.com/service/komodo-trip/ ), dus het was een vruchtbaar wandelingetje meteen op de eerste middag/avond. Aan de zuidoost kant van Gili Air een hapje gegeten en in het intussen pikkedonker over de binnenweggetjes terug gegaan naar mijn bungalowtje, waar ik eigenlijk meteen in slaap ben gestort..

Geschreven door Sandy.op.reis