Vandaag met een gevulde, geleende koelbox een dagtochtje gemaakt naar Playa Venao, 35 min verderop. Mooi ritje erheen door groen glooiende hilltops en aan het begin van de baai een eerste stop gemaakt bij de keten Selina; ze hebben een vestiging in Pedasí, eentje dus in Playa Venao en ook op Bocas kun je bij hen terecht. Ze hebben plannen of zijn zelfs al bezig met eentje in de Casco Viejo in Panama City en vandaag vertelde de Italiaanse manager hier op het strand dat ze ook plannen hebben voor Colombia en Costa Rica. Het gaat ze voor de wind(surf) dus.

Bij deze kleurige surftent, compleet met surfshop, surfboard rental en verhuur van huisjes, hing zo'n echt Wijk aan Zee Timboektoe sfeertje... Maar dan in de tropen zeg maar. Voor de deur, in de wat lagere golven waren mensen aan het leren surfen of het gewoon wat rustig aan aan het doen. We zijn daar eerst een stuk het strand op gelopen, tot ongeveer halverwege de baai en daarna hebben we een hapje en drankje gedaan in de surfdude sferen van de Selina strandtent.

Met de auto vervolgens tot het midden gereden, op het openbare strand, waar we wel onze drankjes uit de koelbox mochten nuttigen, zittend op een boomstronk. Uitkijkend over de ervaren surfjongens die de knalhoge golven aldaar aan het bedwingen waren.
De undertow was zo sterk, dat het onmogelijk was om normaal even een dipje te doen in deze oceaan. Al was de temperatuur wel erg lekker.
We hadden ook weer geluk, want precies daar kwam de zon weer even zijn koppie laten zien, terwijl het daarvoor en daarna toch ook echt wel heeft geregend. Onze timing lijkt steeds impeccable...

Nog even stuk verder de baai weer uit gereden en vanuit de hoogte keken we zo uit over Isla Cañas, waar de schildpadden juist in deze tijd hun eieren op het strand leggen. Nog even Playa Venao van die andere uiterste kant bekeken en toen het menu del día in restaurant Sombreros, horende bij Eco Venao, middenin de jungle genomen als avondeten. Het was rond muggentijd, dus goed sprayen met DEET... De zandvliegen hadden onze benen en enkels inmiddels al goed te grazen genomen...

Op de terugweg werd het al aardig donker en als het dan ook nog gaat regenen zie je die potholes in de weg helemaal niet meer! Dat was niet zo ontspannen rijden voor Pieter dus, maar hij heeft het zonder lekke banden voor elkaar gekregen ons heelhuids terug te brengen naar Pedasí.
Daar zijn we nog even een laatste koffietje bij 7 Mares gaan halen omdat we dan meteen afscheid konden nemen van José Enrique; morgenochtend vertrekken we richting de bergen.

En nu na een fijne douche op de porch/ in de tuin achter het huis aan het chillen met een biertje en een chipje. Laatste avond hier in Pedasí..

Geschreven door Sandy.op.reis